8 resultaten.
Op zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 De torenflat geeft wel de deining,
haar schip ligt veilig aan de ree.
Haar man deint wel gezellig mee.…
GROTERE HOOGTEN
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 218 Wij willen
de hoogte in
Torens bouwen
en torenflats
Van twintig hoog
of hoger
Willen we tasten
naar een hemel?
Of naar de pot met goud
bij het eind van de regenboog?
Wij hebben geen
hoogtevrees
Naar ik lees
over de Toren van Babel.…
Blozen in de ochtendzon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Rug gerecht,
Hoofd stabiel
Op nek en schouders
Loop ik richting PMT
Strakblauwe lucht, alles
Overgoten door zon -
En jij, stralende
Zilvermeeuw die
Gewichtloos zwevend
Tussen torenflats hangt
En granieten muren
(Of zijn ze van beton?)
Doet blozen in de
Strelende ochtenzon…
Klaar
gedicht
2.6 met 9 stemmen 4.575 wolken waren opgetrokken
het gebonk van bouwen enkel nog
vaag naklonk aan het einde
van de toegestroomde mensenschaar
werd het zichtbaar - hemelhoog
het is een boom, riep er een,
en inderdaad, het was een boom,
het is een huis, vond een ander,
en ook dat was waar
het was zelfs zonneklaar
dat het een winkel was,
een reiskantoor, een torenflat…
Bede boven Wierum
netgedicht
3.6 met 9 stemmen 514 Binnen klinkt het gezang devoot
over zee, aarde en de wolken
buiten zwerven als zigeunervolken
de zwermen over plas en sloot
Onder de gouden haan galmt het gebed
‘Uw wil geschiede en geef ons heden’
de vogels vluchten naar het verleden
over hoeves, kerken en een torenflat
Een dijk waakt over Wierums weiden
God over mensen, vogels…
Een te harde kaft
netgedicht
3.3 met 9 stemmen 194 de ruimte die eens passend en
eensgezind mijn onderkomen
eerbiedigde slentert nu wezenloos
langs torenflats met hoekige muren
het glas is levenloos zonder zon
het doodt de dagen met het vangen
van vage silhouetten die steeds
reikend naar de verte hun beelden
zien vertragen in de storm
het leven vervaagt mijn twijfel nu
de herfst de dood…
Geverfde vogel
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 243 Tussen haakjes...ik heb een grondige hekel aan openstaande vensters op de zoveelste etage van een hoge torenflat.
Men kijkt naar boven, houdt z'n pas in, staart een wijle in 't blauwe niets, ziet dan opeens, gratis en voor niets nagenoeg een heel gedicht!
Nou, mooi niet, dacht het niet.
Denk daar nou maar eens over na!...…
Ons oude huis ligt plat
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 116 Om de toren heen die was gebouwd dan maar,
liep vooruit op goed geluk,
daar stond weer een torenflat,
nou schiet mij maar stuk.…