Alle inzendingen over 5 juli 2015

Gedachten verwaaien, Waaien mee met de wind, Takken zwaaien hen Gedachteloos na In dit gedicht Tot ze verdwijnen Achter de grijze rotsen In het nieuwe licht Brenzone, Verona, 17 juli 2015.…

Dat dit het is Wat ik ooit Gekregen heb, Zich uitbreidde Tot een last die Mijn draagkracht Vele malen oversteeg, En dat ik nu Heb teruggekregen Als een kostbaar geschenk, Dat zich makk'lijk Laat dragen In mijn hand San Zeno di Montagna, Verona, 15 juli 2015.…

Dit was het dan, Zeg je en je kijkt Naar de resten Van hem die jou Verwekte, zorgvuldig Opgeborgen in een Gelakte houten kist - Je draagt hem over Aan het vuur, om te Vergaan tot as, De man die jou Een vader was San Zeno di Montagna, Italië, vrijdag 17 juli 2015…

Dat dit het is, Wat zich uitbreidt Tot een last Die de draagkracht Vele malen overstijgt - Allengs draaglijk wordt Nu gedachten woorden Vormen die een weg Zoeken door de pen Die hun sporen Achterlaat op Het papier San Zeno di Montagna, Verona, dinsdag 15 juli 2015.…

Kijk eens aan een paar straten van mij vandaan wielrennen ze straks voorbij ik hoef alleen maar langs de kant gaan staan met een fles water en een ijsco erbij Die topatleten maken alsmaar meer heilige grond terwijl ik als een geel kuiken naar hen staar al dat gezwoeg lijkt me hoogst ongezond dus kijk ik steels naar een ingelijst borstenpaar…

Zo graag laat ik mijn gedachten De vrije loop - niet piekeren, Niet tobben, maar liever De goede kant uitdenken, Overpeinzingen die alleen in gedachten nog tranen met Met zich meebrengen, die ook In mijn denken niet zout zijn, En ook niet zilt; En het oordeel over mijzelf Over alles dat ik gedaan of Nagelaten heb is niet langer…

Je oysterkaart is in deze metropool wat waard Easy way to travel in London Hebben ze hier goed uitgevonden De metrolijnen hebben allemaal een kleur Overstappen is soms een gezeur Donkere gangen onder zo'n stad Je reist door een zwart gat Dan weer licht op een station Snel uitstappen bij Wimbledon De roltrappen zijn stijl en lang Rechts…

Moeder drijft met Zes kleintjes over Het zacht golvende Water van het meer, Vijf bruin, één geel, Het vreemde eendje In de bijt wordt Met rust gelaten, Hoort er gewoon bij, Weet zich gedragen Door zachte muziek Door de violist met Gevoel over mens En dier losgelaten, Beiden wanen zich In het voorportaal Van de hemel…

Woorden zit ik Hier te vangen In het daveren Van je klokken Die de wereld In klanken vertellen Wat met geen woord Te zeggen is…

.** Umberto Eco; 5 januari 1932 - 19 februari 2016 * World Press Photo 2015 **Zijn het duivelse krachten die zoveel onschuldige mensen ten onder laten gaan...?…

Juli schenkt geen vergiffenis Juli is bedorven door het gemis van twee hemelse meiden in die helmaand gestorven Juli is niet het begin van de zomer Juli is koud en barbaars Weg in mij de dromer Vertrapt door de zwartste laars van zelfhaat en schuld Maar juli gaf jouw bevrijdende schoonheid die aan mij onthult gelukzalige vervullende vrijheid…

knakkende bomen ingedeukte of geplette blikken dromen ongevraagd bezoek via een dakkapel straten overstromen zaken die je zomaar overkomen een voorproefje van de hel? Die zich dus niet alleen in vurigheid kan uiten maar ook kan besluiten ons te verwaaien en te laten verzuipen wordt dit de toekomstige norm zal het straks steeds vaker…

