Alle inzendingen over 2007

Dus wens ik allen eerlijk toe een prettig leven In alle gezondheid door wie dan ook gegeven Kijk niet achterom, zelfs niet voor éven Wens ik iedereen veel geluk in 2007.…

En zo komen we aan het einde van 2007 een vol jaar is haast om Gebeurtenissen die kwamen zonder dat we erom vroegen de last was soms zo zwaar dat we domweg liepen te zwoegen maar aan alle dingen komt een eind, zo ook aan dit jaar met zijn leuke en minder leuke voorvallen met overstromingen en stroomstoringen, moord en doodslag, teveel in…

(de tijd ruikt lont) gestaag klimmend trekt de vuurpijl een beverige streep halverwege het duister verdwijnen honderdduizend vluchtige sterretjes in een lawaaiig nieuwjaar 'een gelukkig 2007' hoor je alom…

mijn hoofd zit vol met muizenissen soms laat ik het wat hangen zet valletjes met brood en kaas zij laten zich niet vangen neem nog maar een flesje wijn daar kunnen ze niet tegen als ik de volgende dag een kater heb dan komt hij zeer gelegen…

Postzegelprijzen gaan nog niet omhoog Ze stijgen pas vanaf 2007 Een klein gelukje in dit dure leven Dat toch steeds duurder wordt, zo op het oog Ruim twee jaar mazzel valt ons dus ten dele In deze tijd van elektronisch mailen…

nog enkele dagen geschiedenis te schrijven over dit jaar wat met dictatoren in de woestijn of er nou nog piraten zouden zijn en water bij de wijn, moet dat nu écht? dan is het ineens weer feest letterlijk iedereen zomaar lekker op de zwier met andermans vrouw of man onder vette knipogen naar gretige handen en wacht nou maar weer een jaartje…

en als ik haar vraag naar het begrip van eeuwigheid zegt ze de hei is mooi dit jaar door een vroege zomer en de wereld paars en zingt ze -met de radio- dat ze is geboren met een plastic lepel in haar mond…

zoals de weg liep tot over de heuvels en de huizen in het dal was voor haar de angst voor mij een melodie toch beide hoofden even vol maar zij droeg dan ook het water en ik speelde met het vuur…

een zilvermeeuw is snel getekend tussen zon en stapelwolken zo zie je maar wat lucht is kan ook vogel zijn…

de maan van de leeuw is nog dunner dan het gras wat de hinde graast…

met haar ranke handen bootst ze vogels op de muur ze vlekken doffer nu bij maanlicht als bij dag ze vallen weg en komen op ik leer ze vliegen grijnst ze ik draai me om en sluit het raam de nacht is nog maar kort…

ik zag niet hoe jouw ogen zochten langs de bladeren op de grond alsof je leefde in de dood met hen de laatste schaduw nog leek vast te klampen en uiteindelijk besloot nogmaals zeg ik je ik zag het niet noch het tuinpad waar je laatste voetstap nog afgedrukt staat -als bemind- ik zag niet hoe je naar me omkeek ik hoorde…

zie de delvers huiswaarts keren blikken op oneindig de één heeft zichzelf begraven de ander de ander moeder aarde is bewogen met open armen laat ze zich getroosten en ziet de delvers huiswaarts keren…

zo eenzaam ben ik met achter mij de lege akkers toonbeeld van mijn omgekeerde wereld bewerkt en toch gebroken en de mensen ze gaan te snel aan mij voorbij hun rode maskers onbedrukt betamen zich de stilte alsof gesloten woorden vertellen dat ze liever zwijgen ergens in de verte klinkt nog vluchtig wat muziek…

de werkelijkheid druipt langs kale stammen soms lijkt het of ze terugvalt op de knoesten van de tijd ik wil er aan voorbij zien om hoog boven de kruinen het pluralisme te zien hangen in een vale grijze lucht pas dan zal ik erkennen dat ik alleen ben zoals wij allemaal…

de kale stam een dode twijg een verstoten zwarte vogel kijk en zie hoe het onvervalst mooi is de kale stam een dode twijg de verstoten zwarte vogel…

eigenlijk zou ik vogels moeten schilderen en geen vlinders in een blauwe lucht en waarom willen ze over water vliegen en niet boven een veld met bloemen waarom niet de bloemen óp het water en daar boven dan de vogels die -als uit de dood herrezen- zich zouden wreken op de vlinders…

er komt een moment zei ze dan gaan er meer vissen dood dan vogels en valt de hemel in het water dit is niet het begin zei ze alleen de achterliggende gedachte…

de tuin zo maagdelijk wit bedekt maakt dat ik zucht verlangen naar weer kind zijn kruipt omhoog via schuifpui naar buiten pak twee handen vol en gooi een sneeuwbal door de lucht…

januari 2007…

Nou vier ik Sinterklaas niet meer zo fijn als vroeger: want jij bent 5 december 2007 overleden...…

Ik zie jou zo Ik zie jou zo zo moet jij zijn Jij moet zo zijn als ik jou zie Zo zie ik jou als jij moet zijn Zo moet jij zijn: dat ik jou zie ----------------- uit: 'Iets', 2007.…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

kalverstraat/hoek spui zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia als schaduw van een laat zomerse dag een vent, een zwerver op afstand kijkt zij kijkt verlegen weg zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel aandachtig, charmant, intelligent…

werd aan hem/deze roman de Nieuwe Schrijversprijs 2007 toegekend)…

1 mei 2007 de dag van de arbeid arbeid, die mij werd ontnomen met een brutaal flitsontslag "goedschiks of kwaadschiks" sprak directeur T.G. te R. 13-04-07,16.55 Op maandag 1 mei 2007 werkte ik nog vier ondernemers-klanten af en in eigen tijd naar juridische bijstand "die brief kan je zelf wel maken" sprak de advocaat H.S te R.om 17.15…

Liever zou hij niets proeven, het liefste een glaasje prik, dan smaakte het naar geluk. 18-10-2007…

Katten krabben het tapijt aan flarden zoals de tijd weefsels van organen slijt. De aarde tolt en lijdt onder concurrentie en nijd wat heet verstandig beleid. Tweeduizendenzes jaren krijt op het bord van de vlijt hebben geen duister bevrijd. Beminnen rest als respijt nieuw leven kunnen we kwijt door heftige liefde, geheid!…

Pasen 2007 Elke dag een nieuwe dageraad, zelfs in de kleinste achterstraat. Wij krijgen elke dag weer hoop soms komt die voort uit wanhoop. Vaak komen wij voor een brug draaien dan om en gaan terug maar om één of andere reden hebben wij die brug betreden. Door U krijgen wij de kracht om zelfs te leven in de nacht.…

Opnieuw een ster ontdekt uiteindelijk uit twee bestaat Zij blazen zich op in fel licht al zeventig dagen vergaat want anders niet ontdekt Zoveel helderheid die in het donker verdwijnt opgemerkt aarde bereikt De passie van een ster is het lichtsterktse te zijn het duister voorgoed weggejaagd, op de vlucht…