Alle inzendingen over Mali OR moeder OR zoon

laten moeders zijn als de natuur op moeder aarde die met fijnzinnige spitsvondigheid in elke jaargetijde van het leven ons steeds haar zon schijnen laat…

Terwijl een machteloze wordt gemarteld glimlacht de moeder tegen 't kind dat tegenspartelt als het gezoogd, gewassen en gestreeld tussen de ouders wordt verdeeld. -------------------------------------- uit: 'Moeders en Zonen', 1962…

familiegeluk is: vader meer dan 10, 10 biertjes op een dag, moeder meer dan 100, 100 decibels op de meter, een zoon en een dochter, ze hebben nooit anders geweten.…

Door met het oude protocol te breken Maakt dat nu met zijn moeder het verschil. Het “Majesteit” is niet wat hij nog wil, Met “Koning” hoef je hem niet aan te spreken. Natuurlijk, hij is Beatrix haar zoon, En verder nog gewoner dan gewoon…..…

Mijn moeder is nog altijd aan zee bij een frisse zon en een tintelend windje Genoeg stilte om haar weer te horen Ze is hier niet geboren maar hoort hier wel Ze ziet me niet ze ziet me wel…

de zon is niet bescheiden haar ontwaken scheurt de hemel in flarden van vuur uit duizend vogelkelen trilt een ochtendgroet de zon is een moeder zij koestert en warmt doet leven en groeien zij voedt en maakt vrolijk de zon wordt bemind de zon kent geen grenzen geen wetten geen maat zij brandt ongenadig schroeit akkers en huid…

Mijn moeder droeg ik op mijn linkerschouder. Mijn vader droeg ik rechts. Die werd veel ouder. (Bron: Dick Swaab. Wij zijn ons brein, p. 44 Een zoon kan zijn ouders nooit dankbaar genoeg zijn voor hun liefdevolle goedheid, al zou hij honderd lange dagen zijn vader op zijn rechterschouder dragen en zijn moeder op zijn linkerschouder.…

Hoe je vooral buiten weleens zei die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden, want ijdel tot het eind. De snottebel die tijdens een wandeling soms aan je neus kon blijven hangen, ergerde je, want 'van oude mensen'. En nu is het drie jaar geleden dat je ontleefde lichaam onder een zwart granieten plaat verdween. Agnus Dei, dona nobis…

Laten we in gebed en gedachten bij hen zijn Die nu lijden aan smart en enorme zielenpijn. Laten we in gebed en gedachten bij hen zijn. Deze zaterdag speelde met de schaduw Niemand verlangde naar tranen Het onzegbare werd werkelijkheid In een hele korte seconden aan tijd. Tijd wrikte graszoden uit de grond Sloot van ontzetting menig mond…

Uw moeder is nu de zon, zij zal altijd voor u schijnen. Ze is niet weg, ze is altijd bij u, diep in uw hart. En ooit zult u naar haar toe komen zodat jullie samen heel de wereld kunnen laten stralen.…

de vlinder fladdert als flarden van gedachten door het geheugen de vader ontwaakt een vergeten droom voorbij de zon schijnt altijd de moeder beschermt het is zo zielig voor hem de vlinder verdwijnt…

Mijn woorden naar de zon gericht, vertellen hoe men hemel sticht en aarde laat verdorren in een zon, zo onmiskenbaar hemels fel dat ijskonijn en magnum plus er samen zijn als vader en als moeder, in de naam van de zoon. Waar ga ik heen?…

Hoe vindt de schaamte mijner ogen, Moeder, u onveranderd schoon; Hoe bleef gij trouw en goed, Moeder, voor de ontrouwe zoon!…

spreken met je hart zwijgen met je mond je bent een geval apart sterk en heel gezond maar meestal averechts zijn jouw gedachten wel bizar, zeker niets slechts dat begreep ik echter snel dus schenk ik je het vertrouwen ontgoochel me alsjeblieft niet ik wil het niet berouwen zo besparen we veel verdriet ik hou van jou mijn zoon mijn…

