Alle inzendingen over Erwin

Erwin zorgt voor levenslang carnaval met zijn verbeeldingen zijn uitdossingen zijn uitstraling zijn uitlatingen zijn mening zijn visie zijn college zijn kussen En op schorem mag je spuwen En op hem Erwin roep ik: Olaf, Alaaf, alaaf, alaaf!!!!…

Erwin Olaf is dood Maar zijn werk leeft Een beetje gek Heel veel te gek Te mooi Te inlevend Zin gevend Zen voelend ’T zal nog meer leven Dan tijdens zijn leven Wat heeft die man geleefd Wat heeft die man gewerkt Wat heeft die man betekend Veel, heel veel, te veel Erwin Olaf de Koning te rijk Maxima , W.A. en ‘t Rijks verrijkt…

Als hier de zon gaat schijnen is het feest Daar hebben ze niet veel aan in Japan Die grote nucleaire snelkookpan Want wie niet weg is die is er geweest Het doet me toch een heel klein beetje zeer Als Erwin zegt: We krijgen stralend weer…

Sprak met een breed gebaar de weerprofeet ‘Vandaag was het bij ons nog tropisch heet Maar dat orkaanfront gaat de boel verstoren’ De jongensboekentaal van Erwin Kroll Die maakte hem iconisch in zijn rol…

16 mei zal spinvis de tryout doen van zijn nieuwe programma zwaardvis een voorstelling waarin hij streekboekenschrijfster annie schuttersput veldmuis zal begeleiden terwijl erwin olaf een makreel op haar rug bindt ----------------------------------- uit: Daar schrik je toch van, 2008…

Getint- e spelers waren witte raven. ’t Smaakt- e wel naar meer: met Erwin volgden vier gekleurde schapen over d’ Sparendam talenten helemaal uit Surinam- e samen klaver vijf hier pionier- en in ons groen groen groene knollenlandje en Erwin speelde als een rode kat wel honderdvijftig keren uit en thuis en daarvoor kreeg hij toen een geel…

Dat ondervond ook Erwin van de Looi, Die ging in Tilburg door de diepste dalen. Die weet dus als geen ander dat het waar is, Dat wie bij Willem II werkt de sigaar is.…

Ik las de open brief van Erwin Kalle Die nu al dagenlang wordt rondgetweet Ik dacht niets anders dan: "Dit kàn toch niet!" Zo blijkt hoe diep een kabinet kan vallen Bezuinigen dóet pijn. Ten enen male! Maar dit gaat ver voorbij het meest basale…

Maakt Erwin daarop Willems beeltenis? Een mooie kans om ongekend te stunten! Ik denk dat hij de koning flink laat plassen, Elk ander resultaat zal mij verrassen.…

(voor Erwin Olaf) Daar staan ze dan, vijf op een rij, met de blikken naar links en niet in de lens. De blik in domme razernij naar het verleden gericht, kerstverdriet: als zombies en aliens stoten ze af, als holle poppen in Madame Tussaud, ver boven het volk, wat ik je blaf, kopen ze allure voor de show.…

Van cruciaal belang voor vlees en geest. Lees: schapenvlees en koopmansgeest … en hóút, want zonder hout dan wordt er niks gebouwd Geen zeven nu, geen zeven, want men vreest die schurkse shitstruikrover ’t allermeest Alwéér zeven?! De tering met die teerling! Dat pusserig- en puisterige zweerding! De rambam, ’k hoop niet dat je ooit geneest…

Als ick lees den ghedichten van Vondel, van Hooft dan voel ick mij stadigh versincken in tijdt, den daghelijckse dinghen verlaten, bevrijdt. Of Pieter of Joost mij mijn toekomst ontrooft. Ik sie dan den wolken waar Breêro van schrijft, ik ruik dan den lucht zonder geuren van hier. K’hoor ’t ruisschen der bomen, proef den claeren rivier en wensch…

(Neo-Sturm und Drang) Da bin ich denn: der Meisters Sohn, ich konnte endlich mich befreien. Ich singe immer ein andrer Ton, und werde niemand mehr verzeihen. Es gibt ja so viele Aussichten jetzt ins Leben für mich, das Alte gehe ich vernichten ich seihe groß in einem Strich. Aber Gründe werd’ ich nie finden, da gibt ja edoch keiner…

Het huis herademt mij, eindelijk. Het legt zijn moederlijke muren op de mijne. Behaagziek laat het deuren in sloten vallen, slaat luiken open, klapt ze weer dicht. Het diept vergeten licht op uit zijn kelders, haalt op zolder bestofte dromen uit het rag tussen de balken vandaan. Vleermuizen of dode tantes worden wakker, fladderen op…

aan hen die zich kwellen met vragen en medelijden ook het kaf, het gras en de mooiste bloem zullen niet eeuwig zijn maar schoonheid keert telkens terug laten we dat voorop stellen een hand, een troost, een eerste herinnering zal u verblijden beseft u nu uw eigen schoonheid en uw pijn dan heeft u straks het grote verdriet achter de…

