10 resultaten.
Aan Betsy
poëzie
3.0 met 22 stemmen 7.754 Het heugt mij als de dag van gistren. Op het mos
In hartverovrend achteloze houding lag
Uw rijzige figuur, wijl de anderen het bos
Langzaam doordwaalden. 't Was een vreeslijk hete dag.
Gij hield mijn veldfles aan uw rozenlipjes, droog
Van 't lachen. Diep-gemoedlijk, als wen de avondklok
Door 't dal luidt, klonk het in uw keel. En zacht bewoog…
Geflest
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 184 Men dokte grif een onbekend bedrag
Voor een bijzonder flesje oeroud water
Uit 1853, écht het staat er
En iémand had een héle fijne dag
Dus wilt u ook een keertje flink bedonderd?
Ik heb nog emmers vol uit 1600!…
Wantje en Karel
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.109 St-Gillis, 1853.…
Een laan in de paleistuin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Het meisje vliegt aan mij voorbij
langsflitsend als een vogel, vrij
Er straalt een bloempje in haar hand
Ze zingt iets nieuws, ze is charmant
Misschien heeft zij, en zij alleen, de macht
om met haar hart op dat van mij te reageren
en verschijnend in het diepste van mijn nacht
mijn wezen in een oogopslag te reflecteren!
Maar nee, ik ben niet…
DRIE STUDENTJES (1853)
poëzie
3.0 met 40 stemmen 4.650 Daar waren eens zeven kikkertjes
Al in een groene sloot,
Toen kwam er een boer op klompen aan -
En die trapte ze allemaal dood.
Daar waren eens drie studentjes
Drie vrienden in lust en in nood;
Ze sprongen zoo moedig de wereld in,
En de wereld — trapte ze dood.
Lief meisken met blonde lokken,
Met een kolk van gevoel in den blik,
Ai gun…
Kleine perenboom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 62 Toen onverwacht het pad zich boog
stond ik oog in oog met een
- uitgebroken naar het licht -
kleine bloeiende perenboom.
Zijn knoestige stam en takken
- een ademtocht in de lente -
openden wijd het weerloze hart
dat zich vulde met lichte tinteling.
Mijn ogen streelden de bloesem
raakten het donkere stamhout aan.
In het laatste licht van…
De liefste last
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.251 Zelfs als 't jongske u ontwast
Zal uw onvermoeidheid spreken,
Door Gods leiding af te smeken,
Moeder, voor uw liefste last.
1853.…
De Notre-Dame van Parijs
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 20 De Notre-Dame is best wel oud: al zal ze heel misschien
Parijs nog eens begraven, dat haar geboorte heeft gezien;
maar na eeuwen zal de Tijd zoals een wolf dreigt bij een stier
toch haar zware lijf terug doen deinzen, elke stalen spier
en pees verdraaien, met een stompe tand helaas gaan knauwen
aan de oude stenen botten en er tergend traag op kauwen…
Mode.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 542 1853.…
Carl en Karin Larsson
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Hier, vandaag in Lilla Hyttnäs,
ontmoet ik de kleinzoon van Kersti,
de dochter van Carl en Karin Larsson.
We kijken door een venster naar de ruimte.
Dezelfde bloemen bloeien in de tuin.
Hetzelfde uitzicht over het meer.
Het huis straalt weer in de zon.
We kijken door een venster naar de oude tijd.
Tijd die hier aarzelend heeft stilgestaan…