Alle inzendingen over ziel OR tranen OR gekrast

In hout geschreven Legden wij indertijd Onze liefde vast - Jouw naam in de mijne Verbonden door een Hart voor eeuwig In deze boom gekrast - Nu jij me hebt laten Gaan is dat nog het Enige dat ervan over is: Ons nog net leesbare geluk Beschreven in een berkenbast…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Tranen Als ik gestorven ben laat dan jouw tranen over mijn gezicht stromen. Het geeft aan hoeveel, je van mij gehouden hebt. De liefdestranen zal ik niet meer voelen. in jouw gedachte raak het mij ziel. Tranen, herinneringen, verdriet en de liefde, die je met mij had. Vergeten doe je ze zeker niet.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn tranen zijn hels. Mijn ziel is zwart. Alles is grauw Ik kan niet zeggen dat ik nog van je houw. Je maakte mijn leven en mijn ziel. Eerst was alles helder. En nou alles grouw Hoe kan ik ooit nog eerlijk zeggen dat ik echt van je hou.…

Als tranen lopen over het geluk dat het rood van je wangen herbergt weerkaatst de pijn onder de huid tot aan de ziel.…

Laat nog een beetje van jou over in mijn beleving der ziel. Laat nog een beetje van jouw liefde heersen over de haat en wrok jegens mij. Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren nader komen. Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja laat dan een beetje van de wereld over...…

een enkele traan drupt bezeerde de ziel handen gebonden waar woorden sluimeren zonder toekomst…

zonder grenzen hart en ziel verkennend oeverloos strelend glijden mijn handen van je rug als een traan die valt…

ze stond voor het huis waarin niemand meer woonde de geest uit de fles de ziel uit de woning tranen brandden in haar ziel terwijl ze verder liep met droge ogen zelfs de fluister van de wind kon haar niet troosten…

ogen en lippen vol gekrast met verraad van een verleden ver gezicht waar maagdelijk kleine vingers werden gefluisterd in een tierlantijnen ledikant toen zijn mond daalde naar het poppenspel van zweterige handen en de geur vond van een onbetreden onschuld nam ze afscheid om wat ze verloor er was geen sprake meer van porseleinen…

Gras... en voorbij het grazen lig ik bij mijn vier poten mijn ogen te verbazen, omdat ik nu weer evengrote monden vol eet zonder te lopen, terwijl ik straks nog liep te eten, ik ben het zeker weer vergeten wat voor een dier ik ben - de sloten kaatsen mijn beeld wanneer ik drink, dan kijk ik naar mijn kop, en denk: hoe komt…

Hij zoekt naar zijn ziel en vindt daar dan ook zichzelf vol met energie.…

voor de verweerde spiegel al speurend in mijn ogen raak ik spiegelend mijn ziel in die weerspiegeling slechts vage blik van herkenning treurig geef ik een knipoog mijn spiegeloog knippert ook ik voel plotseling een traan ben tot in mijn ziel geroerd…

luister zei ze in het voorbijgaan tranen houden je ziel groen laat de waarheid naar buiten komen het leven heeft je elk moment iets te vertellen richt je blik op deuren en ramen laat muren en stenen links liggen bedek je vleugels niet met goud je zou niet meer kunnen vliegen tranen houden je ziel groen luister zei ze in het voorbijgaan…

Zie je me in je tranen ? Voel je me in je buik als ik jou ? Open je ziel mijn schat hou van me!…

Woede, ziedende ziel, verloren in hartstocht, Een niet te temmen rode waas, Verloren in het verloren zijn, Woede, traan.…

Tranen die stromen Laat ze maar gaan Vergane dromen Laat ze maar gaan Tranen die stromen Weet niet waar vandaan Zout op mijn wangen Kan ze niet vangen Ze blijven maar stromen Weg mooie dromen Tranen die stromen Verruimen mijn ziel Tot het leeg is gelopen En ik het licht weer kan zien Tranen die helen Wat ik niet kan delen Tranen die…

Mijn masker verhult in geen geval mijn tranen want die komen er door heen. Materialiteit wint het nooit van mijn gevoelige hart want mijn verlangen is dat je me raakt in mijn gevoel, mijn ziel. Mijn masker voor jou ik moet het maar eens afzetten dan zie je waar mijn tranen vandaan komen.…

Een ster heeft zij in haar ziel getattoeerd Een woord rust op haar lip. Een traan streelt haar oog. Een hoop leeft in het hart van Anne.…

jij zag hoe mijn jurk versmalde samen met het uitzicht van een zwart omrande boord ik keek naar rood gekraste ogen kleedde me met schaduwen en verborg zo mijn magere lijf bloemen waren er in overvloed die dag dat ik mijn mond bedekte met een marmeren rozenblad jij hebt me begraven gezien toen alles zwijgend werd en ik het liefhebben…

In de stam van een boom je naam gekrast, In het lied van honderd vogels je naam gehoord. In de dwarse blik van toevallige koeien je ogen gezien. Waarom kijken ze me aan? Weet toch wel dat ik nu zonder je ben en zo verder moet? Koud is deze stilte. En kil is de dag die verder moet.…

Je staat voor me Getekend door de tijd Je littekens helder En overduidelijk In je armen gekrast - Was het de tijd Of toch je zielenpijn Die ze daarin heeft gekerfd, Zichtbaar bewijs van je lijdenslast?…

Minnevuur, middaguur, driezitsbank en de boterhammen bleven staan Passionele woorden, vurige kussen en de middagzon zag het aan Vingers zochten, streelden lief wild eerst heen en weer, werden later op klamme huid meer en meer brutaal eenrichtingsverkeer en de tijd vloog veel te snel Voor de spiegel, later gekraste initialen in mijn…

Zoals veel dagen in December schraal en verbleekt metalen geluid door de kruinen opeen gedreven koperen staken gekraste karakters in de ogen van blinde passanten door dit gestaalde woud waagt geen wind zich kilte klimt langzaam in mijn winterkraag ik slaap in huiveringen wacht op de mist van het vergeten ik scheur mijn mantel in niet…

als je blik mijn ziel splijt de tranen in mijn ogen die jou zien niet te stoppen zijn het einde van de horizon de sterren zwart zijn heb ik spijt spijt als je in je dapperheid rode wangen krijgt en je de tranen in je ogen verbergt ach lief je bent zo mooi…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…