Alle inzendingen over aardappeleters

De schilder schildert Met in zijn ene hand een penseel En in zijn andere hand een palet. Een Brabants tafereel Van een eenvoudig gezin, Dat zich aan de warme maaltijd zet. De schilder schildert En weet in kleuren en vormen De werkelijkheid realistisch te treffen. Een alledaags tafereel, Dat een historisch beeld schetst En ons iets over…

Aardappeleters zijn wij allemaal. Ze vullen onze monden, voeden onze magen en verrijken spreekwoordelijk onze taal. Vanaf dat wij onze eerste tanden krijgen zien wij onszelf als aardappeleters in het leven staan. Van babypotjes tot aardappelkroketten zonder de aardappel zal er bijna geen dag aan ons voorbijgaan.…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

Kleinzoon van vijf, zit aan tafel verzot op aardappelen, nee niet die van van Gogh alhoewel, hij is een echte aardappeleter! Kijkt me verlekkerd aan en zegt: ik ga ze persen oma, dan heb ik geperste aardappelen!…

Droomde dat ik in een diepe put gegleden was als ezel met een frame vergeeld overspannen canvas ergens ver van thuis op een heel breed akkerland omringd door irissen en zonnebloemen aardappeleters ingesmeerd met kolengruis blèrend omheen de rand: wij zullen jou verdoemen betweters applaudisseerden: jij schildert je onkundig regelrecht…

Vincent had het prachtig gevonden, zijn 'De aardappeleters' als in het echt, in brons gegoten door Peter Nagelkerke, maar er zijn ineens giftige monden, die krijsen 'blasfemie en slecht!'.…

spieren en huid Overgevoelig voor licht en geluid Stillend je stemmingen met penselen Je kon het voelen niet langer verhelen Hebt dat in koren met kraaien geuit Evangelist wou je zijn naar verluidt Hoop bieden wilde je, God aanbevelen Maar in de kunst lag je geestelijk heil Tekenen deed je, kleur zaaien op doek Landschap, mijnstreek, aardappeleters…

Amper laat het dakraam licht door of het met de geest iets heeft beklonken overeenkomt met mijn streek en sfeer van: steek het licht maar op in boerendonkerheid de tijd speelt mee dat kleuren zijn verworpen na de schemer van het Drentse avondrood alsof het groen pigment zich heeft verplaatst niet zo zeer rondom de dooie dood en dis van meelderige…

Eenmaal binnen werd het langzaam beter De jas ging uit, De Aardappeleters; nog donker en bruin Op naar Parijs, Zelfportret met strooien hoed: de kleur begint te komen Door naar Arles, De zaaier, de maaier: Zomer in optima forma Geel en Blauw, kleuren als de zon tegen een strakblauwe hemel, gevangen in zijn krachtige penseelstreken.…