144 resultaten.
De Poort
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.177 Het is heel dichtbij
de leegte
de duisternis
De Zwarte Poort gaat krakend open
ik wacht met het zetten van mijn voet
over de drempel
alles vliegt weg en verder
en ik wacht bij de onbekende Poort
tot het ene moment
Dan zet ik plots mijn voet neer
zonder te weten wat ik doe
loop ik onder de massieve gewelven van oneindigheid
weg van hier…
Wakker
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 212 in het land
van mijn dromen
komen
mijn dromen
uit
mijn gedachten
over
hoe het leven
ook kan zijn…
Hoop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 214 tranen springen
rode kringen
om de ogen
voorover gebogen
lopend, hopend
op een wonder
hoor je de donder
zie je de schicht
die het donker
om je heen
weer verlicht…
Taal
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 We spraken dezelfde taal
Alleen niet dezelfde woorden,
Wie kon voorzien in het abstraheren
Dat onze taal heeft verstomd.…
Zondagmiddag
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.540 Zoals je vroeg aan mij
Of ik nog verliefd ben op mama
En waarom ik geen bank heb in die kamer
Zo snijdt die middag door mijn ziel
Jou gelukkig
Niet begrijpend
Te zien
Spelen met onwetendheid.…
In ronde stilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 115 je hebt geen stem
het zwijgen zoekt
woorden in duister
taal is de sleutel
van betekenis
keiharde waarheid
je weet
en voelt
aanwezigheid
ware aard
iets mysterieus
vanuit de dieptes
naakt met blote adem
in ronde stilte
verstand op nul
helemaal jezelf
groots in kleinheid
ongetemd hart
stille gedachten
kunnen niet praten…
Zwervelinge
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Komt en gaat de zwervelinge
heerlijk als een libelle
fleurig, zwierig in de rondte
teruggevlogen naar het beginnen
weet zij de man te beminnen
tot een hoogtepunt te brengen
gaat en komt de zwervelinge
om een liedje samen te zingen
op het gras, bij de seringen.…
Maannacht
poëzie
4.0 met 4 stemmen 781 De sterren glommen stil en breder
Als parels in der neevlen zee,
Zilver-doorvloeid was 't maanlicht weder,
Wij liepen zwijgend en tevree.
Vol was de maan, wier stralen banden
In zuivre kring de dampen grijs,
Gelijk een meer in marmren randen
Omcirkelend een hel paleis.
De wegen lijnden blank door donker.
Bomen geveld de bermen…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Leven in droom
poëzie
4.0 met 3 stemmen 914 Wat was het landschap teer en fijn
Vannacht in droom bij zilvren schijn:
Een sierlijk brugje, een stralenbeek,
De berkentwijgen rank en bleek,
Huivrend, maar zonder ritseling.
En wijl ik peinzend glijdend ging
Over de lage heuvlen, grijs
Bemost, als licht behageld ijs,
Zag 'k eensklaps, als een avondgloed
's Winters door neevlen…
De Nachtegaal
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.353 Zong daar de nachtegaal? De gouden maan
Drijft droomrig in een wolk, blond van haar glans,
Door 't blauw, zo blauw als maar één enkle maal
De zee was, kalm, toen Afrodites lijf
In goudschelp stijgend als die maanschijf rond
Een kring van lichtend schuim om 't ranke bootje
Deed glinstren, als dat wolkje donzig-teer...
Zong daar de nachtegaal…
liefdessneeuw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 148 Het sneeuwt
zo stil
dat wij niks horen
Het is zo koud
dat wij het warm
beginnen te krijgen
De nacht
is zo wit
dat lantaarnen
hun lichten dimmen
De sfeer
is
en blijft
voelbaar aanwezig
De winter
maakt het buiten
zo eenzaam
dat wij
ons thuis gaan voelen
De wolken
besprenkelen ons
deze nacht
met liefdessneeuw…
De mattenklopper
poëzie
4.0 met 6 stemmen 386 Er is een schoonheid in 't armoedigst kleine,
Die zich in stilste droom slechts openbaart.
Gelijk somtijds een zwerver eenzaam staart
Naar een Moors venster, sierlijk rijk van lijnen,
Zo boeit dit nietig ding betoovrend mijne
Ontroerde blik: hoe speels en toch hoe klaar 't
Riet zich verwindt en tot een steel zich paart:
Geringde palmenstam…
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
antwoord
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 2.721 hij dacht de ganse nacht
en nam ’s morgens
een kloek besluit :
als ik vandaag
ophoud met bestaan
zal ik maar dadelijk
naar de hoeren gaan…
Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 521 Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen
Van blank ivoor, met rode en gouden lijnen
Zal ik in 't wit de fabelen doen schijnen
Dat ieder zo mijn leven kan doorschouwen.
