Alle inzendingen over Afzender onbekend

hoger golven de gedachten als een zee zo wijd en zijd hoger schijnen de gedachten als een ster zo licht vol zicht hoger alomvattend hoger zo ver voorbij de tijd is de gedachte werkelijkheid…

Als 't rouwrumour rondom jou is verstomd de stoet voorbij is van de schuifelende voeten dan voelen wij dat er een diepe stilte komt en in die stilte zullen wij jou dan opnieuw ontmoeten of in gedachten tegenkomen Het is alleen het lichaam dat is weggenomen niet wie je was en ook niet wat je zei We zullen altijd nog in stilte met je praten…

Ik zag jouw ogen in zijn gezicht Maar vreemde handen dwaalden over mijn lichaam en zochten naar wat jij allang gevonden had Een vreemd lichaam drong zich in het mijne en vernietigde al het mooie dat van jou is geweest Ik voel me zo rot misschien nét als jij nu? Vergeef het me...…

Mijn vader was een man uit duizenden. Een rustig en bedachtzaam man. Hij was mijn trots en gaf me veel vertrouwen van zo een man kan je alleen maar houden. Jarenlang heeft hij geleden. Nooit hoorde je hem klagen. Mijn vader heeft zijn ziekte stil gedragen door zijn geloof zo diep en hecht leverde hij met zijn ziekte een gevecht. De doktoren…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die jou toebehoorden maar die ik steeds verdrong. Woorden als glas zo helder gebroken in mijn mond, voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond.…

Ik vaar met mijn schuit op wilde en kalme stromen al vaart een ieder mij voorbij te loever of te lij Ik hoop er ook te komen…

Zijn hoofd aandachtig naar 't klavier gebogen deint zachtjes mee in wiegende cadans. Zijn mond vertrekt en in zijn donk're ogen komt langzaam aan een diepe, blijde glans. Hij domineert niet bij het begeleiden, maar dienstbaar steunt hij de gemeentezang. Zijn voorspel is maar kort en heel bescheiden; de preek duurt immers ook niet meer zo lang…

-Mijn prins zit niet op een paard ,maar op een schildpad, daarom duurt het zolang voordat hij bij me is -Fuck Redbull, alleen jij geeft mij vleugels -Love is in the air, jammer genoeg kan ik niet vliegen -De liefde is net als een flitspaal, het komt onverwacht en kost je heel veel geld -Een kus is een afdruk van een indruk die met nadruk vraagt…

ken je mij werkelijk? of denk je dat maar? Voel je mijn pijn mijn verdriet maar ook mijn vreugde Zie je die blik in mijn ogen waarmee ik zoveel zeggen wil? Snap je het wanneer ik stil of uitbundig ben? Ik geloof het niet Want er zal niemand zijn die mij werkelijk volkomen zal kennen...…

Tranen stromen uit mijn ogen Het sloeg een gat in de grond. de tranen die ik heb geweend... De tranen vielen eerst in mijn hart en belandden uiteindelijk op de grond. Het huilen was zo heftig dat de tranen met een enorme kracht vanuit mijn hart op de grond vielen en een gat in de grond sloegen. *) Sokopsalm oftewel Surinaamse negro spiritual…

Dochter: "Pap, ik ben verliefd op een jongen die ik heb leren kennen op een dating site, we werden vrienden op Facebook, en we hebben al veel gekletst via What's app. Hij heeft me een aanzoek gedaan via Skype en we hebben erover gebeld via Viber. Geef jij ons je zegen over ons huwelijk?" Vader: "Wauw fantastisch, ik zou zeggen: Geef je…

Het kwam nooit aan bij hem voor wie 't bedoeld was, maar degeen die hem ontving dacht er het zijne van belde naar de afzender en vroeg: is dat alles wat je droeg?…

u kent mij niet toch wentelt u zichzelf in beklag, weemoed daar maakt u u niet geliefd mee Kampusch-schreeuw, ongehoord.....…

mijn poëzie zwemt in het abnormale gegrift in vernieuwende drift in een wereld van louter plezier schuurt het zelfs de teerste huid ik spel woorden in dagen met lange passen routineus ontdekkend in onrust woordstrelingen in het nog onbekende die geuren vormen in het onverklaarbare met al mijn vermogen en bescheiden talent maar in onverdroten…

