Ben ik het zelf? Moe evenwichteling,
Kroop uit tricot mijn vergeefs len'ge geest,
Zoals naar 't donker kruipt een oud, ziek beest,
Naar druipsteengrot van koele herinnering:
Vol echo's was 't, metalen tinkeling;
En wat ik hoopte als jongen, daar herrees 't,
Zodat 'k vergat, wat 't leven was geweest
En zijn zou, als 'k weer naar de wereld…
Verdriet dat al bijna
Weer vergeten was,
Weggezonken in de
Golven van de tijd -
Maar wel degelijk opgeslagen
In de koker die ik niet zichtbaar
Maar wel altijd voelbaar bij me draag,
Onzichtbaar met mij verbonden,
En die bij het overlopen
Kokendhete stoom afblaast
Die mij ook nu nog
Levensgevaarlijk kan verwonden…
Mag ik even kosten
het is op te lossen
Evangeliewoord
wapens uit de wereld
voortaan meer dan kerels
wellicht meer dan ooit
zalig zij, wiens harte zij
openstellen voor de ander
zich aan hen verwarmen!!
Onze lieve vrouwen
daarvan moet je houden
Evangeliewoord
houdt hen in de gaten
ga ze niet verlaten
heb ze lief dan ooit
zalig…
Ik kwam voor jou, niet voor het hout
dat je me laat betasten, gladgeschuurd
met hier en daar een scheur goudgevoegd --
de eenvoud-schoonheid
van het lied van de tijd op de luit
van het leven, jouw leven
Je laat me de kiekjes zien
en rekt de avond, je rekt je uit
tot het welterusten in de gang
In het logeerbed streel ik het hout
van jouw…
1.775
Bezig met laden