Soms zit het mee, soms zit het tegen Na zonneschijn komt ook weer regen Na vandaag gewoon weer morgen Na plezier ook weer zorgen Na een foutje weer de zegen. 2015 wordt een jaar Om te leven voor elkaar.…

denk - zelf goed 2015 denk - zelf goed 2015 denk - zelf goed 2015 denk - zelf…

Leipzig, De hete zomer Van 2003 - Tien jaar al weer, Of twaalf, ik weet Het niet meer - De tijd heeft Zichzelf ingehaald Sindsdien, En mij daarbij Over het hoofd gezien…

Boom met takken Waar de dood uit groeit Te midden van Bloemen van velerlei Soort die volop In het leven staan - En het vreemde is, Ze misstaat niet eens, Want ook die Uitgegroeide dood Is van een Ongekende Schoonheid…

Dit-is-een-voor-beeld (5) (A) Van-hoe-je-een-Hai-ku-schrijft (7) (B) Het-is-niet-moei-lijk (5) (C) Het-kan-ook-rij-men (5) (A) Dat-is-ei-gen-lijk-mooi-er (7) (B) Pro-beer-maar-e-ven (5) (A) Ga-er-voor-zit-ten (5) (A) Let-op-de-let-ter-gre-pen (7) (A) Het-is-wat-wen-nen (5) (A) Of-de-eer-ste-zin (5) (A) Rijmt-he-le-maal-ner-gens-op (7…

De zomer van 2015 heeft puberale trekjes, zij weet ons te treffen met haar sereenheid maar ook met haar onstuimigheid.…

kronkelend krakend gedachten die ontwaken nieuw gedicht in zicht metske - 2015…

Voor mijn vader Terwijl jij nadenkt Of je over rood of Wit wilt spelen, Schud ik de tijd Uit mijn mouw En kijk ik veertig Jaar of zo naar voren, Zie ik haar, dan nog Niet geboren, op dat Tafeltje in het kleine Kerkje dat in de mist Verborgen ligt Met gekruiste benen Gedichten lezen, die mij Regel voor regel raken, met…

juni vloog om en nu dreigt juli ook al voorbij te stormen…

(1 juli 2003-6 juli 2004)…

Mooie plaatjes van een mooie man Ahmet Polat Fotograaf des Vaderlands 2015/2016!…

Een dag in juli. Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn!…

Een dag in juli. Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn.…

hij heeft een bril die weten doet vermoeden en ja, zijn denken is nog lijnrecht maar woorden keurig gewild willekeurig geworden noemt hij slechts, ademt hij uit uit zijn hoofd vol omleidingen ze dansen als ballonnen gewetenloos gevangen gezet in een onbekend land met onbekende wetten buiten bereik van iedere ambassade…

op je open podium bij lavendellucht en opium een orgie in volle glorie met ten tonele: violetten, ultramarijnen scharlakenroden en karmijnen smaragdgroenen, okergelen win je de kroon bij de landjuwelen…

Een dag met eigen schaduwen. In de lucht de zachte aandrang van een gehandicapte geest. Langs Wijk bij Duurstede varen zomerschepen. Langs het raam trekt de tijd. Waar komt de grijze kat vandaan, angstig trillend op een hoog, smal balkon van een huis in de Sarphatistraat? ---------------------------------------------------- Uit: 'Het…

lange haren dansen sjansen met duizenden ogen mogen de zon als blikvanger ontvangen het hart en oude dromen schieten de zomer op z’n volst dragen de bloem naar de vlinder ik voel het gras de warmte tegen mijn blote vel als de avond rust wil me dopen onder de regen…

Als ik weer buitenkom en weer oversteek als het bijna regent maar windstil is en fietsen landerig in de rekken hangen in de verlaten straat, mis ik dan de vergezichten die opdoemen ? de woedende menigtes rennend over het grote plein ? de grote woorden gezaagd uit het triplex van de geschiedenis ? de brandende liefdes gezongen…