wie het leven mint,moet ook beminnen in het hart van gevoel,in een dwaze roes waartoe,waarom ik laat me alleen maar drijven en wat ik zoek,is mij onbekend de vogelroep lokt teder in de kindsheid van verleden in het geluk van verloren jaren zie daar gaan geliefden hun bestaan blijkt alleen uit oude kinderboeken er was een tijd.. ook ik…

het stormt het raast het is anders dan vandaag het is weer anders dan leven alleen ik kies liever alleen ik leef niet graag met het idee dat ik vandaag of morgen verloren ben…

rust maar zacht jij, naamloze ik op velden met eindeloze lanen geëerd met marmer of zomaar onder zoden zonder tranen stille held ooit in bange dagen uitgezonden ook al dreigen beelden te verbleken je leeft nog altijd voort in verre wonden…

alle voetstappen smoren terstond een bord verzoekt niet te betreden in het broekland van zompige grond met roestbruine aderen doorsneden pluizige pluimen deinen op de maat wuiven zinloze gedachten voorbij een lepelaar die op stelten staat wakend in vlagen van dagdromerij hier eindigt het land, is wat ik je zeg nu kan niemand nog ergens…

Zachtjes glijdt er een brief in de bus hij ruikt zelfs lekker lijkt heel bijzonder dus Met zorg haal ik de brief eruit loop dan de kamer in zink op de bank lekker onderuit Lees ik mijn eigen adres hardop 't is heel mooi geschreven zegel van Bea d'r op Geen afzender staat er op de achterkant van wie zal dit nou wezen wie is zo…

Die de grens van oudjaarsdag Al een dag naar voren Hadden gehaald om Ongestoord hun achterlijke Gang te kunnen gaan Verleggen nu opnieuw Een grens door na een Redelijk milde straf De burgemeester te Gaan bedreigen - Heldhaftige brief, Branieachtige toon Maar de naam van de Afzender vermelden is Voor zulk volk Blijkbaar…

Dat je mooi kon zijn als een zomermiddag maar herfst komt met rijpende appelgeuren regen trekt nat in onze droge kleren verdrijft van het gezicht de bronzen kleuren Het land verlangt naar zachte sneeuw en ijs om de wortels van 't leven te beschermen de wegen tegen schade te behoeden kracht in trage sappen te laten schuilen Maar jij bent…

Drie woorden Vaak ontkent Oneindige betekenissen Persoonlijk en onpersoonlijk Hartverscheurend Eenvoudig complex Begrijpelijk onbegrijpelijk Meer waarde als inhoud kan dragen Hypnotiserend maar vogelvrij Altijd beantwoord ook al niet Tenzij je het tegen jezelf zegt…

onbekend zet je een stap mijn wereld in een wereld van stil verdriet gebroken een hart ondooit voor jou... niet langer afgesloten niet langer meer alleen onbekend laat ik je binnen en vraag je leer me kennen als geen één...…

Toen ik je zag voor ’t eerst sinds tijden Op die plek waar ik al zo lang niet meer was Een naar gevoel dat ik had weggestopt -of dat althans probeerde- Besefte ik ineens hoe mooi je was Hoe gracieus je bewegingen Hoe zacht je gezicht en Hoe bekoorlijk je vormen Nog nooit gedacht Dacht ik op dat moment terwijl dat Eigenlijk niet kon of…

Heel dichtbij Zo onbekend Ik kan je haast voelen God ja, ik wil je voelen Op me Aan me Tegen me In me Praat met me Vertel het me Wie ben jij? Onbekende zo dichtbij Wat voel je? Wat denk je? Zeg maar niets Wees maar stil Voor altijd hier Bij mij…

mijn hart is leeg als een verlaten steegje de weg ernaar is niet te vinden niemand kan het vullen alleen jou liefde jou vriendschap... maar je kent me niet langer ik word een vreemde voor jou en jij voor mij...…

ik weet wie je bent toch ken ik je niet jouw leven is daar niet hier waar het hoort te zijn ik blijf op je wachten je snapt niet waarom? je kwam in mijn hart sloot de deur en deed hem nooit meer open…

Wegen die ik niet ken Ik zal ze ooit inrijden Want het onverwachtse Dat kan men toch niet mijden…

verzanden in alleen maar willekeurigheid bewerken het onbekende succesvol steentjes in een overvolle waterput gooien een steenworp ver van moralen, handig in het leven verdeeld het onbekende levensparcours plaatjes bekijken en genoegen nemen…

Zij dwaalde met haar ogen af om niets te missen van het onbekende waar oplossingen liggen verscholen in het antwoord.…