Ik heb niet veel nodig om leeg te zijn,
het noodzakelijke is gelukkig weinig,
de zonnespiegeling is vol genoeg,
ogenschijnlijk geen rimpels voor de boeg,
des te meer te kijken vanuit een tolerant
gevoel vanuit het niets waarin ik
moeiteloos in onderga, alhoewel
daarvoor staat het doel niet garant.
mijn vergezicht vertaalt het blauw…
er wandeld een man door de polder
met aan zijn voeten eindeloze vlakte
het weidse uitzicht kan hem niet vangen
in zijn mond beweegt tevreden de oude pijp
van Edgar Alan Poe kon hij intens genieten
maar ook de kraaien die naar hun verblijf vlogen
de polder nam hem in zich op
wikte en woog en wist hij wordt een
vaste klant
het oneindige…
Dat tijd illusie is.
Dat al wat leeft beweegt,
rondom dit ene, heilige moment.
Dat al dat leven ritme kent.
Dat gevoel ken ik al zo lang,
zonder dat ik dat wist of weet.
Dat mijn verzet is aangeleerd.
Mijn behoefte aan beheersing.
Mijn streven naar veiligheid.
Dat verleden en toekomst,
herinneringen en verlangens zijn,
die ons tot egoslaven…
Een eigen vertaling van Eye In The Sky, de overbekende compositie van The Alan Parsons Project, het titelnummer van hun zesde studioalbum. Misschien wel het meest succesvolle.
Geluidsperfectie is het handelsmerk van Alan Parsons.…