Alle inzendingen over 2009

Schoonheid in steen gestold Bevroren beweeglijkheid Pracht kop Lief oor Vorm gegeven voor altijd…

Wonderlijk toch hoe Soms het leven lopen kan En in 't voorjaar alles Dat dood leek toch Weer tot leven kwam - 'k Stond van de week Op een plekje in de tuin Waar nooit - of bijna nooit- Mijn interesse naar uitgaat En zie opeens de eerste Sprietjes bovenkomen van wat volgens Mij een vergeet-me-nietje was En moet 'k opeens denken…

spelende met mijn liefde zag ik de smaragden tranen die als sprankelende diamanten zich een weg baanden over een zonverbrand gelaat dat met verbaasde ogen mijn versteende blik als een harde bikkel de liefde omarmde die ik jou gaf als een gouden kus op een paar zachte platina lippen die ik kuste. Ik smolt als een klomp…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

Kleine oorbellen zijn feestelijk, en grote -- nog feestelijker.…

drijven doeken voor het bloeden van de zon zegt mijn naamgenoot, de dichter onverschillig onder herinneringen valt sneeuw uit de vogels fluit bos je ruikt alleen kleur er balkt een ezel hij weet het niet ze hangt haar was te drogen over een rol prikkeldraad -------------------------------------- uit: Sommige gedichten, 2009…

. ------------------------------- uit: 'Hartenbeest', 2009.…

. -------------------------------- uit: 'Tirade', jrg. 53, 2009.…

Smelt wat ijs op je lippen Laat licht schijnen in je hart Vind je kracht diep van binnen Maak een gloednieuwe start…

Wat wordt er op de wereld toch geleden. Ellende blijft voor velen niet bespaard. Wat is het aardse leven dan nog waard? Bestaat er niet zoiets als wereldvrede? Ik tracht een positief gedicht te schrijven en peins me daarom uitentreuren, maar de toestand op de aarde maakt het zwaar. 't Is moeilijk om een optimist te blijven... Al is er vorig…

Ik weet niet of ik je nog zou herkennen onverwacht op straat of in een schouwburg Je stem zal bekender zijn zacht met iets van staal erin ik heb je nog niet gehoord In mei het bloeien van bloemen de nectar door bijen gemaakt Lentehoning die zo licht smaakt nog niet met bitterheid geraakt De geuren blijven van je haar je huid als zachtheid…

dit zijn geen goede tijden voor poëzie het is te koud mensenharten bevriezen klappen toe zoals hun beurzen wat brengen de jaren angst voor geweld en verlies zelfs de dichters vluchten in woorden verhullen en omfloersen maar de zon blijft weg…

Weer klinkt het nieuwe lied uit tuinen waar 't oud verdriet is weggedaan en wat zolang niet werd verstaan dat bloesemt nu in duizend kruinen. We vieren Pasen, feest van licht, een groot geheim, een vergezicht.…

Wat kan een mensenhart nog dragen als kettingzagen komen aandraven en snijden in het zo gewilde leven zodat ik mijn eigen boek wil sluiten Oranjebitter, de smaak van een onbekommerd bestaan heeft plaats gemaakt voor zure wijn waarvan het bezinksel de golven worden van deze aardse oceaan laat de slachtoffers de vruchten wezen waarop wij…

Laat uw Geest ons hart beroeren, laat er licht en vreugde zijn, vriendschap, vrede, mededogen en ook balsem voor de pijn die we allen toch ook dragen: pijn van onmacht, druk en kwaad, wrevel, boosheid, leed en rouwen. Wees voor ons de toeverlaat als we eenzaam moeten strijden, als we angstig zijn of arm; vul met liefde onze harten dat…

ik droom mijn woorden tot een boek waarbij ik steeds de vrijheid zoek een zin aan iets te geven zodat de droom gaat leven en jij met beide ogen dicht een lach glimmend op je gezicht de zin kan absorberen binnenste buiten keren…

Overal reclame van kinderen lachend, spelend met hun vader. Ik slik en glimlach bij de foto's van vaders en kleine kinderen verbonden door het leven. Ik slik en huil bij de foto's van mijn vader en ik, zijn grote kind gescheiden door de dood.…

De vuelta vandaag Als in een windvlaag Pakte ik snel de fiets Uit het niets kwam de regen Een reden Voor een warme douche Ik zag de koppen al Men klapte bij de vleet Het was de kapotte sproeikop Waar ik voor reed Al dansend op mijn natte zadel Was de krullende glimlach gereed Ik was de koploper Aangemoedigd Wapperend Met mijn gele…

Wat kost een steile tolk, Jabal het broed De burger de bank, de bonus het wijf De beurs het gejank, herstel onze dijk Wat kort het eigen volk, het goud de koets Op deze dag wint U de zilverboot U werkt zich AOW de billendood…

Gisteren viel er een blad omlaag. Er ontstond een gevoel. Dit is wat ze noemen “melancholiek”. Bladeren doen niet bepaald weinig moeite een melancholieke reactie uit te lokken.…

De winkels puilen weer uit met een keur aan eten waarvan we soms de naam niet eens weten te veel om te kiezen het een nog lekkerder dan het ander je zou je verstand er bijna door verliezen maar... denk dan ook heel even aan onze medemens die niets te kiezen hebben en het niet zo goed hebben als wij Steek daarom een kaarsje aan voor…

kerst gefluister door de wolken de wind voegt wensen toe nooit meer oorlog nooit meer honger geen verlaten kinderen meer door de straten een wereld waar elk geweld zinloos is geen kindsoldaten een wereld waar een ieder het zijne of hare mag of kan behouden waar gedeeld wordt waar “geleefd” mee en met zonder onderscheid van kleur…

De sneeuw is weer vertrokken op zijn retour zeg maar. De Kerst is ook al weggegaan was er helemaal mee klaar. De jaarwisseling zit eraan te komen met al zijn bollen en vuur-gevaar Dan is ook dit jaar weer ten einde vol emotie, vol liefde vol met van alles wat Zeggen we over een paar dagen: zo dit hebben we gehad. En dan gaan we…

Op de laatste dag van het jaar wacht men op bezoek of gaat weg om thuis te komen bij hen die blijven Een jaar wordt van zijn hoogtepunten in meeslepende verhalen ontdaan De kerstboom schittert nog een engel vliegt van tak tot tak denkt aan dozen en duisternis De cranberry-compote ruikt intens verrukkelijk zoet en een kus smaakt naar…

(in memoriam Bergman, 1921-2009) Boven het oppervlak hangt de maan. Niets of niemand laat zich zien; geen rimpeling in het water, geen ree die zich komt wassen, geen zwijn dat drinkt. De vissen zijn moe of verschuilen zich. Ook zij weten niet dat hun wereld een dode lampion weerspiegelt. Alleen mijn kijken hier verandert de natuur.…

Met de rug naar mijn toekomst Sta ik, het verleden trekt, Trekt mij gaandeweg steeds Meer naar zich toe, spant Zijn kleverige tentakels Om mijn magere lijf, Zodat ik geen kans heb Me om te keren om een Glimp van mijn toekomst Op te vangen die hier Onbereikbaar achter mij ligt…

Op 15 mei 2009 was de prijsuitreiking en mocht ik met dit gedicht de 2e prijs in ontvangst nemen.…

. --------- ...ondanks de crisis en de introductie van e-books, steeg de boekenverkoop in 2009 met 0,2%...…

. ---------------------------------- uit: 'Aan het Grensland', 2009.…

. ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 2009.…