20 resultaten.
Pannendak
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 123 Over ons waakt al
Zo veel jaren lang
Dit schuine pannendak
Dat met mos bedekt
Onze liefde herbergt;
Over ons en hen die
Wij kregen houdt zij
Trouw de wacht,
Waar de dag telkens weer
Verschijnt, ook na een
Veel te lange nacht…
op gespannen voet
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 depressievelden
liggen op gespannen voet
met het pannendak…
winternotitie
hartenkreet
3.9 met 7 stemmen 1.075 weer daalt de sneeuw als regen neer
op wat geen mens meer kent
het langgerekte pannendak
de boom in kleine tuin
een fiets beslaat de achterruit
het kan me wat
ik ga naar bed
de sneeuw is weer gaan liggen…
Huizen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 147 Ze huizen er
wonen
onder een dak
een pannendak
Gordijnen...
gaan er
-naar gewoonte-
dicht bij avond
Gaan er open
bij morgenzon
het aanbreken
......van dag
Een lach
ontwapent me
schater-klaterlach
van de bakker
die er
het dagelijks witbrood
..........bakt.…
Een gracht, waar eend en waterhoen
gedicht
3.1 met 45 stemmen 16.682 Als zij vooruitgaan
maken zij een dubbelspoor
van kleine kolken,
en boegwater als de verticale
doorsnee van een pannendak,
negentig graden omgeklapt.…
STRIJKLICHT...in november
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.529 Tast muren af
liefdevol muren af
en vensters als ogen
Er is enig mededogen
winter is in aantocht
met z'n kille ademstoten
zoekt zich -onder pannendaken-
naar kier en reet
stuit op oude vogelnesten
En -via de spiegelruit-
zie ik jou lopen
met je schaduw maak je danspassen.…
KRAAIEN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 478 Kraaien roepen in de morgen
van de nok van pannendaken.
Moeizaam open ik mijn ramen.
Vleugellam gemaakt door zorgen
over halfvergeten zaken
die een kraai krebintig maken
hip ik over ’t witte laken
kras ik haperend hun namen.…
bloedheet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 362 boven de lege regenton
wriemelen muggen bloednerveus
in lage luchten, vuig, scabreus
sidderend in de zomerzon
riolen walmluchten hun dorst
hijgend onder ontzielde straten
stadspleinen zuchten doodsverlaten
doorheen een geelverdroogde korst
de huizen dampen gevelbleek
zwetend onder hun pannendak
waarop de ploert de uren bakt
en hen tot…
Tuinreservaat
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 468 De winter is gestorven,
vogels gaan als gekken tekeer,
de zon kijkt over ons pannendak,
dikke hommels zoemen weer.
Poes is binnen.
Mussen tjilpen.
Tortels minnen.
Duiven vliegen af en aan.
Merels zingen.
Muggen dansen.
Kauwen swingen.
Het gaat zoals het altijd gaat.
Vroege Vogels nestelen vroeg.
Hier, in onze tuinoase.…
Boerderijen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 in Westerwolde
deze contreien
veel mooie oude
boerderijen
muren golvend
scheefgezakt
onder zo'n groot
verweerd pannendak
nooit modern strak
maar van voorheen
gedichten in steen
die vertellen
van het verleden
in Lsudermarke
aan de Veenweg
dichtbij de wegstatie
Jezus aan het kruis
boerderijen van het type
hallehuis
maar overal
aan…
' t Is Zomer!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 98 Heerlijk is het ontwaken
met een zon die al in je ogen schijnt
slecht humeur die meteen verdwijnt
vogels trippelen op de pannendaken
de honden moe van het buiten waken
springen op als het baasje verschijnt
’t is zomer !…
Onbegonnen liefde
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 342 wij hadden alles al
elkaar en het leven
eromheen een grote strik
om het allemaal te behouden
het huis, het strakke pannendak
en de tuinen tussen hagen
vol gangbare paden waarop
we samen voortgang maakten
kindergeluiden die soms
als jonge honden blaften en
die rode zon altijd weer onder
op het hoekje van de beukenhaag
dat zagen we graag en…
Van lood door leed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 Na Pinksteren alsnog aan mij verschenen
Vermomd als duif op een rood pannendak
Verlaat en zonder zijn verzoeningstak
Zo zwaar als lood, er was een kind verdwenen
Het werd na dagen levenloos gevonden
Nabij een huis geblakerd na een brand
Een engel nam het zag ik bij de hand
Wees het op bloemen en vertrokken monden
Wees het op 't lijfje…
GEEN DAG KAN ZO BEGINNEN
gedicht
3.4 met 119 stemmen 20.804 De zon op drup en perel,
viel over knop en tak;
en voor me zong de merel
op buurmans pannendak.
Geen dag kan zo beginnen,
als deze dag begon:
ik kwam mijn kamer binnen
en daar was enkel zon.
----------------------------------------------------------
uit het werk van Jac. van Hattum (1900-1981)…
Denk niet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 657 hoge toppen van de populieren
word ik meegesleurd met
de zaden van bloemen en planten
zal ik rusten onder
het bladgoud van de herfst
tot ik verteerd in de winteraarde
zal ontkiemen in de lente
ik zal de witte lentekrokus zijn
die glinstert in het zonlicht
het vergeet-me-nietje in mei
de roos van onze zomer
en de merel zal fluiten
op het pannendak…
Frank en vrij
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 433 Ik bouw voor jou een huisje
niet te groot niet te klein,
zo’n huisje aan een grasveld
waarin je zo fijn jezelf kan zijn
Ik bouw voor jou een huisje
met deuren, ramen en een pannendak
met wel zes slaapkamers een verwarming
een huis voorzien van alle gemak.…
Onstwedde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 Vandaag staat
aan de Havenstraat
met pannendak een schuur
boven voor- en achtermuur
geveltekens die opvallen
twee piemels met ballen
de een slap naar links hangend
de ander fier naar boven gelangend.…
Vermogensrecht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Ik hoorde druppels wel vanuit diepte
opleven, een te bekend zaterdagritme
vandaag op de pannendaken geven.
Vluchtig vlieden ongekooide gedachten
mee vanuit een zee. Flarden om te zeven,
over leven prevelden zij een en ander.
De dag is helaas niet om te kopen
om de nabije toekomst anders te dopen.…
Nieuwbouwhuizen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Niets minder dan zes muren,
en een mooi rood pannendak.
Onze tuin is een reservaat geworden.
Natuur, met achterin een houten hut,
gebouwd in de weldadige schaduw,
van een oaseboom.
Hier vliegen vrije vogels af en aan.
Hier nestelen onze vredesduiven.
Hier bezoeken vlinders bloemen.
Hier jagen donkerbruine padden.…
huis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 198 mijn mooie hoekse waard
op het zware kleiland
ze hadden het bewaard
ik mocht er even binnen zijn
in m’n oud geboortehuis
ik voelde vreugdevolle pijn
het was niet meer m’n thuis
we speelden hier
hadden plezier
met fiets en step
en zand en schep
’t was geen bedrog
het was er nog
het houten hek, granieten vloer
het donker paarse pannendak…