Alle inzendingen over zien OR blij

Wat is het leven mooi en prachtig Als je dit maar onder ogen wilt zien Ben blij en gelukkig met wat je hebt En waardeer het kleine bovendien Wat ben ik blij om wat ik nu ben Dat ik bewust op deze aarde besta Draai de radio gewoon wat harder Zodat ik swingend door het leven ga Zal het wel uit willen schreeuwen Mensen er is teveel opgekropt…

Zie de lelie op het water Dansend in de zonneschijn Uit de donk're grond gerezen Mag er in al z'n schoonheid zijn Laat hij zien - ik mag er wezen Uit de donk're grond gerezen In de diepte stil gaan groeien Laat hij zien - ik mag er wezen Staat nu rustig blij te bloeien In de diepte stil gaan groeien Geworteld in de zwarte grond Staat…

welkom in mijn wereld ben blij dat je er bent wonderen misschien moet je ze leren zien kom binnen in mijn hart laat je zorgen waar ze zijn welkom in mijn wereld gebouwd voor jou in zacht satijn klop... en de deur gaat open kijk... en je zult het zien vraag...…

Vanmorgen was ik blij je weer te zien Ik schaamde me voor alles Maar toch ook niet Er werd boos naar me gekeken Het deed me pijn dat je verdween Ik treurde heel even maar moest verder Gelukkig volgde je mij en zei ik ben bij je Iets waar ik niet aan twijfelde En je wou heel erg graag helpen Het werd me ineens duidelijk dat je het soms…

Ook ik was blij die dag dat er zon was toen ik over de akkers liep en opeens in mijn tranen zaad zag, zaden, dacht uw zaai te zien. --------------------------- uit: 'De psalmen', 2003.…

Vragende vingers volgen lachende ogen die veranderen waar de spiegels niet wachten op de kermis van schuld en zonde en kijken elke liefde blind maakt.…

Dood Herinneringen Spijt De wonde heelt Mettertijd Dood Waarom Woede Onthoud vooral Het goede Dood Vaarwel Tot ziens De dood is geen einde Mijns inziens…

Vroeger vluchte ik het uit huis Voor Neil Diamond, en hits als ding a dong En vooral als moeder meezong Kwam ik voorlopig niet meer thuis Vanaf zondag wordt alles beter! Radio 10 verdwijnt dan uit de Ether!…

met nieuwsgierigheid keek ik ik heb je pijn gezien je angst je overgave ik heb je weg zien zinken in een onbekende zekerheid vol aandacht zag ik je stervende gezicht de verkramping en benauwdheid weggewist in een genadig zweven tussen leven en dood ik wist nu komt het de kalmte die je lichaam was de onrust geweken het hijgend ademen…

Men moet maar in de kou gaan staan om buitenkroegs een peuk te roken zodat beloftes alsnog gaan stroken “meer blauw op straat” (zonder baan) maar de maatschappij is geen melkertkoe. Ouden van dagen mogen elkander steunen in plaats van op de thuiszorg te leunen, kunnen ook best met minder centjes toe Ziekenhuizen met begrotingstekorten…

dag prachtige vogel heel alleen op die tak ik zie je wel zitten fijn op je gemak je fluit mooi en hard kijkt mij daarbij aan toch is het nu beter om huiswaarts te gaan zal ik je wat geven of heb je geen nood ik kan het best missen zo'n klein sneetje brood dag prachtige vogel met je vleugels startklaar ga snel naar je vriendjes…

's Avonds bij het licht van de maan en de sterren zie je geen bliksem…

wat je voor je ziet is de werkelijkheid niet je ziet mijn lach maar mist die traan wat je hoort is mijn stem niet die is lang geleden verloren gegaan…

Je wist mij te raken Met een pijnlijk gebaar Je wist mijn hart te kraken Ja juist die ene gevoelige snaar Geen hand of een zoen Nee enkel twee woorden Een afscheidsgroet Die mij toebehoorde Jouw scherpe woorden Blijven altijd bitter klinken Maar die ene afscheidsgroet Geeft mijn wankele hoop moed…

