563 resultaten.
De Muze
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.398 Wat moet men toch met de Muze?
Na haar ontwaak, verdwijnt de slaap
en rest er slechts de poëzie
De gaap met de dageraad,
de haat jegens haar
mijn gedachtes,
de woorden
Zullen nimmer verwoorden;
de indruk die zij achterlaat……
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 727 hij is niets meer
dan de schaduw
van wie hij
zou willen zijn
als hij bewonderend kijkt
hoe zij haar schoonheid draagt
want zij is de vraag
die geen antwoord kent
en woelig raast
in zijn gedachten
zij,
die niet weet
dat ze zijn muze is…
de muze
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.933 als de woorden
niet meer komen
blaast zij leven
in mijn dromen
waait zij letters
in mijn geest
als de zinnen
zijn vervlogen
kleurt zij zeven
regenbogen
maakt zij dichten
tot een feest…
Nanda
netgedicht
2.0 met 607 stemmen 73.509 En als de muze weg is,
goed beschouwd als dood;
maakt alles wat ik met u schreef,
al klinkt het nog het mooist van al
zo leeg van woord, een weduwnaar.
Geef dan dit als laatste daad,
van uw as gewicht dit dicht;
dit requieum niet zwartomrand
voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…
IGNA
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 652 haar vinger maant
voor de gesloten mond
op de achtergrond
haar opgemaakt gezicht
met ogen dicht
hoor toch hoe haar stem
weerklinkt van alle dierbaren
in hemel, hel, op aarde
in het niets waaruit
de toekomst geboren wordt
als kraaiend kind
haar ogen openen licht…
mijn muze
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 545 Goed, zij kwam dus langs en ze wilde blijven
en ik zei: da’s prima, maar even geduld
want eerst moet ik nog heel lief over je schrijven
over hoe jij mijn dromen en dagen mooi vult
En ik schreef geweldig, want zij was mijn muze
ik dichtte haar mooier nog dan ze al was
(kon even niet komen op ’n rijmwoord op muze
maar ’t maakte niet echt…
Ballerina
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.063 Je draagt de traagheid van het leven
als een molecule om je heen, een gedaante
van sneeuw, een ode eigen als woorden
dansen in hun wals van vermenigvuldiging.
De dichter rust in haar handen
waar de sterren samenkomen in een
scharlaken glimlach en waar geboorte
tot stand komt in de aarde van
haar hemellichaam.…
Melpomene
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 288 Vroeg in de morgen
Heb ik je getroffen
Nevel in de haren
Door herfstgeur omringd
Spinrag rond je ogen
Jouw lieve blik gedoofd
Klanken uit je oren
Gedachten ijzig koud
Diep in de nacht
Liet jij me achter
Mijn beminde muze
Voor eeuwig altijd stil…
sterven zal je in dode letters
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 377 sterven zal je in dode letters
in flarden van poëzie neerstromen
afsterven in verstikkende schaduw
neergeschreven in het graf van de muze
heengaan in verplettering van tirannie
en grauw zijn ze geworden
inktvlekken resten
ook de betekenis ben ik vergeten…
Muze
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 88 Ik benoem je tot morele steun:
jij vult aan waar nodig,
legt woorden in mijn mond
die zich als een olievlek uitbreiden.
Van alles wat bestaat,
ben jij graag bereid te vertellen:
die onvoorspelbaarheid, geen
onderdeel van een systeem te zijn;
dat zal ook meegeteld hebben:
onder beleg zal het zijn weg vinden,
zullen wij onvermoeibaar lering…
De kunstenares als muze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Aan I.
De kunstenares maakt meesterwerken
tegen elke prijs,
maar zelf is ze van onschatbare waarde,
niets eist ze voor zichzelf op
enkel een plekje op aarde…
's nachts soms
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 244 verschijnt
mijn muze
die me uitput
me gebruikt
mij bevrijdt
die me meeneemt
naar de diepte van
hooggelegen dalen
waarin ik val
zachtjes
vrij
naar beneden glij
struikel
over de tijd
tijd
waaraan ik
mijn woorden
voor hem wijd
ah mijn lief
mijn muze
jij die mij begrijpt…
stroom ( gedichtendag)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 poëzie wil ontplooiing
het wil expansie
het klampt vast
in pientere puberschoenen
in losse klanken
raakt het niet uit de maat
het verfrist zich in de muze
van warme omarming
in bronnen van droombeelden
zo valt ze in de zachte schemering
dalend achter de horizon
iedere dag in verandering
als een stroompje in beweging…
Muze
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 268 Witte aangelijnde vlokken
Doorkruisen verre blauw
Traag wijkende naar verder
Zulk een gebaar
Maakt dat ik mijn gang aanschouw
Soms denk ik, ik ben klaar
Reeds moe van de dagen
Als ik vooruit in de verte staar
Ik vergeet ook het prille landschap
Dat vervaagt in een verleden gebaar
Witte aangelijnde vlokken
Verwarren in…
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 ergens in een molen
schuilt een vlinder. het is nog ochtend.
