Alle inzendingen over Als ik mocht zeggen

Mocht je aan het einde van de straat Soms een Beer tegen het lijf lopen Pas dan op voor zijn klauwende poot En haast je twee zalmen te kopen Mocht je onverhoopt het pad Van een losgeslagen Olifant kruisen Wees dan waakzaam voor zijn slurf Verschrik hem met wat witte muizen Mocht je geheel tegen de verwachting in Tussen een groep Elanden…

niemand wist het de hand die zo sloeg zomaar aan zichzelf de verbazing uit de meute bezig met conditionering en wat dan nog geschreeuwd heeft hij het in wel duizend gedichten waarin hij gewoon hij zelfs zij personage speelde, uitspeelde in de taal die hij voluit dan toch beheersen kon en wat dan nog hij wist het sommigen hij wist…

Mocht ik je papa zijn 'k zou je voetjes...STRELEN Mocht ik je mama zijn 'k zou je stijlvol...KLEDEN Mocht ik je zusje zijn 'k zou alles met je...DELEN Mocht ik je broertje zijn 'k zou je nooit...BESTELEN Mocht ik je neefje zijn 'k zou je nooit...VERVELEN Maar...…

Je mocht komen, ja je mocht komen… En je kwam. Keurig in uiterlijk vertoon. Inwendig kreunend: ‘ Ik wil hier niet zijn.’ Iedereen kwam naar jou kijken. Keurig opgedoft in schone schijn. Maar lelijk door hun kritische blikken en bedekt gemompel in hun samenzijn. Jij gedroeg je goed.…

Ik zou zo graag met iedereen over bomen planten willen praten als investering in toekomstige generaties zachtjes aan dan het ik cultuurtje van hier en nu of vandaag alleen achter me willen laten…

Weldadigheden Hoe weldadig zijn zegeningen zoals vriendschap, liefde en geluk maar ook een aardig woord voelt als milde zomerregen waarin liefde groeit en bloeit alleen een echte vriend begrijpt dat ook in het diepe zwijgen de puimsteen scherpe kantjes slijpt dat is een waardevolle zegen daarom moet er stilte zijn hoor je de vogel…

De begraafplaats van de Tweede Wereldoorlog, een herinnering aan De erfenis van helden is de herinnering aan degenen die hebben gestreden. De onbekenden en bekenden, je weet alleen niet waar ze precies liggen. Sprakeloos en verdrietig raak je als je de geschiedenis leest. Voor altijd blijven jullie voorbeelden in die enorm…

Als een wolk drijft ze langs de hemel in het avondrood, ze kleurt de lucht en mijn leven, de wind voert haar mee langzaam en devoot, onze levens, zijn voor altijd met elkaar verweven. Als de nacht valt staat één fonkelende ster hoog aan het firmament, haar licht is een baken en zend signalen uit, het is haar ascendant, die haar in de nacht…

Mocht ik me ongelukkig uitdrukken vergeef me, ik ben een oude toon ik heb het al die tijd geheim gehouden maar ik rook de herfst in Amsterdam en het rilde in mijn dorstig lijf als een bondgenoot, een mooier lichaam mocht ik iets verkeerds zeggen vergeef me, ik heb een lage toon ik wil geen geheimen meer verbergen want ik ruik de herfst in…

Mijn kleinzoon heeft gevonden, waar ik altijd al naar zocht, voor het geval U denkt, ik wilde dat ik dat ook eventjes mocht, zal u zeggen wat ie me deed, hij parkeerde zijn vinger op mijn voorhoofd, zodat ik dan teruggespoeld, vanzelf weer weet, wat of ik zeggen wilde!…

Ik weet dat er niemand iets mocht zeggen Want daar houden jullie nou eenmaal niet van. maar toch wil ik even iets uitleggen want dat was ik al heel lang van plan. 25 september 2009 is een bijzondere dag dat is vast niemand hier ontgaan de dag waarop zij zich eindelijk .... noemen mag en díe naam in haar paspoort zal gaan staan.…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Stil verlangend kijk ik uit naar het weerzien naar de ogenblikken dat jij mijn droom mocht zijn een vriendin voor het leven ik sta nu naast je aan het ziekbed, haast iedere dag hopend dat ik nog één keer kan zeggen mama, geef me nog eens je lach…

