Alle inzendingen over Als Rozen...

onderhuids roze verstopt in magnolia belooft nog veel meer…

rozen schitteren fonkelen duizendvoudig het heeft geregend…

Bomen in het groen, rozen die voor ons bloeien en wat ik dan denk?…

er is grond genoeg om op aarde rozen te doen bloeien…

Roze guirlandes ruiken naar het aanstaande dat zich niet vergist.…

Dat kleine meisje, helemaal vooraan, met die rozen in haar handen, is zij wellicht de dochter? Nu staan ze eindelijk stil, bij het open graf, en prevelen hun gebeden. Het meisje stapt naar voren, dapper, sterk en vastberaden, en ze legt, liefdevol, haar rozen op de kist.…

Raak elkaars hart Schilder het in de mooiste kleuren Niet in wit en niet in zwart Blijf groeien en bloeien Als rozen Die geuren Leef, geniet en Laat elkaar Altijd blozen…

Die dag vol regen en hagel, Bij het afscheid brak de zon weer door, Rusten zal zij tussen rode rozen, En de liefde van iedere geliefde.…

in haar vleugje parfum neem ik wilde rozen waar het aroma van de wind haar onstuimigheid bedwelmend zacht in dat frêle bekoren duistert zij haar lach de verleiding nabij en sluit ik mijn ogen haar liefde toe raak ik die rozen elke nacht…

Ze was zo blij, mijn moeder, want ze had zo'n lief boeket gekregen van fleurop met lelies, roze rozen, vol met knop, wat groen erbij: het deed haar heus wel wat. Das mooi, want wee, als ik het was vergeten kreeg ik het vast nog op mijn bord gesmeten.…

Ze zeggen dat rozen verwelken en dat bomen groeien Ook al zijn rozen het mooist wanneer ze bloeien Op een zomeravond bij een heldere blauwe lucht Die de werkelijkheid maskeert waar men voor vlucht Omdat we niet open staan voor gecompliceerde zaken Het is ons eigen om eerst te gaan voor makkelijke taken Maar als er geen zomer is genieten…

liever op de stoep iemand roept een naam daar ga je altijd in de tijd gegaan de zon houdt van de maan een naam daar ga je niets liep op rozen vaarwel verhaal in mij een naam daar ga je dan daar ga je dan dan ga jij een naam zomaar rozen op een graf daar ga je…

ze is heerlijk, ik zit bij haar op rozen Ze zegt "dat roze matcht zo bij mijn rode haar"..…

Een doorn in het oog Een geprikkelde bloemist Verlepte rozen…

de zon gaat onder in ademloze stilte van roze snaren…

De wind ruist door een reusachtig bloesemboeket van roze wolkjes.…

Een zee van roze Als wolken bij avondrood Flamingo's aan zee…

Dromerige herinneringen aan toen bekeken door de roze bril van vandaag…

teer bloesemt de tijd op roze vleugelwoorden van een liefdeslied…

in zachte kleuren zomeren de rozen naar het laatste afscheid…

De twijgen wiegen rozen in de avondwind een mus daartussen…

Roze lupine steekt in kelkenpracht de draak met digitalis…

aan de Menenpoort, klappen de rozen nog steeds bloedig uit de biecht…

Rozen volbloedig zes tot acht al op een stok wat een genade…

Bloeien de rozen zonder blikken of blozen van kleur verschoten.…

In de verte hoor ik een stem, jouw stem, ze zegt fluisterzacht "Ik...Ik hou van je" Rozen, rood dieprood, laat ze!…

de foto van het roze lint dat vastgestikt nog net de tepel zichtbaar laat schokt diep volmaakte borst nu wel verminkt maar waar, dacht ik, wanneer er niets meer is hecht je in hemelsnaam dan nog het lint…

Ook dán nog zie ik, rode roze rozen staan, in 't morgenlicht, geboren in het oosten.…

bloedroze rozen hopen op vurige nacht na romantisch uitje. *** tuil rode rozen probeert gemiste kansen weer glans te geven. *** romantisch boeket zingt slechts één maal per jaar: jij bent mijn liefste! ***…

De dag begint, mijn Roos is naar Vicée Zij is in andere oorden nooit te laat Zij is met andere woorden zeer gebaat Bij tijd en licht - zij is de dageraad De weerschijn in een dauwdrop - een mêlee Van roze gele rozen in Vicée Een kleurendiamant, duizend karaat Rosevingerige opkomst boven zee…