of misschien is het slechts
een lichte vorm van ontwaken.
een onvergetelijke droom.
straks zal hij doodgaan.
voorzichtig de lucht in of
met vleugels op de grond.
ik denk aan bloemen.
hoe we zijn geboren. dat
het zo nooit is gebleven. de vlekken
en waar we leven.
ergens sterft…
mysterieuze muze
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 264 mysterieuze muze
uit zilver en goud gekneed
tot vederlichte vlinderpracht
tot ongekende engelkracht
gedragen in mijn hart en ziel
neem ik je altijd mee
tot onmeetbare hoogten
naar dalen dieper dan het vuur
in lang vervlogen dagen
een pijn niet te verdragen
maar altijd overleeft de ziel
en liefde kent geen tijd…
Ode aan de Schone Kunsten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 113 de dichter
heeft mijn ziel betast
de schilder
opende mijn ogen
de componist
streelde mijn oor
en de beeldhouwer
nam me bij de hand
met de andere
zwaaide ik verlegen
naar de muze
aan de overkant…
Dans der dagen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 223 De avond valt, ik zal geen
afscheid nemen. Ik leef, ik leef nu
in zonneliedjes en winterdeuntjes.
De nacht zal ik als zacht benoemen,
stilte wordt steeds langzamer.
De fijne tierelantijnen van de liefde
wil ik bewaren, de lokkende rust
warm omarmen. Ik zal verdwijnen
met de noorderzon en merken
dat de dagen niet meer jagen.
Er zullen geen…
Lief nabij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 68 Zoals jouw wereld muze is.
Misschien.
Nergens anders heb ik je lief,
dan in ons hart dat altijd klopt.
Zo nabij voel ik het leven hier.
Waar je je nu bevinden mag.
Ver weg van mij vandaan.
Altijd ben je muze.
Altijd nu en hier.…
uitgeleefd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 de vormen zijn
de vormen van het zijn
en van de vormen
zijn de vormen slechts limieten.
ik draai een lusje in jouw haren,
dat is een oud, geheel volledig
uitgeleefd gebaar.
de vormen zijn
de vormen van het zijn
en van de vormen
zijn de vormen slechts limieten.
ik stop je haren weer
hun ogen in en laat het lichaam
in haar violette…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
en ik zou je muze zijn
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 315 en ik zou je muze zijn
in de oorsprong van jouw verborgen inspiratie
in al mijn schoonheid stond ik voor je
en jij zou later schrijven
over hoe de gedachten zich keren
over de zijde van ijdelheid
over verlangen en verdriet
en het vuur van je oeroude bloed
de laatste stralen van de avondzon
weerkaatsen in mijn straat van de muze…
en ik zou je muze zijn
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 359 en ik zou je muze zijn
in de oorsprong van jouw verborgen inspiratie
in al mijn schoonheid stond ik voor je
en jij zou later schrijven
over hoe de gedachten zich keren
over de zijde van ijdelheid
over verlangen en verdriet
en het vuur van je oeroude bloed
de laatste stralen van de avondzon
weerkaatsen in mijn straat van de muze…
CONTACT
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.593 het avondje
was op
bezoek
ik was
weggegaan
---------------------------------
uit: Mammoeth Mijn Muze (1968)…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Muze mijn
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.074 Ongrijpbaar echt is
Jouw strelende glimlach
Satijnzacht stralen
Ogen
Brutaal golft jouw rode haar
Over lachende schouders
Elke keer, als ik je zie,
Kom ik tot mijn positieven…
Muze
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 478 Altijd onderweg
op zoek
naar iets
jouw hart
in je lied
in dienst
van het publiek
dwars
tegen de stroom in
onbuigzaam
voor verlangen
onvoorwaardelijk
reis jij
met mij mee
stroomt
door mijn bloed
op de cadans
van jouw lied…
Mijn Muze
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.176 Jij bent mijn muze;
Inspiratie geboren
Mijn woorden die vloeien
Gedicht uit mijn pen
Jij bent mijn wil;
Opnieuw geboren
Jouw liefde die luistert,
Net als het leven
Dat laatst zei: 'Ik ben----
---gerijpt voor ontluiken
Mijn liefde moet gaan'.
Gegoten met woorden
In een bed met wit satijn
Vinden wij elkaar
Beminnen.…