Bergen als bultruggen.
Hellingen waar je een tor wordt,
stilte hoorbaar toeslaat,
tijd vlug weggulpt langs watertjes...
Je nadert een persoonlijkheid.
Stapvoets voer je een gesprek.
'Het is goed om hier te zijn.'
(Beamende kreet van een lammetje.)
'Je wil er gretig tegenaan, hè?
Let wel: winden krijgen vat op je.
Ik kan wel tegen wat…
Het pad loopt omhoog, het wordt een steile klimtocht.
En zonder jou, weet ik niet of ik de hindernissen op mijn weg omhoog wel aankan.
In de verte nog zie ik je de andere kant van het pad beklimmen, maar het wordt steeds mistiger voor mijn ogen, en de enige weg die ik nu nog kan zien gaat recht naar boven.
Tijden veranderen.…