Alle inzendingen over suite

Die bleke wangen, levens laatste schans, 'n vege strijd nog en 't is al gevloden. Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden, Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans, als zonk van 't laatste rood de laatste vaan? Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden en toen gedeeld en fluisterend beleden - Met het verwonnen leven ondergaan…

de ingang is nederlands doch ik switch naar gedichten daarbij vraag ik me af of bill familie is van david íf en de poorter wacht af dreigend clouds-rain figuranten en suite voorzichtig tik ik m'n password het avonduur tegemoet…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. --------------------------------- uit: 'Gratie…

Na zacht rumoerig wachten op eerste tonen terwijl gespannen snaren worden aangezet tot welluidendheid met fluit of klarinet om Grieg’s suite met schoonheid te bekronen klinken schuchter de eerste zachte akkoorden van het schone “Opus 40, Aus Holbergs Zeit” klanken vanuit de oudheid Muzen geweid tonen van cello en fagot die we als fuga hoorden…

Een jongen die zijn meisje kwijt raakt davert niet. En de wereld niet van zijn gedichten. En de nacht niet van zijn stap. Met zijn gazelle aan de hand staat hij terecht voor een twaalf meter hoge tafel waarop zij met haar nieuwe vriendje zit (die haar telkens zit te zoenen “straks” giechelt ze “eerst dit”) Ze kijkt hem vreemd ernstig…

de telefoon is overgegaan in de finale het eerste deel van het eerste pianoconcert de eerste violiste op het lizt-concours in de vleugel van een vleugel wil ik jou zien - de cellist beheerst het zweet druipt uit zijn neus ik wieg mezelf - we zouden samen op zoek gaan naar een suite robuust en uitgehakt…

Violetje danst haar dansje lichtvoetig voor het woudpubliek tjilpend musiceren krekels Een suite van de nachtmuziek haar voetjes zweven hemels licht langs de paadjes door het bos haar grootste lief is Maneschijn die zachtjes straalt op het koele mos waarop dauw rust als diamanten twinkelend als de morgen gloort uit haar handpalm blaast…

Toen zij op huwelijksreis weer eens bij maanlicht wilde zwemmen en bij zonsopgang terug kwam naar hun suite met koortsglans in de ogen verweerde lippen van het kussen, schorre stem en moegetergde tepels, spermasporen klevend langs haar dijen en ook nog hooghartig weigerde hem te bevredigen, maar hem afwijzend de rug toekeerde begon…

wie doodde de dominee wie heeft dat nou gedaan wie laat daar op zijn vlucht de tuindeur open staan en wij eenmaal binnen zien het lichaam op de grond in een verwrongen houding de laatste zucht nog uit zijn mond zo’n lijk in de suite dat is vreemd gezicht ten midden van het zilver in glinsterend maanlicht dan moet je niet treuzelen…

ik haal diep adem stijg op in het hete bad als witte ballon geest in de hitte temidden van duizenden zag ik je even je stond als verrast aan het hekje van de beurs mij toe te lachen overgang van sneeuw in witte boombladzijden vol voorjaarsmoeheid adieu maarten gebarsten lenteportret in congruentie moet je loslaten om weer op…

in de eurokas kweekt men hop tweemaal zo hoog als verleden jaar de gele muurbloem ruikt in het nauwe straatje naar gebakken uien voor de microfoon zingend in de badkamer de legionella aan de overkant van het grote meer brandt licht is het altijd feest…

I heerlijke geurtjes zweven over de drempel voor de rollator bij de oude rijn zwem je in een warm kuurbad de kou voorbij - alle gekken gaan naakt zwemmen in de singel het is hoog zomer je wordt wakker belast met wat je draagt een lieve glimlach lage winterzon op zoek naar saharageel boven onze stad…

Op deze bladzij staan alle belangrijke mensen in de wereld leeg! Hij zoekt naar zijn bril want zonder ziet hij niets krak! In de herfst van ons leven vallen onze haren en wijzelf! Ze is een dame die uren op het toilet doorbrengt kakmadam! Haar vriend vermaakt zich ook vele uren op het toilet pleeboy! De mens verdwaald…

Mensen kwamen uit het Oosten, uit het Westen kwam alleen regen! Ze had veel geluk opgeslagen genoeg voor verwerking van veel verdriet! Lachen een uiting van spanning die verhoedt dat we gaan huilen! Depri mensen zijn moeilijk te helpen ze zijn hun eigen moeras!…

