414 resultaten.
Niet vergeten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 268 Ik zie je nog staan,
daar voor het raam.
Je handen in je zak,
je haren zilvergrijs,
je ogen hemelsblauw
en ik... kijkend naar jou.
Je had je netjes aangekleed,
want het was zondag.
Dat was je zo gewend.
Ik weet nog wat ik zei:
“Eigenwijze vent.”
Je bromde wat terug.
Het gevoel dat me dat gaf...
Je was zo knap!
Dat wou ik toen niet…
Herkenning
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Het is met niets te vergelijken,
het blije lachje van een kind.
Zo rein met klare ogen,
dat jouw oog zoekt en vindt.
Het valt je onverdiend ten deel.
Diep in je hart daar daalt het neer.
Niets kan het evenaren,
ontroert je meer en meer.
Geen rijkdom en geen roem
zijn groter dan die lach,
Dat lachje, dat als in herkenning,
jouw oog ontmoeten…
Ontroering
poëzie
3.6 met 8 stemmen 1.595 Twee sinaasappels van één tak met blaren.
Ik zie schreiend het wonder aan:
Neen: niet vergeefs zijn zóveel kwade jaren
Over mij heen gegaan.…
Ontroering...
hartenkreet
4.3 met 70 stemmen 1.276 Het streelt steeds weer die tere snaren…
Is ontroering te verklaren?…
ONTROERING
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 715 Er zijn geen bloemen liefste
nu in de eerste maand
maar jij bent voor mij zo teer
als waaierbloemen in het ijs
die zonder geuren smelten.
---------------------------------------------------
uit: Siem Bakker: Het literaire tijdschrift 'Het woord 1945-1949',
De Bezige Bij, Amsterdam 1987…
ontroering
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.105 kijk ik naar de tv
dan zie ik zoveel kinderen
leven op de straat
zonder thuis
ik zou ze allen bij me willen nemen
zodat zij de warmte voelen
van een echt tehuis…
Ontroering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 139 Al zou ik willen
dan kan ik niet
je gedachten
zo maar veranderen.
Woorden krijgen
andere waarden
nu zij in jouw
aders gaan leven.
Pijnloos verder
daar ieder hart
zijn eigen
kuil graaft.…
ONTROERING
netgedicht
4.7 met 15 stemmen 191 vergeef me, maar ik voel je zo dichtbij,
je blonde, zachte lokken geuren, vol van lente,
de wind speelt golvend langs je haar,
ik proef het zwoel van koriander en thijm,
ik proef je stille, zoete, zachte adem,
strelend langs mijn huid en lichaam,
stil en verlegen, zoeken je handen,
je vingers tasten naar zoet en teer,
naar warmte, borsten…
Ontroerend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Wat kan het ontroerend zijn
De geboorte van een kind
Door de ouders zo bemind
Een kind heel mooi en klein.…
ontroering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 127 ontroer(ing)
zonder mij dacht ze, ze is mijn
hart dat me beweegt, me complimenteert,
me laat verdwijnen als de massa waakzaam
scharrelt langs hun eigen inbreng
ze dwingt aan op mijn vertrek, legt
een zilte vilt op het voorhoofd en dirigeert
mijn adem langs de finish die ik nooit zal halen
steeds harder slaat haar betoog in het ritme
waarmee…
Ontroering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 189 tranen zijn bitter of zilt
maar soms ook zoet
in blijdschap geplengd…
je ontroert me
netgedicht
3.4 met 20 stemmen 1.858 zeg ik terwijl jij
nog natrilt
want er komt vocht
uit mijn ogen
o dat geeft niet
hoor, zeg jij
maar jouw ogen
zoeken je schoenen…
Bevlogen
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 558 Toen de meiden zongen
bij het verzorgen van de
gebroken veren van een
verdwaalde meeuw
beider ogen gericht
als heldere meren
de haren licht als sneeuw
nooit zag ik ze dichter
bij het morgenlicht
Geen andere ontroering
dan die waarin ze
zich veilig waanden en
nimmer werden bedrogen
op de wieken van eerste licht
in een adem opgestegen…
wat zou
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 356 liefdevol
zacht schurend langs je jas
of toch de pas gerijpte velden
met een daarboven aarzelende zon
de zo vertrouwde horizon
uit je jeugd de grijze toren
zou het dan de rilling zijn
de sensatie die muziek
je geeft als bij herkenning
een gevoelen van diep weten
wat zou je antwoord zijn geweest
als ik je vroeg naar
wat het meest ontroering…
dichtbij
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 356 als de dood dichtbij komt
en liefde verder weg
schuil ik, mijn vriend
daar waar de schoonheid woont
mijn hart een plek aangeeft
waar kracht is terug te vinden
brengt de muziek mij bij de bron
ontroering bij het leven…
Mijn hart
hartenkreet
3.2 met 12 stemmen 845 Mijn hart, dat ontroering kent
om de lach van een kind
het weerzien na lange tijd
met een goede vriendin.