De vredige pastoralen en de gaarden
Met vreemd-vervlochten bloemen, en de afgronden
Van dood en vlammengloed, met juichemonden
De englen in schitterende rei geschaarde…
Trein 02
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 229 regendruppels
glimwormen
onhoorbaar
door de ochtendduisternis
nieuwe passagiers
beladen de trein
met frisse lucht
Waalse vrouwen
verkakelen de rust…
Mateloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Geen maat houden, kon hij
die geen maat kon houden
mateloos verliefd op de nacht
desolate romantiek vreemdeling
ritme, ritme en nieuwe woorden
in de gewaarwording diepere zelf
gemaakte melancholieke melodieën
mateloos verliefd op de romantiek
ritme, ritme, oude zonden
en doedelzak muziek voor de bohemiens
nu het vallen der bladeren…
Halve droom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 40 Gisteren galoppeerde
er een nachtmerrie
door mijn dromen
over de bruine paarden
die buiten stonden
onder de regen van de nacht
ik liet haar teugels los
draafde met een volle blaas
naar de toiletpot
die onder een wolkenveld lag
te snurken in haar bed
slapend kon ik schaapjes tellen
en wolven want die waren er ook
toen mijn nachtmerrie…
Huisgenoot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 131 Even flakkert de emotie op
zoals toen hij zich bemind voelde
en niet zomaar een nummer
op de lijst van de straatnamen
dan ziet hij weer die schittering
in de ogen van zijn huisgenoot
altijd op weg naar zonneschijn
maar met zijn onderbuik in de goot
hopeloos op zoek naar een ander
niemand die ik mag zijn.…
Intieme overwegingen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 92 Handelingen worden trager
door de echo van wild verlangen
even dringt de mens door in het duister
van de herfstnacht, geheimen openbaren zich
in diepere dromen dan ooit denkbaar in stilte
bomen maken zich klaar voor de herfst
in aandacht van zintuigen om het onbekende
te verkennen met gedachtetekeningen
die alle verbeeldingen van liefde…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Schaduwstilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Wij zijn niet meer bij elkaar in die droom
er ligt een schaduwstilte in ons nieuwe domein
de echo gehoord van verborgen muziek
waar wolken in gekte voorbij zweven
is nu de kalmte van de zomernacht
zelfs het afscheid doet geen pijn
niet meer in mijn hart
nooit meer in mijn gedachten
het is voorbij
in dankbare schaduwstilte.…
Even iets en dan zwijgen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 319 Echo van stille schaduw van de zomerdag
nu in de luwte jouw stem weer herinnert
aan de heimwee van jaren in de wildernis
toen ik je zag, schaars gekleed in lendendoek
bij de boom, die treurde aan de waterkant
waar de dode vis lag vol met vliegenlarven
probeer ik in dit schrijven niets te weerleggen
omdat ik een zwaan zie landen op het water…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Onbevlekt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 Het zijn twee uitersten
de eenvoud en de diepere lagen
sommige mensen zijn snel thuis
wanneer ze de stilte van de zee bezoeken
ik zou niet in de schoenendoos
van die zeldzame dichters willen kijken
want ik voel de serene eenzaamheid
als ik in stilte aan de dood denk
hoe mijn vader is heengegaan
zonder ooit op de golven te varen
met zijn…
Zonneklaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 122 Alle angsten voorbij bij de waterkant
in een vreemde stad
waar narcissen groeien
zonlicht de dag breekt
eeuwig zwijgend in het universum
van verlangen
liefde heeft nieuwe woorden nodig
waar wolken in gekte zweven
zonneklaar
nieuwe gedachten
het leven samen zingen.…
Het mystieke zeilschip
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 257 Of mijn vader ooit de gedachten had
om met een zelfgebouwd zeilschip
de weidse wereldzeeën te bevaren
kon ik niet met zekerheid zeggen
hij had tientallen zelfgebouwde zeilscheepjes
maar die waren te klein om mee te reizen
ze pasten nauwelijks in een lege whiskyfles
hij wilde een toeristenshop beginnen
misschien had ik mijn eigenzinnigheid…
Later
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 112 Echo van stille zwijgzame dood
liederlijk in dichte mist op het water
een lied bezingt het geweten in grote nood
na iedere zangnoot wordt het later
twijfel of de ochtenddauw werkelijk is
zo vroeg in de morgen nooit een prater
muziek, stille liefde, geen man over boord
hartstochtelijk verliefd, de echo gehoord.…
Hier zijn we dan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 Hier zijn we dan
in het nabije verleden
dankbaar voor wat geweest is
onbeschreven naïef gebleven
hofnarren en dieven bij de vleet
nijverige huisvrouwen met smetvrees
anderhalve meter dichter
of verder weg bij de waarheid
zonder ommekeer met koude vingers
van een zwerver en de warme voeten
kleine God op weg naar de afsluitdijk…