vandaag, 22:15
Op de stationsklok
tikken de seconden
langzaam weg
Treinen rijden
af en aan
Verscholen snellen passanten
gehaast langszij
Ruitenwissers schuiven
de voorruit schoon,
voor even
Ik denk aan jou,
aan dadelijk
Kijk naar de stationsklok,
het glas traant
Ik wil naar huis…
ik zie je gezicht
ook al ben je er niet
ik zie de tedere blik
in je ogen
ik voel je handen
ook al ben je er niet
ik voel ze mijn gezicht
zachtjes strelen
ik zie je staan
ook al ben je er niet
onder de stationsklok
zie ik je staan
veertig jaar geleden
wachtte je op mij
onder de stationsklok
daar wachtte je op mij
ik weet het…
bij binnenkomst
te Rijssen
blijken
de stationsklokken
slechts zeventig minuten
achter te lopen
heb ik in m'n onschuld
altijd gedacht dat men hier
verder achter liep...
zo gaat de tijd
mijn vooroordeel te lijf…
de blikken van stille mensen op het perron
vertragen de trein
hun slappe armen houden de wijzers
van de stationsklok tegen
ik draag geen bloemen
onaangenaam dwarrelt koude lucht op
ik denk aan de gesloten blinden
stof dansend in zonnebanen
over het bed met de koperen spijlen
vermomd als de maan herken ik haar
achter het beslagen raam…