Mijn hart, dat zo vaak geen
antwoord weet maar dan
stil is en meedraagt het
verdriet van een medemens.
Mijn hart, dat kent herinnering
de pijn voelt van oude wonden
eenzaamheid maar ook van
liefde om wat ooit is geweest.…
Nearer my God, to thee
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 299 Er is de vraag gerezen
Te luisteren naar dit lied
Het richt zich op jouw wezen
Eenvoudiger kan het niet
Het pakt je bij je klad
En voert je op haar wil
Zacht als wat
Naar de bron van alle stil
Ergens daarbinnen het daarom van leven
Je huilt van blij
Al duurt het maar heel even
Je was er wel dichtbij
Je kijkt op
Ook de ander heeft…
Twee handen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 Boek ligt open
Links bevat de tekst
Rechts is blanco
Drie vingers beroeren het wit onder de woorden
Rechterhand kruist de linker
Hier gaat het om
Ze verdwijnt even in de letters
En komt er nog steeds gehavend uit
Maar nu kamt ze haar haren…
clowns
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 544 op voor mijn diepste zieleroerselen
ontroerend ontwapenend echt
relativeren zij mijn bestaan...…
HUIZENPRIJZEN!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 351 Tot 2008... onroerend goed
daarna ontroerend slechter!…
De zwaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Sierlijk glijdt de zwaan
op het rimpelloze meer
zo ontroerend mooi…
emo-makelaar
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.453 emoties
verkoopt hij
als geen ander
onze makelaar in ontroerend
goed…
Allerzielen
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 682 Hoofd in de wierook
vol ontroering over mens
te vroeg heengegaan…
Leven op straat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Alleen en dakloos
steeds buiten door weer en wind
ontroerend verhaal.…
gemengde gevoelens
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 564 Een hongerend kind
kan me ontroeren, en ook
een springend veulen.
Het getroffen zijn,
al is de aard tweeërlei,
is wat me verstilt.…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Het seizoen
van ontluikende
pracht en praal
dat verwondering,
ontroering
en blijheid opwekt
bij ons allemaal…
Zoekend
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 784 Ontroering komt wroeten
herinnering herkenning misschien
de tweede ring om eenzelfde vinger
maar
ook een stom reclame spotje
een geur of prachtgedicht
de eerste dwarrelende vlok
en
je hond even te lief
jouw gezicht likt
ontroering lijkt te voelen
zo`n plotseling ongevraagd kwetsbaar
huilerig knijpend.…
In de trein naar Zutphen
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 473 Het groeit
en bloeit
en bemoeit
zich niet met geld
het schijnt
en verdwijnt
het belijnt
mijn gevoel
Onstuimig als
een eerste liefde
stroomt het voorjaar
over de aarde
streelt de bomen in knop
zo lieflijk dat ze open moeten
zonder enig verweer
tegen deze stralende kracht
het streelt mijn hart
onroert en omhult mij
zo zacht…
Voor Adriaan
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.504 We hadden lol en ontroering
om de woorden.
Niets wist ik
van ziekte of jouw naderende dood.
Mijn hoofd wil het niet geloven.
Ik sluit mijn ogen en mijn handen
hou ik voor mijn oren.
Het is helemaal niet waar en
ik wil er niets van horen.…
aanhef
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 143 de overgang naar strand bestijgend
treft mij daar het streepje zee
de kop opstekend boven zand
deze aanhef tot een wijds gebeuren
dat mij steeds weer overmant…