Straks - o, de kláárte, U zién te mogen.…

er zit een nachtuil op het randje van het raam je blaast ernaar en danst de hora voor jou alleen eb straks draait de veertiende dag zich om toch zijn er hoge golven binnen zitten koningen de bekers al geheven hun voeten op je graf even was jij god…

Dit zien toont zich als het trijpen hooiland waar de pink zich snijdt aan de kruin van de dijk; is zonder: 'Kijk eens zwanen en jonge zwanen.' In natgrijze grond met leverblad, met koeienstront in het herbarium, waar de duim in de sloot blijft steken, leeft dit zien van de handopen palm.…

Wat niet te zien is, mijn verbijstering, mijn ongeloof. Wat niet te zien is, mijn wankelend vertrouwen. Voeg daar nog bij, eventjes niks om op te bouwen, et voila! zo ziet mijn binnenkant er nu dus uit. Maar dat is iets wat niet te zien is.…

Ieder mens ziet zijn eigen werkelijkheid want het oog is de camera van je ziel…

Rust maar zacht Je hebt je strijd gestreden Na al wat je hebt meegemaakt En hoe je hebt geleden Rust nu maar zacht De dood werd niet vermeden Het is wel donker in de nacht Maar 't donkerst hoort bij het verleden Rust altijd zacht Trouw is jouw loop gelopen Op een eenvoudig wederzien Blijf ik nog meer dan hopen Tot dan rest mij slechts…

woorden zoeken waar geen woorden zijn…

Wat niet te zien is, mijn verbijstering, mijn ongeloof. Wat niet te zien is, mijn wankelend vertrouwen. Voeg daar nog bij, eventjes niks om op te bouwen, et voila! zo ziet mijn binnenkant er nu dus uit. Maar dat is iets wat niet te zien is.…

draag mijn handen onderweg naar daar ik zie in de verte, de liefde ligt klaar schiet op, aarzel niet het is een hemels gebaar…

Bijna onzichtbaar een ooievaar in de lucht die "tot ziens" kleppert.…

Haar dat in mijn Ogen hangt Zicht vertroebeld Door nevelige lens Die zijn beste Tijd gehad heeft En ikzelf die Het niet meer ziet, Het, het leven, niet Meer ziet, en dreigt Op te lossen in De onzichtbaarheid Van het moment…

Handen voor open ogen Blinddoek voor het gezicht Zichzelf onbewust lang voorgelogen Voor de middelmaat gezwicht Uiteindelijk werd gewogen Oordelend: te licht Geen liefde maar mededogen Door eenieder als verplicht Voelen heeft hij mogen Bron van dit gedicht Keek haar in de ogen Zag opeens het licht In een droom gezogen Op de realiteit…

Werden dieren daarna bewust, van kunnen zien? Als ongeluk? Ontstonden ogen als bedoeling? Als behoefte in ons universum, van iets dat bewust wil zien? Kennen wij mensen de antwoorden? Dat geloof ik helemaal zeker, voor zover ik dat als wonder, met één oog dicht kan zien.…

ik zag vanuit het raam hoe je handen liefdevol de lavendel beroerden hoe je met gesloten ogen licht voorover bukte en de zachte geur opsnoof ik zag de kruiwagen gevuld met woorden van grijze kabbelende regen van duizelig verlangen ik zag woorden van vaalgele vergeten bloemen ik voelde het onstuimig slingerend hart waarin alles…

Dat heb ik zichtbaar mogen zien, met mijn beide ogen dicht. Mijn hart bleef kloppen, terwijl ik rustig sliep. Vannacht. Er bestaan mensen die geloven, dat dromen bedriegen willen. Dat hetgeen we slapend zien, illusies zijn. Er bestaan mensen die weten, dat dromers die dromen, alleen met open ogen, kunnen zien.…

Jij hebt geen schuld ik wilde het zo graag wat jij deed was geweldig wie ik was niet voor jou We hebben geleerd en gehuild en gewonnen En gehouden van Tot ziens, mijn vriend Mijn eerste liefde Mijn eerste keer Maar niet mijn eerste lust.…