Alle inzendingen over Assad OR Syrie OR IS

Een ganzenlever van de voedselbank Een ticket van Ben Bot uit Syrië In Bethlehem een (heel zacht) kyrie Al-Qaeda rust (tot nu toe) god zij dank ´t Is koud ook, ondanks deze koude eeuw Toch klaag ik: Jezus, waar is nou de sneeuw?…

We krijgen net als Rome Brood en Spelen Met tennis, fietsen, Rio, de EK En veel gelul vooraf en ook erna Turkije, Syrie, wat kan 't schelen Barbecuetje, pilsje, niks te klagen De sportzomer duurt dit jaar 100 dagen.…

John Kerry heeft met Timmermans gesproken; 'Fijn dat je even tijd hebt my dear Frans We need your true support bij deze kans Assad with kruisraketten te bestoken Obama wacht nog met het startschot want No way without a 'Go' van Nederland.'…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De Belgen gaan ook zes F-16’s sturen Met onze zes vormt dat een heel dozijn Daarmee krijg je het kalifaat wel klein Op naar Irak met onze ‘goede buren’ Voor Syrië is er nog geen mandaat Een ‘verre vriend’ vindt dat maar borrelpraat…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

En dan opeens Blijkt je retourticket Een enkele reis te zijn Vliegveld Zaventem Een klein Syrië En dan opeens Blijk je het laatste woord Van je leven te hebben gelezen Verandert Station Moolbeek In een kapotgeschoten Homs Blijkt je einde,ooit voor ogen Heel anders te zijn,want opeens Zo opeens, zo ontzettend opeens…

ze kijken mij aan verdronken mensen in New York, kapot geschoten kinderen in steden van Syrië, doodgevroren zwervers in portieken, wanhopigen, die zelfmoord plegen in mijn ontoereikendheid wil ik hen gedenken immers de sluier tussen dood en leven is nu dun bij een boeket witte lelies brand ik een kaars voor zielenrust…

strak in kostuum met gesteven boorden zongen zij traditionele muziek van Russische bodem zelfs de muzikanten speelden in groen kostuum en hoge pet van alle rangen en standen strijdliederen vol passie nu zijn ze uitgevlogen Syrië hun doel al zullen ze daar nooit aankomen de hemel bleek hun bestemming…

"Bom er op", zo klonk het praatje van de buren Na het maaien kostelijk klagen in de avonduren Over de heg luidruchtig elkaar opsolferen "Terroristen moet je bombarderen" Al snel gooide buur meer uitspraken te grabbel "Grenzen dicht" vervolgde de buurtbabbel "IS, Assad en Round-up" schalmden ze luid "Uitroeien, dat doen we ook met onkruid"…

We zien de beelden van verwoesting aan Gebouwen die voorheen bescherming boden Zijn massagraven, maar: wie zijn de doden? En wie komt nog onder het puin vandaan? We kunnen slechts het Rode Kruis wat geven En zo betuigen wij ons medebeven…

Al eeuwenlang kennen we de tekst van Lucas 2 : 1-20, het Kerstverhaal; ontstaan in de tijd, dat Quirinius het bewind voerde over Syrië. Sedert die tijd vieren we het feest van het licht en de geboorte van een mystiek en speciaal kind, dat als naam Jezus kreeg.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

alom aanzwellend afnemend aanzwellend geronk op rotondes wachten op afslag en klap…

en plots was er oorlog Moeders schreeuwden om wraak en vergelding - bloed wilden ze zien – wetende dat ze daarmee oorlogen in stand hielden zij dachten aan hun kinderen die het leven hadden gelaten aan man en familieleden toen de pijn binnen drong wilden ze genoegdoening men vocht in feite tegen zichzelf goede mensen voelen opeens…

Een doorbraak, ja, daar lijkt het zeker op: de landen gingen de discussie aan en zijn niet ruziënd uiteengegaan. Wie weet, een overeenkomst in de dop? Een mening roepen stopt de oorlog niet. Met luisteren komt vrede in ’t verschiet.…

ik grijp deze wereld niet bij de knoppenloze stengel die als gebeente zonder merg schokschoudert na de eerste oohs en aahs van mooie tulpen uit Amsterdam, mevrouwtje en lekkere asperges uit volle Vlaamse grond en toch wel een rare gast die Breivik -waar ging deze winter ook weer overheen?- ik eet van deze wereld niet meer mee ik heb haar…

ik ben wanhopig mijn syrische kat is weg is er iets ergers ?…

Syria was ooit een Griekse aanduiding wie weet betekende het prachtig lieflijk land haar haren waren golvend als een kudde schapen die de heuvel afrende naar de bron om die te vinden en dan dat zachte lispelen van drinkende schapen en daarnaast de oplettende herder Syria was ook het land van moeders en vaders en vrienden van…

Ik weet niet waarom we rennen ik weet niet waarom alles dendert Ik wordt snel in een jas gewikkeld als we landen in een vreemde kou Ik snap de mensen niet ik ken de machines niet ik ben verloren net als mijn vader ik ben mijn moeder kwijt en hij ook we zijn op weer een nieuwe plek maar weer niet thuis Ik wil alleen maar terug…

wachtend op wat voor ravage zij zullen aantreffen zijn Wit Helmen onderweg naar daar waar de laatste bom terecht gekomen is ze bestieren de straten, opzoek naar leven onder smeulende resten van een ziekenhuis waarin kinderen lagen, in de hoop leven te kunnen bespeuren, gaan zij onvermoeibaar door met zoeken tranen zijn allang opgedroogd…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

je hoort een bericht je wilt niet verder gaan om dit te lezen of om te horen liever zit je ontkennend aan het raam een lekker ontbijt croissantjes met jam wat schattige kinderen die niets weten van puinhopen net als de dochters in Damascus van Assad en mijn kleindochter hier 500 meter ver weg Mia, mijn Mia, ik ben bang dat…

het mistroostig ras van assad en trawanten heerst op aard in dit dal van tranen slapen vooralsnog de zachte krachten …...........................................................................................................…

En als het nou eens niet Aleppo was Maar Londen, Rome, Budapest, Berlijn Waar ziekenhuizen dodenakkers zijn En wijken weggevaagd in puin en as Zou men dan net zo lijdzaam gadeslaan Hoe twee dictators over lijken gaan?…