Alle inzendingen over zomer OR vogel OR rondeel

meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit met een waaier van groen en bloesemregen de kleuren en zoete aromen zijn een zegen waarvan mens en dier kunnen genieten voluit hoe pittig heeft de bruid haar kroon gekruid met tijm en meidoorn door elkaar geregen meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit met een waaier van groen en bloesemregen…

In juli gaan we zorgen en werk vergeten trekken er op uit naar zon, zee en strand aan een verre costa in een exotisch land cultuur opsnuiven, streekgerechten eten languit slapen en dansen in de discotheken 's middags aan het zwembad met de krant in juli gaan we zorgen en werk vergeten trekken er opuit naar zon , zee en strand wat vliegen…

de septemberdagen hangen vol van heimwee na een hete zomer die nu naar zijn einde gaat de vakantiesfeer die ons nog even dromen laat al zorgt de naderende herfst voor rust en vree lange avonden brengen ons op een nieuw idee een ongelezen boek dat onze aandacht vraagt de septemberdagen hangen vol van heimwee na een hete zomer die nu naar zijn…

Zij leed al maanden aan ondraaglijke pijnen toen plots haar laatste oordeel werd geveld nog enkele luttele dagen waren haar geteld waarin zij nog het ergste zou moeten lijden het verdriet om van dierbaren te scheiden tussen vier muren in eenzaamheid gekneld zij leed al maanden aan ondraaglijke pijnen toen plots haar laatste oordeel werd geveld…

Moeder, - de liefste in ons leven stond altijd voor haar kinderen paraat met wijze woorden en goede raad wilde zij haar kostbare gaven doorgeven. levenslang werd zij door de liefde gedreven blijft zij ons voorbeeld dat nimmer vergaat moeder, - de liefste in ons leven stond altijd voor haar kinderen paraat Moeder, die wij u nu moeten…

een vaste burcht pronkzuchtig de borden wapens aflijvige namen wachters bestaan niet meer amos kan zo hier binnen rondjes lopen in het rondeel huls van voormalige macht het hoofd is een carrousel van namen de naam een open schrijn een hoog vertrek na hoog bezoek ------------------------------------------- zonneleen 33 www.abelstaring.tk…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

de vogel groet mij niet bij het naderend afscheid hoezeer hij in de zomer aan mijn hagen hecht vertrekt hij plotseling omdat het zuiden trekt anders dan vorig jaar zoek ik nu onder struiken om zo de plek te vinden waar het sterven ligt om als een vogel te verdwijnen ik groet je niet bij het afscheid nemen ik laat het hechten niet…

't is genieten de vogels te zien grazen in onze kleine oase toch, als ik me vertoon zien ze me als evenbeeld van wat opgesteeld in de zomer onze akkers moet beschermen tegen al te grote zwermen…

een klein intiem terras ludiek genesteld in een zomerplooi de tafeltjes vierkant een rondeel vol vuur de zon staat op één uur je voelt dat ik je kozen wil je oog zo klaar als water parelt in het fijngeslepen glas als uit het witte zand de zon een ooglens brandt zingt in je blik kristal.…

als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen dan liep ik nu niet in een plas maar lag ik lekker binnen nu sjouw ik af en aan met was met bed- en ander linnen als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen ik maai het gras verjaag de spinnen maar wil de zon beminnen languit op een terras als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen…

Zelfs al stort de tempel in Vrouwen blijven altijd bouwen Schoongewassen linnen vouwen Vechten als een tijgerin En te boek staan als heldin Wolken witten, hemelen blauwen Zelfs al stort de tempel in Vrouwen blijven altijd bouwen Moeder, minnares, of min Door de eeuwen heen getrouwe Aan het vrouwzijn met de vrouwen Moedig blijft…

zo dierbaar gebleven herinnering aan een stal, een ezel en gelijmde os waar schapen graasden op geurend mos onder een boom vol kleur en schittering in onze ogen nog stille verwondering rond het kindeke op een takkenbos zo dierbaar gebleven herinnering aan stal en ezel, weer gelijmde os kaarsjes flakkerden in de schemering op onze wangen…

wie durft die hond bij zijn snuit te nemen wie grijpt hem bij zijn poten en legt hem op de grond zie het lijf, strak en gedrongen zie de tanden scherp en blinkend, waarmee hij een tegenstander licht verwondt wie durft met zijn hand in die hond zijn wolvenvacht te voelen die grijze stugge vacht die hem omringt als een aureool van bont wie durft…

