185 resultaten.
Ode aan de schrijver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 118 Twijfelend verschijnen
opstandige woorden
op een maagdelijk,
wit papier
Fijne details,
soepel aangebracht
Hersenspinsels,
vervaagd
en
uitgedaagd
en zorgvuldig
in het
hier en nu geplaatst
Er dwarrelen wel duizend
woorden
en
hartenkreten
steevast
op het eerst nog
zo schone vel.
Met zo hier en daar
een komma,
een…
Gezang
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 88 Ik dacht,
dat het niet goed was
Maar ik voelde mij er
min of meer
toe gedwongen
Ik droomde,
dat het slecht was
Maar ik hoorde engelen
die mij toezongen
In een taal
die ik niet verstond
onbegrijpelijk,
doch zo doorgrond
Onhoorbaar in
rusteloze gedachten
Maar zo voelbaar in
slapeloze nachten
Het gezang verzacht
mijn dromen…
Pen op papier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 Een pen kan op papier
begrijpend zijn,
naar de waarheid zoeken,
kan ook met zeer veel sier
verwarring scheppen
of zelfs vervloeken.
Ze kan soms helpen
leegten te vullen.
Mededelingen te doen
De waarheid verhullen.
Ze kan zelfs verzachten,
de waarheid ontkrachten.
Slechts enkele woorden
vertragen de tijd;
Een verrukkelijke waanzinnigheid…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Fluisterende, gonzende stemmen
in mijn hopeloos verwarde geest
Ze sluipen door het sleutelgat,
vormen woorden op papier;
betekenisloze woorden
en vaak zonder prioriteit.
Alles lijkt nu chaos
in mijn niet te volgen brein.
Er zijn momenten waarop ik
aan niets denk;
je weet wel, als ik bewusteloos ben;
het lijkt dan of ik eeuwenlang
volmaakt…
Oceaan van sterren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 Ik staar naar een eindeloos aanwezige sterrenhemel
En tel de sterren één voor één
Totdat het me duizelt en ik opnieuw begin te tellen
Steeds weer opnieuw, en één voor één.
Ik zie de nacht mijn dag vervagen
Het grote nietige iets
Een droom probeert mijn aandacht te vragen
Het moment van alles;
een ogenblik van niets.
Ik kijk naar een eeuwige…
Het groene hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 72 Hoe ze parmantig blijft staan
en haar armen spreidt
Kalm en in evenwicht
Sterk en zacht
Zonder een kloppend hart
blijft ze in leven
en wij mogen haar dankbaar zijn.…
De nachtbraker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 Etmalen zonder dagen,
nachten zonder slapen
maken de avonduren langer
en mijn dromen zo kleurloos.
Een te leeg gevoel
maakt mijn maag van streek
en mijn hoofd overvol.
Teveel van alles
maakt mijn hart gevoelloos.
Dan dwaal ik weer af naar gisteren.
De toekomst knipoogt schalks.
Teveel dagen zonder nachten,
maken mijn bestaan uiteindelijk…
Zijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 207 Zij wachtte op stilte voor de storm
Op engelen die schreeuwden
Op bloed dat vloeide
Op nagels in haar huid.
Zij wachtte tot zij onzichtbaar werd
Totdat haar spiegelbeeld uiteenviel
Totdat haar jaren waren geteld.
Zij kan niet meer zingen,
dansen
genieten
van het leven
kan niet zuchten,
ademen,
bijten,
kauwen.
Ze is alleen…
Tja
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 Tja, wat zal ik zeggen,
Als het leven anders gaat
Als het leven verder gaat
Onafgebroken
Afgebroken
Gebroken
Onaf
Af
Tja…
De prijs van eenvoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 315 Mijn God heeft zijn werk gedaan
Bittere klanken
Kleuren nu alleen nog mijn bestaan
Buiten lichamelijk bereik
En met lauwwarme gloed
Stort nu een waterval vol van weemoed
Mijn God kan tevreden zijn
Een appel heeft mij nooit begiftigd
Een zonde heb ik nooit begaan
Daarom leid ik nu een voorbeeldig leven
maar een roemloos bestaan.…
Drie seconden lang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 136 Onbereikbaar
en zo verdwenen
op klaarlichte dag.
's Nachts
vervaagt je gezicht.
Alsof je vlucht
voor mijn fantasie.
Alleen je naam
herinnert mij
aan een lustgevoel
voor drie seconden lang.…
Stilleven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 Toen was het stil
Het leven stond stil
Levend stil
Als een transparant glas
Reikte de tijd over eigen grenzen heen
En in de volheid van leegte;
in deze ruimte
voelden wij ons samen heel even alleen.…
In één ogenblik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 362 De strijd is gestreden
Het spel gespeeld
Geen woorden meer gesproken
Nu alleen maar in mijn dromen
Geen spetterend record
Geen finish in zicht
Alles weg,
in één ogenblik…
Herfst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 Nederland is op weg naar zijn winterslaap
Het groen vervliegt gedwee en traag
Mij gaat het eerlijk gezegd iets te vlug
Binnenkort de klok weer een uur terug
Mistroostig staar ik naar buiten
De wind en de regen zijn niet te stuiten
Achter de wolken: gebroken licht
Hoe komt het dat de zomer zo snel verdwenen is?
