Alle inzendingen over Onomkeerbare

onomkeerbaar pijnlijk zijn de noden, de enige reden waarom wij nog leven onomkeerbaar wetend dat deze reis, een onmogelijkheid is om verder te zoeken, onomkeerbaar wordt afgespeeld aan hen die achterblijven een gevoel, onomkeerbaar zijn de doden onomkeerbaar een laatste zucht, een allerlaatste blik in jouw gezicht levenslang, voordat de…

Vluchten in de toekomst is niet meer Verleden is duister en onomkeerbaar Verankerd onder het schaambeen Huilen baby’s met grijzen haren…

Te lang zweeg ik tot alle woorden nooit gesproken waren doodgebloed. Loop maar verder over betreden paden waar geen zijweg nog naar vreugde leidt. Wie heeft belang te betreden de weg die met veel moeite slechts een terugweg neemt? Want daarginds wacht ook de weerzin van nog meer te moeten geven voor een wens die…

toch zal ik deze kleermaker ontmoeten die mijn laatste jas uitdoet omdat lijf en tij niet verstelbaar, onomkeerbaar zijn.…

meer en meer worden boterhammen belegd met achterdocht beschuldigingen vinden het heden branden handen langs borden waarin grote barsten blijven 't dagelijks opruimen worden knelpunten, het bekladden van verdwenen mes-steken geen enkel beeld kan nog rusten; achteraf uitgetekend in een te kleine kamer waar voeten gekluisterd zijn…

Het is raar om terug te wensen Wat je vroeger hebt gehad Wat je toen niet echt waardeerde Wat een rijkdom je bezat Het is raar nu te begrijpen Hoe ondankbaar je toen was Hoe gemakkelijk je leefde Dat besef is er nu pas Het is vreemd te moeten zeggen Dat wat je toen had dat was goud Het toont lef te kunnen zeggen Wat ik opgaf Dat was fout…

ik ren over de melkweg verzamel zakken met sterren draag toverballen in mijn haar ik loop met lampionnen in de nacht vind een verwilderde tuin een oude boom waar de wind in rust een cherub aan de oostkant houdt de wacht ik zoek een meisje wil roepen maar ze heeft geen naam ik keer de spiegel ze hangt aan mij groene ogen smalle lippen…

Wanneer het kwik des winters onder nul staat en ieder loopt te barsten van de kou de ogen tranend, wangen lichtjes blauw; dan zegt de weerman ons dat het om vorst gaat. Maar als het kwik alleen maar plussen zien laat - het zweet loopt je met straaltjes langs de rug, je snakt naar een koud pilsje, liefst wat vlug - geen weerman met verstand…

Steenharde rotswand - Ik weet dat ik Die boor ben, En gestaag verder Naar beneden draai - Als iets meer dan De helft van de boor In de rots verdwenen is Besef ik dat ik terug wil, Maar het point of no return Ligt al ruimschoots achter me, De boor draait zich nog dieper In het onverbiddelijke rotsmassief En ik weet dat mijn Reis onomkeerbaar…

onafwendbaar proces onomkeerbaar versterven onherroepelijke overgang…

Onomkeerbaar, die rimpel in het Bestaan; grijzende haren gaan iets Vervangen van wat eerst onomkeerbaar Leek, maar nu nog iets is van verlangen.…

Mijn grootste fouten onomkeerbaar, Ik ben verslagen door mijn ergste vijand, Mijn ergste vijand: tijd.…

Als je wat ouder wordt Ga je meer letten Op hoe mooi het vroeger was Voor je gevoel gaat de tijd sneller Dat realiseer je je pas Als je de leeftijd bent ontstegen Van broekie, puber, jongeman Je bent nog fief maar al belegen Realiseer je dat steeds minder kan Niet bij de politie of in het leger Een ommezwaai gaat niet meer zo vlug Het is…

