Ze heeft haar levensweg weer omgedraaid,
Nu zij op Drakensteyn gaat resideren.
De dag dat zij haar gouden kooi verlaat,
Verdwijnt zij achter meters prikkeldraad.…
Ik hoor 't gepruttel van het Motorblok
en ieder noemt de ander zondebok
Bewogen ego’s die maar niet bewegen
Ik roep, gekleed in stemmig hermelijn:
'Kom schielijk langs, ik woon op Drakensteyn'…
Heel kort geleden was er eens een koning
Die stond met zijn ministers op ’t bordes
Hij hoorde van z’n moeder, de prinses:
''t Is altijd weer een grappige vertoning
De foto’s hangen hier op Drakensteyn
maar niemand weet helaas meer wie het zijn…’…
Snel haalt men ‘code geel’ weer uit de kast
Een vlokje sneeuw, wat onderkoelde regen
Het komt van boven maar het is geen zegen
Een laagje ijzel, Leiden is in last
Op Drakensteyn schaart men zich rond de haard
Code oranje! Beatrix verjaart…