Maar waarom op de winter wachten…
Eeuwig stil
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 293 Terwijl haar gedachten vorm kregen
en haar geweten rust vond
sloop ze langzaam en in stilte weg
Haar ademhaling
vierde het ritme
van haar hartslag
Toen...
bleef het eeuwig stil
Slapen zonder dromen
Rust zonder opstaan
Een dodelijk, zuivere helderheid…
Braamtakken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 302 Ik houd mijn verdriet diep in mij verborgen
als een kluwen stekelige braamtakken
Ik huil niet, ik snik niet, ik klaag niet
Ik moet loslaten
maar blijf haken aan de doorns van mijn verdriet
zodat ze me verscheuren
en ik ineenkrimp van pijn
Ik kijk niet naar binnen
want daar wil ik niet zijn
Ik probeer niets te ontwarren
Wil niks tegenkomen…
Echo van een verloren lach
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 287 Het is stil
maar dan
verbreekt jouw lach
de ijzige kilte
Ik zie jou
herinner jou
en hoor jou weer
Het geluid weerkaatst
van links naar rechts
En even
lijk ik tussen
hoog en laag
te zweven
Maar het wordt steeds stiller
steeds stiller
stiller
stil
doodstil
Tot ik de stilte erken
Tot ik besef
dat je er echt niet meer bent…
Hard
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 Dagen en nachten
wachten
op een warm welkom
een thuis
In werkelijkheid
schreeuw ik het uit
en lig ik wakker
in een hard bed
van verleden tijd…
Realiteitsvlucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 Dromerig staarde ze voor zich uit
en brabbelde een paar woorden
Als je goed luisterde, fantaseerde ze voluit
Al kon je het bijna niet horen
Stoïcijns staarde ze naar de lucht,
droomde kinderlijk verlangend
over een prins en een paard
Soms ontsnapte er een stille zucht,
met haar hoofd achterover hangend
en haar haar in een paardenstaart…
Facebook
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 435 Facebook was genoodzaakt mij erop te attenderen
dat ik al 8 dagen niets op mijn pagina heb geplaatst
Tjongejonge, ik kan van Facebook nog iets leren
Maar, ik kom nu niet uit mijn woorden, helaas
Op mijn Facebookpagina dicht ik dichterlijke gedichten
En bleef het maar bij dichten
Dat zou mijn taak als dichter zeker verlichten
Maar neen, ik…
Dwaallicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 162 Zij dwaalde op onbetreden paden
en hoopte op betere tijden
Tijden die ooit waren
een tijd die nog moest komen
een tijd die is
Iets in haar ogen
zegt me
dat ze niet meer gelooft
dat er noch een begin is
noch een einde
Wat het precies is
durf ik niet te zeggen
Het is zoiets als: wanhoop…
2016
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 285 To all the poets:
Happy New Year!…
Dromen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 149 In een ogenblik
droom ik
vlucht ik
steeds verder weg
tot er niets meer over is
Ineens gaat de tijd verder
terwijl het stil ligt
Op dat moment
doe ik expres
mijn ogen dicht
En dans ik mijn dans
in het verblindende licht…
Soms is het genoeg
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 198 Soms is het genoeg op straat te lopen
Hand in hand met het liefste kind
Dat speelt en lacht en nog kan hopen
Dat ik de weg voor haar vind.
Dan speel ik aarzelend met haar mee
En kijk naar de twinkel in haar ogen
Zij is de vloed, ik de eb van de zee
En ik zwijg over mijn onvermogen.
's Avonds lees ik haar dromend voor
En beantwoord haar…
En toen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 184 En toen
besefte ik pas
dat het niet te laat was
Nu niet,
toen niet,
ook niet straks
En vandaag
ben ik even
wie ik ben
Een gezicht
dat ik graag erken
En dan
lijk ik weer op mij
Niet bijzonder verdrietig
Ook niet ernstig blij
En straks
ben ik
wie ik mag zijn
Ontwikkeld
en gevormd
door
dromen,
angsten,
hoop,
eenzaamheid…
Stil intens verdriet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 Als ik mijn ogen dichtsla
Hoor ik nog steeds jouw stem
Alsof je me wil troosten
Mijn stil intens verdriet
Je geluid verdwijnt weer in het niets
Omdat je er niet meer bent…
Laat maar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 Ik koester mijn dromen
Laat ze maar komen
In helderheid en duisternis
Bij tevredenheid en ergernis
Zinderingen
Tintelingen
Vanuit een liggend niets
De realiteit stroomt weg
Vervaagt en vervliegt
Ik wil de tijd nu niet aankijken
En doe mijn best ze te ontwijken
Even niets meer weten
Even expres alles vergeten…
Ik huil...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 Ik huil
totdat je brandt
totdat je leert
totdat je vecht
totdat je gelooft
dat je leven zin heeft
Totdat je geeft
totdat je verliest
totdat je drie keer
je leven leeft
Totdat de waarheid
een leugen wordt
Historie
de toekomst wordt…
Proost
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 Warmte,
een arm om mij heen
Een drukke winkelstraat
Regen,
terwijl de zon schijnt
Vragen,
geen antwoorden
Hoeft niet
Morgen weer
Nu alleen genieten
van de zon
die ons verwarmd
en ons geluk wenst
PROOST…
Nacht en dag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 120 Zodra het laken
mijn lichaam raakt
Ben ik vrij
herboren naakt
Stromend, vluchtend, ruisend
Kapot, stuk, bruisend
Dan word ik wakker
prikken de zonnestralen
in mijn gezicht
De nacht
is in rook op gegaan
Ik zie het
want het is weer licht…