Ploegen van genadeloze hardheid hebben de akker omwoeld. De rangorde van aardse lagen is resoluut doorploegd. Door het kalme land zijn in rekenschap diepe voren getrokken en met de scheiding van lichaam is zwijgzaamheid doorbroken. Ergens begint te dagen, het wie en wat, over de vlakke grond die geen heuvelen meer bevat. Het stoppelveld…

vallende donker geen kreet van een meeuw boven een demonische zee dringt hier door en ik laat mijn venster hier wijd open staan met het brandmerk van een vervolgde in de rug en het zeer van het keer op keer openrijten van een wond voor wie ik niet bestond gelouterd openbrak vol deernis en mededogen voor ‘ t bange kinderhart met de onomkeerbare…

Kwetsbaarheid Een zwakte En sterkte tegelijk Één blik vergeten Onomkeerbaarheid Gesterkt door liefde Verzwakt door pijn Herinneringen vervagen Een rookgordijn…

fietsen als stille getuigen evenals een jas op de grond patronen raakten benen verwardheid overmeesterde en zette om in een daad welke onomkeerbaar bleek…

opnieuw vloeien ze alleen deze keer voorgoed onomkeerbaar het lot na vele omzwervingen heeft hij zijn bestemming bereikt ~ rust zacht Johan Friso ~ ~ 1968 – 2013 ~…

Als hij komt onaangekondigd ongelegen onvermijdelijk neemt hij je mee als je gaat onvoorbereid onverwacht onomkeerbaar ga je mee van onzijn naar onzijn in een flits van viraal bestaan…

Wij merken niet dat ons de zomertijd zo onomkeerbaar door de vingers glijdt.…

Het zat er onomkeerbaar aan te komen, Na jaren lief en leed komt er nu rouw. Het klopt dus wel wat vaker wordt beweerd: Het voelt als onverdoofd geamputeerd.…

Zijn vreemdste stukjes kwamen langs vannacht: Een Derrick die een keer verrassend boos was In een relatie die vrij hopeloos was En nog meer wat je niet zo snel verwacht Toch blijft het beeld van Derrick onomkeerbaar En, ook postuum, oneindig recycleerbaar…

Hoe jij mij melkt en ik jou melk hoe mannen en vrouwen moeten groeien tot op een punt dat het voedzaam wordt wij oeverloos van mening verschillen terwijl het tweemaal op hetzelfde neerkomt of wilden we gewoon lang baden elk aan zijn geëigende kant hoe wij er beiden wel en niet beter op worden tussen de dagen staan en tijd vrije…

De scholen zijn nu állemaal begonnen Het laatste staartje van vakantiepret Maakt plaats voor de vertrouwde vaste tred Plichtmatig wordt de weerzin overwonnen Naar school of werk sjokt héél het peloton Bij regen, hagel of de laatste zon…

ach het nadert onontkoombaar als de nieuwe maan onomkeerbaar als dood na leven nog zijn wij ontheemd door pijn te verstrikt in het verleden te gehecht aan het heden om het te kunnen accepteren dat verlangen naar het pijnloze die beleving van de stilte als troost voor het einde…

Door social media wordt alle rust in onomkeerbaarheid vaarwel gekust. Ik snak naar een moment van contemplatie. Opnieuw een mail, shit, nét nu ik pauzeer. Het is die drommelse retraite weer.…

traag trekken wijzers kringen rond hun plaat duwen met zacht geweld de tijd onomkeerbaar vooruit lijken minuten soms uren te duren vliegen ze dan weer op jetski's voorbij toch zijn ze alle gelijk…

de wereld voelt als ingedikt vervlakt de rijke smaak het resultaat nogal verpieterd de tijd oogt ingekrompen tot vale tinten uitgebleekt en onomkeerbaar afgesleten maar in de kleine ruimte die ons gelukkig rest voelt alles nog als vriendschap…

Wat is dat toch minimale eetlust En als jij weg bent die intense onrust Wat is dat toch dat gemis elke keer Verlang zo intens naar meer en meer Wat is dat toch dat vlindergezang Liefde onomkeerbaar dat maakt me bang Wat is dat toch mijn hart vol van jou Verliefd tot op de bodem man.. van wie ik hou…

Ingeslagen wegen zijn onomkeerbaar maar vormen de pracht van een nieuwe wereld. Vastgehouden en weer losgelaten totale vrijheid belevend zonder alleen te zijn.…