voor een witgekalkte muur
het vogeltje van verf
een kettinkje aan zijn pootje
de witte muur leidt
onze ogen naar het puttertje
vogeltje op de voorgrond
distelvinkje in losse zichtbare
penseelstreken vastgelegd
vogeltje met een verhaal
het put zowat zijn eigen water
bijna kwetterend tinkelend
ook in vlucht…
Of keek u naar Het Puttertje misschien?
en voelt u zich daar ook wat minder thuis?
Wat lastig toch om je aan kunst te laven
in een gebouw gesticht met bloed van slaven!…
Het boek van Donna Tartt leest als een trein
Maar dan een uit de negentiende eeuw
Het is een uiterst langgerekte geeuw
Lees ik in de recensies vol venijn
Men heeft het ook de hemel in geprezen
Te zijner tijd kan ik het daar dus lezen…
‘Kom op, we gaan eens naar het Mauritshuis
Dat is vernieuwd en prachtig uitgebreid’
‘Wat heeft het parelmeisje kwaliteit!’
‘Susanna bij het baden… beetje kuis’
‘De hele entourage kent slechts pieken’
‘Moet jij dat stomme vogeltje nou kieken?’…
‘Kom op, we gaan eens naar het Mauritshuis
Dat is vernieuwd en prachtig uitgebreid’
‘Wat heeft het parelmeisje kwaliteit!’
‘Susanna bij het baden… beetje kuis’
‘De hele entourage kent slechts pieken’
‘Moet jij dat stomme vogeltje nou kieken?’…
Hij liet zich dit maal niet inspireren
door fraaie stillevens in voorwerpen of
humane vormen; maar een 12 cm bontgekleurd
distelvinkje of puttertje mocht het hemel-
dom van zijn canvas bestormen.…
veel vereeuwigd
op doek en in een fluitconcert
door Fabritius en Vivaldi
inmiddels dient Het puttertje
als titel van een nieuw boek van
de legendarische Donna Tartt
in de onderwereld van kunst
wellicht een nieuwe start...?…