Het Hooglied is mij op het lijf geschreven Ik lees het uit het lome zomerblad Betreed met mij dat lommerrijke pad Lief schepsel ooit met Genesis verweven Ga je met mij op het terrein begeven Dat De Voorzienigheid voor ogen had Het Hooglied is mij op het lijf geschreven Ik lees het uit het lome zomerblad Het laat de bidsprinkhaan de toon aangeven…

Er hangt een dikke mist in Bremm De Moezel houdt zich even schuil Een berg gaapt met wijd open muil Ik lepel cappuccino crème Kapellen bidden kom tot Hem U valt zich daardoor echt geen buil Er hangt een dikke mist in Bremm De Moezel houdt zich even schuil En Merkel smeekt geef mij uw stem Ik haal de slangen uit de kuil Een kloosterkerk biedt…

ik houd mijn hoofd boven water watertrappelen blijven drijven ik voel me langzaamaan verstijven ik houd mijn hoofd boven water blijf kouwelijk op mijn plaats ik probeer nog ben al veel te moe ik houd mijn hoofd boven water voel het leven langzaam glijden watertrappelen blijven drijven --------------------------------- (dichtvorm : rondeel…

De lijster weer. Die was geen avond het spoor bijster: z'n soundtrack tussen de huizen liep feilloos synchroon met het in deze werkelijkheid on- ontkoombaar effekt van wolken, lucht en dalende zon, en terwijl ik me hield alsof ik voor dood lag, floot hij. Hij floot. ------------------------ Uit: 'Om de mond van het licht', 1973.…

zilvermeeuwen zeilen imposant door de avondstilte die geen raad weet met krassende kraaien en buren in tuinen door barbecues en GSM’s vervuild winterkoninkjes wantrouwen luidruchtig doezelende katten zwaluwen geven op hoog niveau een voorstelling grijsblauwe lucht als décor merels hamsteren rijpe krenten houtduiven ploffen lomp in…

Ze zeggen, dat het zomeren zal, Reeds zwellen alle knoppen, De elzekatjes bengelen al Naast de oude elzeproppen.…

Dankbaar mogen we zijn voor deze tijd Waarin de aarde z’n gewas weer geeft Door Gods trouwe zorg en goedheid, Zodat mens en dier de winter overleeft Elk seizoen heeft zijn bekoorlijkheid Maar toch springt de zomer er uit Het geeft warmte en vrolijkheid Waarbij de vogels met hun gefluit.…

na een laatste worm geniet hij zijn buikje rond in de avondzon [2011] foto:Markwin Montanus…

Gedachtenstromen als wilde stormen, Verpletteren de werkelijkheid met kracht. Fictieve beelden in allerlei vormen, Bepalen je levensvisie met overmacht. Gestaag vervagen de intermenselijke banden, De verwarrende mist van twijfel wordt groot. Met ogenschijnlijk een complot onderhanden, Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood. Hectische…

De stormen van emoties trekken aan me voorbij, Als wind en regen langs een kas. Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij, Noch een beschrijving waarin ik pas. Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland, Zie met grondige waakzaamheid de mensen. Want al snel raak ik de rand, Van zoals vastgesteld mijn grenzen. Het waren denkbeelden van de…

Stevige winden, heftige donder, Een verfrissing voor de troebele geest, Deel van het wereldwijde wonder, Zonder was het hier niet zo mooi geweest. Kolossale wolken trekken langzaam voorbij, Deze bergen van het hemelgewelf, Als rustige gedachten bij jou of mij, En versterken het besef van jezelf. Zon en maan weerkaatsen schitterend in meren…

Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse, Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan. En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen…

De mijne in een duizend dromen, Een waterval van liefde in elke kus. Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen, En onbegrensde vervoering in een oneindige lus. In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas, Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja. De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was, Zo leuk, zo…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Elk huwelijksbootje telt maar 1 reddingsboei, zeggen ze: de liefde. Bijgevolg, reken maar uit, kom je met z'n tweeën dan meteen al mooi 1 reddingsboei te kort. (Wat nu, zei Pichegru: valse start?) Wees daarom zo verstandig bij het aan boord gaan minstens ook 1 zwemvest mede te nemen: met het oog op beider lijfsbehoud op de woelige…

Sommige mensen sterven jong, sommigen oud. De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…