97 resultaten.
Mijmering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 560 Draagt reeds in haar boezem…
De belofte van
een nieuwe zomertijd.…
Far niente
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 ."
Eh...sterker nog, het einde van de maand
En bovendien, zes daagjes zomertijd!
"Dat boeit me niks, 't was toch verkiezingstijd
Of was je dat misschien alweer vergeten
De Randstad onder een gifgroen tapijt
Toch petje af, recht voor z'n raap die meid!…
Maart
poëzie
4.0 met 1 stemmen 947 Hij is aan 't snoeien van de bomen,
Waaraan, is het eens zomertijd,
Dan zeker veel meer vruchten komen.
Het goede schaap heeft op het veld
Haar allereerste jong gekregen,
En de arme moeder staat verlegen,
Want 't sneeuwt en hagel met geweld,
En daar kan 't arme lam niet tegen.…
Er bestaat helaas nog geen vredesmedicijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Dan resten webben van herfst, de nooit gekomen zomertijd.
Er kwam een man langs met een kind met gitzwarte ogen
hij had schelpen in zijn zak, een kastanje en beukennoot.
Zijn mooie glimlach kwam even binnen ging niet verloren.
Hij streelde onze hand niet bang dat wij niet echt waren.
De minuten werden plots een soort eeuwigheid van ooit.…
HOE ZERE VALLEN ZE AF
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.770 Gij, blâren, rust in vreê,
't en zal geen een verloren,
geen een te kwiste gaan
voor altijd: hergeboren,
die dood nu zijt,
zal elk van u, dat viel,
de zonne weer ontwekken,
zal met uw groene dracht
de groene bomen dekken,
te zomertijd.
o Zomer!...…
In Memoriam Anni Domini MMXVIII
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 Als Erdogan spreekt Regent 't zonnestralen
in zijn Atlas van de waterwereld
voorspelt hij Rampen, Zeven jaren oorlog -
Spontaan gejuich van anti-Democraten
De bal is rond, het Endspiel is begonnen
Uit elkaar gaan Zomertijd en Klok
'Rule Britannia' zingen brexiteers
en op de achtergrond klinkt nog 'True love'
- Wensdromen van een Maakbare…
In de wrede zomer
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.386 In de winter zou mijn hart lichter dragen
't Hels leed, dan in de zoete zomertijd
Als de avonden zó stil zijn en de dagen
Lachen bij woede die elk bloeiend erf ontwijdt.
O, kon ik met mijn handen u verscheuren,
Zomerhemel met uw zalige lach,
Dat gij niet minder dan de Aarde zou treuren
Om 't verbijsterd geweld, het zinneloos bejag.…