Verdorie zeg, het mocht alweer niet wezen. Al schrijf ik snelsonnet na snelsonnet, gevolgd door column, hartekreet, couplet die soms wel honderd keer worden gelezen! Zal ik eens zeggen wat ik er van vind? Ach nee... laat het maar waaien met de wind.…

Dagen droegen rust en stilte mijn woord vond er een oor al was er geen antwoord voor mijn hand voelde een andere hand die intense warmte straalde als een band die liefde bindt heb de mooie dagen als fraaie herfstbloemen opgeslagen saam gebonden met een kleurig lint moeder werd liefdevol gekoesterd door haar zorgzaam kind…

Ik weet niet wat ik zeggen wil... maar liefste, je bent de laatste tijd zo stil. Is het het leven, dat je je hoofd zo moede op mijn schouder legt? Is dat de reden dat je ook vanavond weer zo weinig zegt?…

Een taal is niet genoeg Je moet iets zeggen Dat vergeet ik vaak…

Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad jouw warmte, ogen die konden spreken daarom kan ik jou echt niet meer vergeten!…

Kluitje naaktslakken geeft zich onomwonden bloot op Belgisch naaktstrand.…

Zo stond hij met twee armen te wijzen en wachtte op een vallende ster om te zeggen dat ik een wens mocht doen, hoewel ik allang wist dat niets voor eeuwig kan blijven.…

Als ik dan toch, kon, mocht verliezen, was het, te kiezen, om te laten, datgene wat niet kon baten. Als ik kon bepalen, waar wat te halen, bij de sjamaan... die de vredespijp goed rookt. Wanneer ik, mijn lot erin bestond, een dieper doel bloot te leggen: met mensen die zeggen, waar het in het leven op stond.…

O mocht ik o mocht ik voor ’t heilig Tabernakel staan, o mocht ik o mocht ik daar brandend als een keerse staan, o mocht ik o mocht ik ontsteken daar en uitgegaan, o mocht ik o mocht ik naar Hem en in de Hemel gaan!…

Verslagenheid zoals het werd gedeeld in elke era weer wordt geproefd, tekens dat alles opnieuw gedroomd zoals het is niet zou moeten zijn wat anderen in verwachting beweren als de stromen in lief en leed even zijn gedroogd, maar haar littekens nooit en mocht verwachtingen ontstaan anders te beweren is dat een realiteit die mank gaat…

gedachten verscheurd door een wisselende ethiek zoals het werd gedeeld wordt en om private reden wordt gedoogd, zoals het is niet zou moeten zijn als de stromen bloed zijn opgedroogd, onvervalste gevoelens, waarvan de inkt van het moment niet drogen mag in een apocalyptische tragiek waarin ons natuurlijke gedrag verdrinkt mocht…

Wat ik nu zie wil ik verliezen. Want je huid is een spel dat ik met gestolde ogen speel. Zacht wil ik blijven waar je nu slaapt want de liefde is het woord dat we laten komen en een stem geven die gulzig met onze lippen speelt.…

Ze spreekt met haar lippen die je nooit ziet als de rook en haar woorden vertrekken in het moment dat de stilte je woorden verdringt en de as je liefde voor haar weer verandert in de phoenix die niet meer durft te vliegen…

Ik weet niet wat te zeggen Wil de stilte niet doorbreken Met eindeloos gezever Over het weer Dat steeds meer vriest…

Als ik toch eens zeggen kon Spreken wat ik denk Gewoon mijn gedachten even laten gaan Dan was het voor mij een Gods geschenk Als ik toch eens kon laten zien De dingen diep bij mij in ’t hart Gewoon de beelden in mijn hoofd Dan kon je zien hoe erg verward… Als ik toch eens kon laten horen De dingen die ik hoor en hoe ’t voelt Gewoon als…

er is iets in je ogen dat zegt wat je wil ik kan dat niet verstaan en jij blijft verder stil durf je niet te zeggen wat je zonder woorden zei zelf onzeker of ligt dat aan mij we weten niet wat een ander denkt of zelf zeggen zal praten we langs elkander heen wijkend voor een aanval dek jezelf vast in bereidt je maar voor…