Berispt mijn hekel aan geografie met blauwe meanders, zeeëngtes, havensteden op mijn benen. Herhaalt in ademnood rampzalige tentamens economie. Beheerst tal van richtingen. Inzichten in ruimte, tijd in weefsels uitgespreid. Sprint windingen. Zet verdichtingen uiteen. Zucht pneumatisch. Verdeelt hydraulisch lust. Trekt zich lauter mechanisch…

Waar groeven glijden zichtbaar in het gelaat De wijsheid wijzer wordt en nooit te laat De tijd ruimte geeft tot meer en minder…

Als straks de wereld dichtgeschreven is, de plooien gladgestreken, al de monden volgestort met zand, waar zal hij schreeuwen? Waar scheurt de naad en ettert de wonde? Mens, vleesgeworden ladder in gods panty, vergeet de lange nacht niet die wij zijn. ----------------------------------------- Uit: 'Voor de stad en de wereld', 2006.…

Ik was de schikgodin van serge en katoen. Een stiefzus van de tijd. Ik vlocht netten voor een ziel van vlees en bloed. Genadig zond het lot mij spoken voor mijn rokken. Mijn dames waren schepen. ik sneed zeilen voor hun mast. Hoe jankte niet de kast, alsof haar vliezen braken toen ze gingen. Wie schept, baart sterven. Ik knipte navelstrengen…

Ter ere van alweer een koningsdag Is er een nieuwe foto opgedoken Die is alom te lande veelbesproken Het is een plaatje dat er wezen mag Een remix en een catchy naam verzinnen En Willem kan een meidengroep beginnen!…

ontzagwekkend boven binnenstadsdaken een zwenkend eskader duiven: het spat van ze af zilverwit en geelgroen goud meneer jeronimo 11 foto: erwin haasnoot http://bit.ly/ijB9YC…

Was Kroll een hagedis of salamander En Erwin molenaar, niet een of ander Weersvoorspellingsgame daar in De Bilt Dan dreef de naaktslak veilig naar de oever, De borders in de tovertuin van Perk Liep Erik in zijn klein insectenwerk Niet meer in zeven sloten tegelijk Tussen het IJsselmeer en Waddenzee Als naaktslak kruipend over d'Afsluitdijk…

Hij werd al zes maanden ingesloten Hield in zijn proces een betoog vol vuur De zielenknijper sprak hem slechts een uur Zal nu een jaar worden platgespoten Het was ongetwijfeld een forse deuk Maar van zo'n verhaal krijg ik toch wat jeuk ...Erwin Lensink gooide een waxinelichthouder tegen de gouden koets.…

Na het journaal Erwin Kroll met excuses: vandaag geen weer helaas alleen een kort filmpje hoe het weer ook weer was. De zon in mijn hart was verdwenen geen storm te zien in mijn glas water noch nevelige slierten bij een ochtendkater geen kou en geen kilte in mijn gemoed want dat alles is wat het weer met je doet.…

(voor Erwin Olaf) Daar zat je dan weer aan de gesprekstafel van Jeroentje groentje Pauw, die je venijnig confronteerde met een advocaatje slapjanus, die de inhumane, brute, walgelijke daders van een hemeltergende misdaad probeerde te verzachten met lulkoekpraatjes en een hoge, irritante stemtoon.…

onze deur gaat nooit meer open met zijn glimlach wij staan tijdelijk sprakeloos zo kort het leven gaf hij zijn blik van verstandhouding en ontzag zijn handen zullen nooit meer het ijzer strelen een lichaam door de dingen voort gedreven geschiedenis afgelegd en toekomst afgezegd voor de vervloekte brenger van het slechte nieuws winnen of verliezen…

Omdat in de kolonie Suriname Het volk ten tijde van de slavernij Verkocht werd voor een appel en een ei Komt er een monument om ons te schamen. Nu gaan slechts voetbalspelers uit dat land Voor veel meer geld als slaven van de hand.…

het grijze ledikant verbleekt twee ogen turen van verleden vragen niets dan stervend keren van de tijd tijd, verloochent tijd; bedekt het gaan van ‘t leven ontbindt verdoken onder dekens eenzaamheid het blanke ledikant verstijft tien ogen turen van verlaten zeggen niets dan lekkend staren naar de tijd…

Met houten zwaarden zwaaiden we verwoed, Verkleed als ferme jongens, stoere knapen, Naar schurken die ons landje wilden kapen, Passé, maar het gevoel weet ik nog goed. Vandaar sprak ik mijn vrouw en zei vol vuur: “Ook onder óns huis ligt een vestingmuur!”…

Ik weet niet goed of Anton Corbijn het werk van Erwin Olaf maakt en andersom, die foto van David Bowie als Jezus in een schaars linnen gewaad ben ik glad voorbij gelopen, al die hoempapalyriek op een foto van Olaf of was het nou Corbijn maakte geen zenuw in mij wakker, ik slikte wel even uit mijn flacon wat Black & White, waardoor de tappende…