Vader en zoon, Gordiaanse generatieknoop, zelden een feest. Uitgeslapen nu, kijk ik recht en intens naar 't vis-à-vis beeld en herken stomverbaasd mijn eigen verdwaasd spiegelbeeld.…

Zoon in ban van covid eng, liefs drie lange slepende jaren; tranendal Moedermelk hoog geconcentreerd bracht uitweg en puik resultaat Mama danst, springt, lacht en Schreeuwt het van de Daken! Geloof is sterker dan Angst!…

De zoektocht sleept zich voort Naar en door broertjes en zonen Aangrijpend in ons gevoel geboord Mannen, vaders en hun kinderen Hoop dat ze hun moeder belonen En weer liefde en vrede vinden…

Als kind "lekker slapen gaan" hoorde je moeder nog van beneden roepen om dan in dromenland te staan je kon vliegen als dat vogeltje boven de daken om de hemel de zon daarboven aan te raken.…

hij is zijn broeders hoeder beiden hebben dezelfde moeder, weggemoffeld in wazig kleed door de vensters van haar ogen beziet ze waanzin vanuit haar raam haar ene zoon roept Allah is groot en uit dezelfde naam schiet haar andere zoon hem dood en dat allemaal voor de profeet die alles uit zijn duim heeft gezogen…

Mijn moeder wacht al jarenlang op mij. Nu pas durft ze haar geheim te delen. Gewoon. Mijn armen sla ik veilig om haar heen. Een jonge moeder kust haar oude zoon. Ik neem plaats achter mijn bureau, en schrijf met tranen in mijn ogen, ons verhaal opnieuw.…

Ja ik ben trots om wie je bent om hoe je denkt je eigen ik je stijl, je goede lieve jij want dat is wat jij brengt in eigen mening altijd onderbouwd met gevoel ja ik ben je moeder dat zal ik altijd blijven je weet wat ik bedoel ik zeg het misschien te veel ben te bezorgd maar weet je mooie man jij kan het van nature en daarom…

De laatste resten van de zon schijnen op het graf van haar uiteindelijk overleden zoon Friso, zo dichtbij gelegen, zo zichtbaar vanuit haar kasteelraam op Drakesteijn Maar ook is hij Friso zover afgedreven, verstikken de gedachten van 'houden van': "Kon je maar even bij me zijn" Want wat hield zij van deze baby, van dit kind, van deze jongen…

er nachten dan wil de slaap niet komen dan is alles aan mijn lichaam stram en stijf dan zie ik de zoon van de bakker in m'n dromen en die hou ik dan stevig tegen mijn boerenlijf…

In de trein achter glas brandende zon als zomergast van stilte naar hitte coupé een droogboeket verschoten rood 'n hart als blanco kaartje waarschijnlijk voor een vergeten moeder…

Elisabeth II geeft het goede voorbeeld Een moeder laat haar kind niet alleen Laat haar zo beschadigde zoon niet los De zichzelf zo beschadigde zoon niet los Natuurlijk heeft ze hem, haar zoon Alle hoeken van het paleis laten zien Natuurlijk heeft ze hem ook gestraft Natuurlijk heeft ze hem ook geleend Want het blijft haar kind Haar…

Je laatste nacht oud op nieuw om kwart voor 1 verliet je mij De vrolijkheid van het leven is eraf Vaarwel Mijn lieve moeder...…

tachtig ze schrijft het blijft zo prachtig haar lezen is een waar genot echt, ik smeed hier geen complot in stilte lees ik haar gedichten zo laat ik ook mijn geest verlichten mijn inspiratie slaat dan aan kan ik ook terug wat schrijven gaan ze is mijn held en toeverlaat wanneer het soms eens moeilijk gaat dan denk ik vaak aan haar gedicht moeder…

telkens weer ons moeder staan…

zou je je verjaardag vieren Geen morgen meer voor jou, Moeder je verjaardag... nooit doorgestreept op de kalender je zoon went er nooit aan Het in 't slot vallen van je bestaan maar hoor ik nu niet de scharnieren..?…

geluidloos betoverd blaast de wereld in vorm en kleur doorzichtig mooi glimlachend ziet de moeder hoe haar kind zich steeds opnieuw in magie verliezen kan voor even betovering voor even bevrijd…