Alle inzendingen over Tegenstelling in schoonheid

Dit blijspel opgevoerd naar de mondiale maat, de magie van innerlijke schoonheid aan alle komende generaties overlaat lief te hebben in elke tegenstelling, zo die tijd bestaat, als het doek zich sluit.…

Het blijspel opgevoerd naar de mondiale maat, de magie van innerlijke schoonheid aan alle komende generaties overlaat, lief te hebben in elk verschil, kleur of geloof, als dat moment bestaat als decor, als het doek zich achter ons sluit .…

Ik wil me ankeren in vrijheid als luchtwortels fabelachtig orchidee…

als alles dood lijkt is er weer leven waar de dood voor wijkt als voedingsbodem naar nieuw leven reikt mijn vriend dat nieuw leven dient hier ben ik groei bloei in de bodem van die zin is de kern levenszin wortelt daar in een schijnbaar zinloos ding die zinnen waard zijn in tegenstelling met de pijn die schoonheid is overweldigend…

Wie jong is heeft de meeste tijd van leven. Maar men gunt zich meestal amper tijd. En de toekomst lijkt een eeuwigheid. Tijd genoeg om doelen na te streven. Maar wat mij als oudere verbaast: Hoe dichter bij de dood, hoe minder haast.…

Twee oude vrienden Gedwongen Tot een ander bestaan De één koos voor het leven Zich bevindend In al zijn ware pracht De ander voor een einde Een stille reis Waar niemand op hem wacht Een tegenstelling zo immens groot De één koos voor de liefde De ander voor de dood…

Weegt op de nacht een dubbele donkerheid door zoveel ogen, duister voor altijd? Gaat in de dag de stilte warende om van zoveel lippen met doods zegel stom? Neen luide zijn de dagen met de klank van zwaar geschut en felle wapens blank en nachten lichten van de hoge vlam die laait door 't land en zoekt het offerlam. Duister en stilte zijn…

mijn woorden bouw ik in jouw nest rusten in zachtaardige warmte van de laatste zomerwinden daar laat ik mijn hart vrij voelen en waar je vervolgens iets van kunt vinden dat er nu niet meer toe doet, genegenheid is immers weer in beweging gezet een liefdesbriesje, dat waait door je blonde haren erkenning van het onmogelijke waar het…

Tegenstellingen, er is ook een tussenweg! Waarom de beste zijn, de mooiste, het gezelligste mens, Wees jezelf dat is goed genoeg!…

Maïsveld badend in de brandende zon, Strooien hoed die mij beschermt tegen Dodelijke steken - Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen, Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren, Geen machine die er nog kan komen - Alleen mensenhand die uitkomst biedt, Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt Ogen die maar niet…

Vandaag waarlijk veel gras gevreten Heden zo spijtig, wel een must. Men mag alles slikken en bovenop nog pikken Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse. Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor. Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds Bruto…

in tegenstelling tot bakkers hebben slagers geen last van faalangst…

Het denken van uitspansels bovenin raakt nergens aan de daden van het hart. de draden binnendoor en binnenin raken verward. Ik strijd door god en alleman verlaten vanaf mijn prilst begin met bloedsoldaten.…

. ik ontdekte een stap opzij aan iets nieuws gelijk terwijl het slijk aan mij zoog bij vallend tij .…

Schreeuwend verkrampen Ademloos grieven Luisterend ontdekken Ademloos lieven…

Je draagt warmte, licht en blijheid Maar ook droefheid en alleen-zijn met je mee Je draagt regen, ijzel en striemende stormen Maar ook een eerste afdruk in versgevallen sneeuw Je draagt de uit de grond gestampte kerstboom Maar ook het nieuwgeboren Christuskind Je draagt het juk van een consumptiemaatschappij Maar ook de glans in blije kinderogen…

soms pakt het anders uit liggen zaken genuanceerder gedurende voortdurend voortbewegen zonder ooit het vermogen op twee plaatsen tegelijk te zijn buurvrouw; wat rijmt op schapenscheerder ontbijten en diametraal terugkerend in de tijd het onverteerde brood ten spijt -volledig…

hij rookt een sigaar het dagelijkse leven sluipt zacht naar de nacht luisteren naar Bach het lijden en het sterven het gewicht van spijt het hart loopt over Bach brengt veel in hem teweeg hij dooft de sigaar een drukke dag wacht aankomst van volle wagons stille mensenzee ongezien dichtbij ongehoorde smeekbeden Bach’s erbarme…

Bomen bij een sloot. Een reiger die staat doodstil. De kikker kwaakt luid.…

De Walen hebben in het taalconflict de tegenstelling overbrugd en beloofd de bal ballon te noemen alleen bij ballen door de lucht.…

Het daglicht sterft langzaam weg we ruilen het in voor kaarslicht we verzoenen ons met de tegenstellingen in ons en smeden ze om tot eenheid…

benen Ik mag haar warme genegenheid en charmes even lenen Een serene oude abdij helpt mijn hart haar flinke dorst te lessen Omarmende warme tederheid kus ik zacht, ze houdt me bij de lessen Helblauwe wolken tillen mijn allermooiste dromen ter hemelen Je reikt me je sierlijke hand dus ik beloof je plechtig niet meer te kemelen Die oneindige Schoonheid…

Er komt geen wet die u of mij verbiedt Om jongetjes hardhandig te besnijden, Maar als je omgekeerd in jonge meiden Het rituele mes zet, mag dat niet. Want meisjes, zo is Donner zijn idee, Die hebben van nature al een snee.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

wellicht zijn degenen die niets bezitten zoveel beter af ze hebben immers niets te verliezen dit in tegenstelling tot zij die veel hebben want wat je bezit ga je verliezen dat staat vast…

Schoonheid wacht in onbegrepen lelijkheid. Lelijkheid heeft zonder schoonheid geen enkel recht om te bestaan. Schoonheid waarderen is geen verdienste. Is openbaring.…

jouw mooie Griekse neus en je gesloten ogen je grijze haar dat zachtjes in de wind honden huilen en blaffen naar elkaar van de ene berg naar de andere sterft geluid langsaam weg en hoog in de lucht trekt een straaljager een streep door de hemel tot ver over de Aegeïsche zee weet jij wat de helm kost van zo ‘n piloot, zeg jij vijf…

De kale bomen en verdorde bladeren. Ook een kleurenpracht.…

Het wil maar niet echt zomeren dit jaar En vorig jaar was het rond deze tijden Haast beter om de buitenlucht te mijden Het liep tot veertig graden op voorwaar Nu moet je die ontberingen ontberen: Aan dit jaar kun je niets romantiseren…

het liefst had men de huidige van haar moeder uit gekloond omdat ze zo echt was en middenin het volk stond de natuur die het nu eenmaal anders vond heeft ons vastberaden en standvastig met haar tegenstelling opgetroond…