Alle inzendingen over OR het weer

Van indigo en koningsrood van waterverf en smaragdgroen van zonnebloemen en koolzaadgeel van koolwitjes op lavendel van al die dingen meer vertel ik als het zomert weer…

Altijd weer.. Kom ik bij dat zwarte meer.. En hij zegt tegen mij.. Lieve schat blijf bij mij.. Ik trapte er steeds opnieuw in.. Vanaf mijn tenen tot mijn kin.. Moet ik wel van jou houden.. Is elke keer mijn vraag.. Jij kiest haar.. Niet mij.. Dan is het over en voorbij..…

Het weer geeft mijn gevoel aan, bewolkt het weer geeft mijn stemming aan, druilerig het weer geeft mijn weerzin weer, stromende regen en donderslagen. De weersvoorspelling voor morgen zonnig, warm en droog dus zal mijn stemming omslaan als het weer, en is mijn gevoel, mijn stemming en mijn weerzin spoorslags omgeslagen.…

Het weer houdt de gemoederen dusdanig bezig dat men er moedeloos van zou worden.…

Als ik vertrek neem ik mee: een beetje van dit en een beetje van dat Ook als ik vertrek, dan vergeet ik wel eens wat Wat ik echter nooit vergeet is, hoe ik ook vertrek met welk gemoed dan ook Ik neem altijd ‘t weer mee, waarheen ik ook loop.…

Nutteloos is de vraag het waarom Het antwoord bedachtzaam traag Gegeven van uit leugenachtig hart Uitgewrongen mijn gegeven liefde Altijd weer, altijd weer, altijd weer, Mijn liefde sluit zich af is stervende Dan is daar.....…

en over dat boek dat nooit geschreven werd omdat ik steeds hetzelfde schrijven zou over jou hoe lief je wel was en hoe teder over hoe het niet kon tussen ons hoe jij met je hoofd in een andere wolk zat dan ik hoe we uit elkaar woeien hoe we elkaar weer ontmoetten soms en dan weer even schoon weer speelden…

Nederland wilde beter weer het werd een groot verlangen ik keek naar het weer op tv, maar keer op keer zag ik de bui al hangen…

De gemoederen zijn dermate verhit dat weergoden zich schrap zetten voor de op handen zijnde hittegolf…

Het weer is van slag, Pakistan verzuipt De zon schijnt in Nederland De Alpen verdrinken. Het weer is van slag Rusland verdroogt De oogst naar de Filistijnen Het weer is van slag: Alweer!…

Langzaamaan wordt het killer, zie ik daar een vallend blad Wordt het gras minder gemaaid, loopt er op het pad een slak. Langzaamaan, regent het vaker, wordt alles natter, kleffe boel Maar ach de herfst nadert, we moeten mopperen, dat is wat ik bedoel.…

Maar: de hond gaat naar buiten, en onze lieve heer is niet boos, de takken zitten nog altijd aan de bomen, en als ’t hagelt, tja, dat kan pijnlijk zijn, maar pokkenweer, ach, de zon schijnt morgen weer, dan kunnen de honden weer naar buiten, dan is de storm gaan liggen, dan zwiepen de takken niet langer staan ook de gezichten niet…

gezonnestraald door gisteren geregenzwiept door nu verlang ik reeds naar morgen naar het kuiltje voor de jus…

Als de zon schijnt is iedereen vergeten dat het gisteren regende! Maar als het regent, weet niemand meer dat gisteren: de zon scheen!…

Weer of geen weer onweer stralend weer mistroostig weer zeikweer waterkoud weer sneeuwballen weer regent weer voor de zoveelste keer zomers weer haren in de wind wapper weer fiets weer tussen de druppel doortrap weer regenpakken weer je toch kouder dan je dacht weer geen gezicht weer tram trein bus weer niet vooruitkom weer je maakt…

Van klagende ruitenwissers die spreken van tranend glas onderweg, ik wou dat het weer zomers was.…

Als het weer, roet in ’t eten gooit, terwijl de sneeuw wit is: de treinen niet rijden, Schiphol lam ligt automobilisten niet meer dan 50 kilometer per uur moeten rijden, om ongelukken te voorkomen, fietsers naast, in plaats van op de ’t rijwiel zitten, geven we iedereen de schuld, terwijl de weergoden daarboven lachen!…

Oh mopperend volk, nu regent het weer, verleden maand was het de sneeuw, oh mopperende mensen, telkens weer, te moeten afgeven op het weer. Van deze regen wordt een mens zo nat, de sneeuw maakt alles wit en glad, de zon, is wat we willen zien, zou die op afroep komen dan misschien.…

vuige zuidenlucht buiten westen beroof je mij van de zomer opgelicht geef je mij op m'n donder rolwolkend en kolkend ga ik op de vlucht maar ik geniet, weer…

-zelf vind ik dit dan weer een dooddoener van jewelste- Mijn kapper zegt me wat twintig kappers vóór hem ook al zeiden: dat het maar goed is dat we het weer niet kunnen sturen, maar toch, ik weet, ik ben een zeikerd, maar toch vind ik die appels duur.…

vanochtend liet het weer weer op zich wachten en verdreef ik het weer weer uit mijn gedachten…

ja, komt het nog een keer ? alle tenten al drie keer extra goed vastgezet en iedereen gebeld want het wordt gevaarlijk en ga zeker niet in zo'n grote muziektent staan om te schuilen maar ja, waar dan wel ? geen idee maar doe iets met het open veld bijvoorbeeld als niemand daar staat en iedereen juist in die tent sta jij…

Wanneer eindelijk de zon schijnt is er niemand die nog moppert, de kou is vergeten, maar zodra de zon achter de wolken verdwijnt is mopperen weer het onderwerp van gesprek!…

Elke keer denk ik weer, Is het warm weer of warm weer? Het komt er op neer, Gaat het over weer of over weer.…

Hier ben ik weer, De najaarszon die wolkgedoofd Het bronzen loof in ’t hoge hout Boven ons hoofd Daglang belichtte zilverkoud, Viel aan de steile hemel neer En overstroomt de grond met vloeibaar goud: Hier ben ik weer!…

Ik dicht dit keer Over het alledaagse weer. Alle dagen weer, Een toestand van de atmosfeer, Hier komt het wel op neer. Weer of geen weer We zien het wel weer.…

De politiek is net zo onvoorspelbaar als het weer, maar ach Piet, daar kun jij niks aan doen, aan al die andere dingen moeten de hoge heren daar in het Haagje wel iets doen, of kunnen ze beter het weer gaan voorspellen? Zou jij er soms iets meer over kunnen vertellen?…

‘t Viel water nu genoeg, of nooit! De wolkenschepen dragen hun lijnwaad al ten toppen uit, die hier gewinterd lagen, de al te lange regentijd: vandage gaan zij varen en vluchten voor de westerwind, die rotelt in de blâren. ‘t Is nat alom: de zoden zijn doordronken; al de paden zijn modder, moze en vuiligheid geworden; overladen is ‘t loof…

Niet mijn humeur, nee zeer zeker niet, maar als je de buitenwereld momenteel ziet, is somberheid troef! De zon, vergeet te schijnen, de regen valt gestaag, toch lijkt het me het wijste, veel te lachen maar vandaag, want; Morgen is alles anders!…

De mensen zeggen: 'Begrijp je 't nog dat weer van ons?' Maar anderen replikeren: 'De evolutie van het weer die kan je nooit voorzien.' Wat deze wijzen menen verstrekt ons enige troost. Weerman Frank beweert hetzelfde met meer geleerde termen. Maar toch zag ik reeds liever de gouden bijen zwermen.…