Kunstenaars lullen links en niet rechts daarvoor missen ze de moed maar als ze de kans krijgen vullen ze hun zakken rechts! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de geschiedenis! Mijn vriend woont aan de waterkant niet moeilijk te vinden plons! Dingen zijn meestal wat ze lijken niet veel kikkers zijn…

De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord.…

Al was het lang gelee Een dame dropt een zakdoek De heeren op duel Geparfumeerd gedichtje Suite E-dur kent ze wel Te keur en te onkeur Te wapen en te paard! De stilte slaat mij wakker Wat was hij fijnbesnaard!…

Bach,’Adagio’ uit suite nr. 3 in D groot, bwv 1068…

het is hoogzomer een duif verdwijnt in de boom ik rij achteruit vijf arme hommels draaien rondjes in het bed van hostabloemen vakantietijd - de hondekop voor het raam staat op de uitkijk de aasgier kijkt schuin over zijn rechter schouder ik ben nog niet dood op het zebrapad werpt een allochtoonse zich voor de bushalte bomen…

het pompstation voor de waterzuiverheid staan dikke hekken wolken wervelend in vochtige gewelven amarylles bollen voor allerheiligen poetsen vrouwen de graven met kraanwater - in het winterbos resoneert de sopraankoekoek van voorgaande herfst de waterstaete staat aan de vissershaven met bevroren vis…

dichtgevroren gracht uit het wak onder de brug vliegen drie eenden twee eenden zwemmen op het gestrooide brood af en meeuwenvluchten eenden weten zo goed om en om groen en bruin elkaar te vinden eenden op bezoek ze inspekteren de bloembak nog een keer broeden een koppel eenden vormt het vliegende schuim van storm en regen…

een ven vol veertjes en twee monsters van eenden voorbij gevlogen oh don quichotte de helm van membrillo vol met scheerwater ik steel de hendel van de pomp van de bron de maagd waakt een ton van stenen de wijze heks blijft drijven op de wateren je gaf jezus melk oh heilige maria zorg voor ons water een droge zomer vier eenden…

Meneer Custor heeft U misschien ook een hond? nee, maar wel een vrouw! ik ben van de belasting dat maakt haar echt niets uit Toen ze tippelde raakte ze zichzelf aan de straatstenen niet kwijt…

aan de waterkant - een doorzichtige heli - beekjuffer in nood? met een snoepduik vangt een ijsvogel een visje - breken van water hap in regenboog - beekforel waant zich even wereldkampioen! avondschemering - bevers schillen wat twijgen - diner bij maanlicht net voor ik wil gaan, kijkt een libel in mijn lens - ze blijft én gaat…

Hij begint voorzichtig met kleine passen warmt heen en terug mij op, verlengt zijn been gaat van menuet naar pavane schrijdt ouderwets dieper voegt snelle stootjes toe laat zich dan gaan van allemande naar courante en voert mij de zesde hemel in zweeft daar langzaam sarabande met mij rond, in verwachting…

de vijand schier verlagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld verraden afgevoerd gedood we lopen terug achter ons herinnering de man, de steen met namen Beeld: Kinderen in het bosch, uit Chassidische Legenden Een suite…

de vijand schier verslagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft hij geteld verraden afgevoerd gedood we lopen terug achter ons herinnering de man, de steen met namen Beeld: Kinderen in het bosch, uit Chassidische Legenden Een Suite…

En hen meetronen naar mijn suite als de bloeiende dag aanbreekt? Dan vergeten we de bijen. En het vliegverkeer rond Suiker. Die bepaalt wie er met wie dineert, aan mag liggen in chique gezelschap. Jaaaah, dit duurt de hele zomer! Verfomfaaide lelietjes van dalen dalen voor de mieren neer.…

Zoveel verwarring heerst er in deze suite: moet ik dit hemelse vooruitzicht vrezen of er alleen nog maar van genieten?…

een telefoontje een windvlaag een zonnegloed steken in het hart vijf voor twaalf de telefoon doet het weer te laat verwijtbaar de sterke rechtse trekt de zieke linkse op uit gevallen haar liggend op de rug naast natte zweetpoelen jezelf instoppen god onder de grond wij drijven op intuïtie naast het onzichtbare…