Alle inzendingen over Valentijn OR kus OR les

Valentijn is liefde vriendschap en geluk een klein gebaar aandacht voor elkaar een kaartje of bloem een knuffel, een zoen dát maakt Valentijn speciaal liefde spreekt iedere taal ben je alleen of samen geluk is als een vriend die altijd iets extra’s verdient dat maakt iedereen blij Valentijn is simpel verrassend en spontaan daarom…

Valentijn Een man zijn; Valentijn Op zoek, wat zal het zijn Twee dagen ongerust Al dan niet bewust Eerst een kort berichtje Ook lachend een gezichtje Dan een lange lieve mail Woorden zijn er nooit te veel Opnieuw is daar het koude zweet Zeker dat hij iets vergeet Oh ja, een bloem is altijd goed Dat geeft hem plots weer nieuwe moed…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Halloweens, sinterklazen Moederdagen, vaderdagen Valentijn en paashazen Wat van alles nog het meest Zonder over door te zagen Verveelt, verpest en afmat Alle dagen feest! ’t Maakt moe, der dagen zat…

Verliefd is iedereen wel eens dat weet je, En zeker op de dag van Valentijn. Maar noem elkaar nooit hardop ‘hangbuikzwijn’ En alsjeblieft al helemaal geen ‘scheetje’. Al is het de ultieme erotiek, Een koosnaam is er niet voor het publiek.…

En weer was het een trieste Valentijn Ook dit jaar geen bericht van u gekregen Heb uren voor de brievenbus gelegen Zo'n kokosmat doet nog verrekt veel pijn Toch informeer ik in de buurt nog even Of ergens iets voor mij is afgegeven.…

Yes, valentijn! Het lijkt wel mei Ik voel de liefde in me bloeien Mijn wangen blijken reeds te gloeien Ik hou mijn hoofd er niet meer bij ‘k Ben zó verliefd, dit is magie Want ik weet echt nog niet op wie!…

Maar in Vlaanderen ben ik geboren, waar de nevelen domen, In een klein dorp, waar achter de beteerde muren, Onder stormende luchten, geladen met as van de rokende vuren, Nog arme, maar koppige varenslui wonen. Mijn jeugd heeft ze gekend, helaas maar al te goed: De donkere moerassen, de sombere bossen en naakte velden, Grijze november die slierten…

Ze kwam in mijn leven maar het duurde maar even was ik té naïef misschien ik had haar spel niet voorzien waarheid komt altijd aan het licht onze vriendschap werd beëindigd wederom teleurgesteld in de mens ik ga verder, en trek mijn grens.…

leer mijn lijf je lief te kozen leg mijn handen op je huid lijf me in bij ademlozen laat me blikken, laat me blozen leid me in en leg me uit…

Zie mij en lees mij, letters gedrukt op papier. Kijk en wend je hoofd niet af, ga niet weg, blijf hier. Zie mij, lees mij en onthou Deze woorden zijn voor jou. Was ik maar deze letters waar jij nu je blik op richt. Kon ik maar kijken naar die uitdrukking op jouw gezicht. Zou ik dan heel misschien, een glimlach om je lippen zien?…

Met mijn ogen dicht lees ik de braille van je huid Je woorden sturen mijn handen naar verlangen binnenin Mijn mond zinspeelt op je lippen Je lichaam spreekt klare taal In je verhaal mag ik het boek niet uit Almaar weer beginnen bij het begin…

daar gaan ze stil in de rij zichzelf voorhoudend ’t is zo voorbij de gêne, de schaamte als fysieke pijn bloot maar fier om ’n voorbeeld te zijn ontreddering diep verborgen achter de laatste vernis die hedentendage weer onze verpakking is…

Ik maak geluid van de letters, Ze schuren, en boren zichzelf Door mijn gezicht, Lees mij…

Dit wanproduct moet u niet lezen. U bent dus gewaarschuwd bij deze! Oké, dat is dat. (Er ontbreekt immers, wat een verrassende wending moest wezen.)…

U geniet uw drie cadeautjes keer op keer geparfumeerde zeep zevenenveertig elf notenreep u pakt de zeep weer in vroeger geleerd niet vergeten nu de zevenenveertig elf heerlijk en weer ingepakt de notenreep lekker opgegeten heerlijk! eerste cadeaus vergeten uitpakken en zeep geparfumeerd zevenenveertig elf heerlijk?…

Ik snap het best dat men die Engelse docent Die schunnig met een meisje zat te chatten Zonder op school de beamer uit te zetten De laan uitstuurt, welk voorbeeld geeft zo’n vent “Toch jammer”, zegt de school: ’t was best een goeie Hij wist een klas vaak ongemerkt te boeien ------------------------------------------------------- …..…

Lees mij, sprak ik vragend En hij daalde af in mijn ogen, dwaalde tastend over mijn huid met zijn vurige tong proefde hij het zoet dronk het van mijn lippen en ademde het vuur van mijn hartstocht maar de gesluierde taal die verscholen op verborgen plekken in mijn hart en in mijn hoofd bereid was om het licht te zien verstond…

je kijkt mij aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zoveel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt mij aan je foto houdt mij bij de les…

je kijkt me aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zo veel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt mij aan je foto houdt me bij de les…

je kijkt me aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zo veel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt me aan je foto houdt mij bij de les…

bossen vol bladeren met olijfgroene ogen kijken en zien zeeën vol water met blauwe tranen van geluk koesteren zonnen vol warmte omarmen harten vol liefde ontmoeten een ziel alleen omringen met warmte en tranen stromen terug op weg naar later later lief later… kom ik terug…

lees me in de wolken in de haren op jouw arm door de vele regendruppels in het haardvuur lekker warm lees me in jouw dromen in de golven van de zee door sneeuw te ontcijferen neem je mij voor altijd mee lees me in de Lente in het ontluiken van de natuur door mijn uitdagende oogopslag in de kleuren van ieder uur zo blijf ik voor altijd…

ik las een paar verhalen vandaag van deze of gene direct hield ik er van hoe dat kan weet ik niet verhalen van lang geleden die blijkbaar iets zeggen leg mij uit hoe dat kan ben ik nog steeds zo zoals men ooit schreef en wie weet eigenlijk nog veel verder daarvoor een paar sporen in de sneeuw las men toen van vogels, begin…

ik zoek je in de spiegeling van 't meer, toch ben je daar niet de bevrijding die ik vond in jou met jou beelden van fietsen door velden vol graan die wind deed ruisen, noch jouw handen over mijn spiernaakte lijf zal ik ooit vergeten evenals jouw opgaan in het niets toch ontmoetten wij elkaar weer, ongezien en één week voordat je vrij…

Men moet de dichters niet veel vreugd vermaken; Laat ze wrang worden tot ze heilzaam zijn, Als kruidendranken die genezend zijn; God geeft hen 't zoet eerst als zij bitter smaken. Voert men de jachthond vet, hij jaagt niet meer. De vink zingt beter als hij is verblind. Niet zonder tucht krijgt men een man van 't kind. De nachtegaal…

In de verte zie ik je staan Vol verdriet Tranen rollen geruisloos Op de koude aarde In stilte kom ik naar je toe Je rug is gebogen De onmacht lees ik in je ogen Zacht omarm ik je In de verte staan we samen Het verdriet is nu van ons Tranen smelten in elkaar Op onze koude wangen In elkaar zijn we veilig We zwijgen in een kus Zachtjes…