Alle inzendingen over zichzelf

De natuur heeft geen verf nodig om te kleuren zij is mooi van zichzelf…

Zij die de aandacht van anderen zoeken hebben blijkbaar zichzelf nog niet gevonden...…

Alles is eeuwig, behalve de tijd, die volgt -- vanzelf op zichzelf.…

Dankzij een stuitend stukje voor drie heren, Een lullig lied plus ongepaste pret, Is Nederland weer op de kaart gezet, Zoals de Toppers achteraf beweren. Ik snap niet wat die lui daartoe beweegt, Want zelf zijn ze juist van de kaart geveegd.…

Zijn of haar eerste sigaret, werd de laatste sigaret. Daartussen bevindt zich veel grauwe eenzaamheid: tijd alleen zonder werkelijk leven. Met de sigaret: smerige zet om smerigheid te herbergen en verbergen. Krampachtig. Het leek interessant en machtig maar mijns inziens 'een waardeloze houding' om met rook en as een levensas te verbinden.…

Ik geloof in mensen zoals ik in mezelf geloof. Ik vertrouw ze zoals ik op mezelf leer te vertrouwen, maar ik wantrouw mijn medemens zoals ik evenzeer mezelf soms wantrouw. Ik houd van een ander zoals ik mezelf liefheb en ik haat de ander, zoals ik ook mezelf wel eens haat. Bij alles weet ik echter: achterlaten doe ik niet en een kans…

door muren vol weemoed barst ooit het geluk verscheurt jouw angst zichzelf aan flarden tot aan de grens van verdriet en vreugd waar tranen vloeien door elkaar heen zichzelf verweven in armen van troost mijn liefde gegeven die muren sloopt…

ze is niet echt op zoek naar zichzelf het lijkt alleen maar zo wanneer ze straatlantaarns vervangt door bomen cement ruilt voor kiezel zich een merel op het dak droomt die voor haar fluiten zal enkel hij mag haar doorbreken het zal haar stilte zijn ze doet ermee wat ze wil de merel ook ze zoekt zichzelf niet ze zoekt haar stilte…

Laat de wereld die ene wereld van ons van ons allen zijn Laat het leven dat ene leven voor iedereen voor iedereen waardig zijn Laat elk mens ieder uniek mens zichzelf kunnen zichzelf kunnen zijn Laat er liefde aandacht en liefde tussen ons tussen ons allen zijn…

Te lang al geleefd In de eerste wereld, Te hardnekkig met Zichzelf geconfronteerd Gedachten, voelen en doen Te veel geworden Voor de mens Die nauw'lijks nog bij Kan benen wat hem Dagelijks wordt voorgetoverd - Hij neemt een slok, Om zichzelf en het moment Vast te houden, Na een paar slokken al Is hij in de tweede wereld,…

Gaandeweg sloegen zij steeds meer op hol, voor zichzelf op de vlucht. Het liep uit de hand. Zij had zichzelf niet meer in de hand. Aan voeten kreeg zij nooit meer land. Zweven was er ook niet meer bij. Alleen slingeren tussen zij en zij.…

Om zichzelf weer helder in een ander daglicht te zien? Ligt waar de reis hem brengt een voelbaar contrast misschien dat hem dieper inzicht schenkt? Zichzelf weer doet vinden? Ooit keert hij weer naar het land dat hij destijds verliet met dat wat verloren was tezamen hand in hand…

carnaval viert zichzelf in de verwrongen lach der dwazen vertoont een gelaat dat eens per jaar nauwelijks verholen eerlijk lijkt onthult het masker dat afgezet de val markeert van het fatsoen raapt zich samen als hoopje ellende het viert zichzelf de eerlijkheid toe…

Zodra zij glimlacht, plaatst zij zich in de tijd, worden rimpels geteld op haar voorhoofd en om haar ogen kraaienpoten na souplesse van een jonge naar karnemelk ruikende huid Haar liefhebben is als wachten op een zonsopgang, die zich in rosse, zachte passie verliest zichzelf hervindt en in de morgen opnieuw zichzelf in licht hervult…

Geest die vervlakt, Zichzelf versmalt Tot een dunne, Stille streep Emoties gevangen In niet meer Dan een levenslijn Die slechts een tralie Smal is - Medicatie die voorkomen Moet dat ik door de Ondergrens ga, En bewerkt dat Waar mijn geest Zichzelf steeds meer Uitdunt, het lichaam Langzaam uitdijt tot Niet-normale…

hoestend en proestend al snakkend naar frisse lucht zichzelf oprokend…

Rups in een cocon ontpopt zichzelf in de zon de vlinder vliegt uit…

lippen begeven ogen spreken uit zichzelf in besloten leed…

Er zijn mensen die hun vermogen goed beheren, maar... de wijze heeft zichzelf in beheer…

nu hij zichzelf roept denkt de koekoek verwonderd 'vreemd nest heb ik'!…

Soms loopt stilte zichzelf in doodse stilte voorbij…

een waarlijk dichter vraagt aandacht voor problemen meestal van zichzelf…

Wie nimmer vergeet dat ook in ongunstige tijden de zorg voor vrijheid en beschaving dient te worden bewaard, die zal niet alleen zichzelf maar ook een ander kunnen bevrijden.…

Hij dacht toen bij zichzelf: als ik die vent zie, voel ik mijzelf een kleine grijze muis. Maar met de D-day vlag was hij de vent, al dacht Trump bij zichzelf: it´s secondhand!…

De enige manier om aandacht te krijgen, die kreeg hij niet, dus beter gezwegen, vervolgde hij, zwalkend en in zichzelf mompelend, zijn weg. Z'n geweten vertroebeld door de alcohol, had hij alleen verdriet en meelij met zichzelf en mijn gemoed schoot vol!…

Hij praat met de stilte, wordt moe van zichzelf. zou een stoel willen zijn kon hij comfortabel in zichzelf gaan zitten schrijven dat hij gelukkig was. En was dat dan ook.…

het werd mij duidelijk: ineens zag ik hoe krachtig zij is met haar zieke man haar zieke zelf te kunnen leven zij leefde altijd al voor haar man en haar kind voor het huis en haar werk niet voor zichzelf nu leeft ze met hem voor haar kind en kleinkinderen haar broer en haar zuster meer met zichzelf…

Critici die zichzelf niet kennen, ventileren oordelen. Wie een criticus kritiseert, is een criticaster. Criticasters ziften muggen, of neuken mieren. Critici die zichzelf kennen, ontmaskeren criticasters. Teksten blijven ze schrijven. Meningen blijven ze delen. Oordelen slikken ze in. Dichters ziften hun gedichten, liever zelf.…

kleren ontbreken waar naaktheid zichzelf schoffeert een hand voor het kruis…

Mensen die maar op een ander willen lijken laten iets unieks liggen zichzelf!…