Alle inzendingen over 6 juli 2015 UMCG

Leipzig, De hete zomer Van 2003 - Tien jaar al weer, Of twaalf, ik weet Het niet meer - De tijd heeft Zichzelf ingehaald Sindsdien, En mij daarbij Over het hoofd gezien…

Wat is een Mens nu nog - Anders dan de Optelsom van een Stapel pasjes Die hij bij Zich draagt Dag aan dag En zonder welk Hij tegenwoordig Niets vermag UMCG/Niebert 20 juli '12…

(1 juli 2003-6 juli 2004)…

Gedachten verwaaien, Waaien mee met de wind, Takken zwaaien hen Gedachteloos na In dit gedicht Tot ze verdwijnen Achter de grijze rotsen In het nieuwe licht Brenzone, Verona, 17 juli 2015.…

Dat dit het is Wat ik ooit Gekregen heb, Zich uitbreidde Tot een last die Mijn draagkracht Vele malen oversteeg, En dat ik nu Heb teruggekregen Als een kostbaar geschenk, Dat zich makk'lijk Laat dragen In mijn hand San Zeno di Montagna, Verona, 15 juli 2015.…

, SoVa, 3 juli 2012 In dank opgedragen aan Ikelien Koopmans en Iris Tholen…

, SoVa, 3 juli 2012 In dank opgedragen aan Ikelien Koopmans en Iris Tholen…

Dit was het dan, Zeg je en je kijkt Naar de resten Van hem die jou Verwekte, zorgvuldig Opgeborgen in een Gelakte houten kist - Je draagt hem over Aan het vuur, om te Vergaan tot as, De man die jou Een vader was San Zeno di Montagna, Italië, vrijdag 17 juli 2015…

Dat dit het is, Wat zich uitbreidt Tot een last Die de draagkracht Vele malen overstijgt - Allengs draaglijk wordt Nu gedachten woorden Vormen die een weg Zoeken door de pen Die hun sporen Achterlaat op Het papier San Zeno di Montagna, Verona, dinsdag 15 juli 2015.…

Ik las dat juli (hooimaand) van dit jaar De warmste was ooit door de mens gemeten, Maar wat u ook nog eventjes moet weten: Augustus 6, was weer het koudst, echt waar! Zo wordt er continu en ongemerkt, Elk jaar aan het gemiddelde gewerkt.…

Vannacht heb ik Ons een nieuwe Waarheid gedroomd: In een ongekend Heldere dimensie Droomde ik mijzelf En jou twee duikeendjes Die opgaan in de Liefde voor het water En voor elkaar - We brengen Rimpelingen teweeg En wachten tot ze Elkaar raken en ik Deel word van jou En jij van mij…

Je oysterkaart is in deze metropool wat waard Easy way to travel in London Hebben ze hier goed uitgevonden De metrolijnen hebben allemaal een kleur Overstappen is soms een gezeur Donkere gangen onder zo'n stad Je reist door een zwart gat Dan weer licht op een station Snel uitstappen bij Wimbledon De roltrappen zijn stijl en lang Rechts…

Hoop gloort als Alles is verloren Lucht komt als Verstikking dreigt Niet altijd is hij verloren Die normaal gesproken zwijgt Diaconessenhuis Meppel, vrijdag 6 juli 2012 In liefde opgedragen aan mijn schoonbroer Anton van der Giessen, bewoner van de Sleutelbloem, Stichting Van Boeijen, Havelte, verzorgingshuis voor mensen met verstandelijke…

"... ...met ogen geloken had haar hart gesproken, werd de stilte doorbroken door 't geluid van haar stem 6 juli 2019…

Je leeft in het heden, Maar, in hoeverre eigenlijk, Want wie je was en werd, De mens die je bent geworden, Is tot zwijgen gebracht Door je verleden, zeker Niet door je dromen, Jouw waarheid verstomt In het zicht van alles Dat je ongewild is overkomen…

ik had een ster voor je geplukt ze straalde als kristal en vond haar vorm in jouw hart nu ben ik al mijn woorden kwijt ik zoek ze onder tafel tussen hopeloosheid en verdriet het stof vervilt tot kleine beelden die als je achterom ziet zachtjes sterven ze zwerven door de echo’s van vandaag ik zoek ze en ik ren er middenin maar ja daar…

dronken van verliefdheid wil ik wakker worden aan de verkeerde kant van een vreemd bed weer en opnieuw wil ik ze weten en voelen van passie van de vlinders in hoofd hart en lendenen naakt en onopgemaakt de vlam van de drift die nuchter het verstand met het hart verslaat weer wil ik het zijn zo dronken en smoor weer de liefde voelen…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar wie Je zijn zal Gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar Wie je zijn zal Het Ik gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Moeder drijft met Zes kleintjes over Het zacht golvende Water van het meer, Vijf bruin, één geel, Het vreemde eendje In de bijt wordt Met rust gelaten, Hoort er gewoon bij, Weet zich gedragen Door zachte muziek Door de violist met Gevoel over mens En dier losgelaten, Beiden wanen zich In het voorportaal Van de hemel…

(18 maart 2004-6 juli 2004)…

Woorden zit ik Hier te vangen In het daveren Van je klokken Die de wereld In klanken vertellen Wat met geen woord Te zeggen is…

Juli schenkt geen vergiffenis Juli is bedorven door het gemis van twee hemelse meiden in die helmaand gestorven Juli is niet het begin van de zomer Juli is koud en barbaars Weg in mij de dromer Vertrapt door de zwartste laars van zelfhaat en schuld Maar juli gaf jouw bevrijdende schoonheid die aan mij onthult gelukzalige vervullende vrijheid…

Soms zit het mee, soms zit het tegen Na zonneschijn komt ook weer regen Na vandaag gewoon weer morgen Na plezier ook weer zorgen Na een foutje weer de zegen. 2015 wordt een jaar Om te leven voor elkaar.…

Wekelijks Worden mijn hersenen Door kundige handen Gemasseerd Mijn eigenste Ik stukje bij beetje Bij elkaar geschraapt En eindelijk de Regels van het leven Geleerd Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne UMCG, mei-juni 2012…

Geen benul had ik Van assertiviteit of zo Of van gewoon Voor mezelf opkomen Van jullie leerde ik Dat het nooit meer Zo ver mocht komen En heb ik mijn Nieuwe leven met Beide handen aangenomen Met grote dank aan het SoVa-team UMCG Monique, Wianne, Iekelien, Iris…

denk - zelf goed 2015 denk - zelf goed 2015 denk - zelf goed 2015 denk - zelf…

Kijk eens aan een paar straten van mij vandaan wielrennen ze straks voorbij ik hoef alleen maar langs de kant gaan staan met een fles water en een ijsco erbij Die topatleten maken alsmaar meer heilige grond terwijl ik als een geel kuiken naar hen staar al dat gezwoeg lijkt me hoogst ongezond dus kijk ik steels naar een ingelijst borstenpaar…

bijzondere mensen in het UMCG…

De ijskoude lucht Strijkt langs mijn Wangen als ik het Raam geopend heb Op de tiende van Het anonieme beton Die ik met moeite Bereikt heb, op weg Naar de vrijheid Die voorgoed zal zijn - Als ik me klaar maak Voor de sprong door de Bitterkoude lucht Verschijn jij daar opeens, Met vrolijke ogen En zacht oranje snavel Knik…