Alle inzendingen over Auke Kok - "1974

De inbeelding leeft voort dat iedereen kan koken maar het recept voor gerechtigheid bestaat uit ingrediënten die alleen de kok kent…

. ------------------------------- Uit: 'Klein Diorama', 1974.…

Laatst zei men een kok in Hoboken Dat al zijn salades vies roken Hij antwoordde eerst Nog heel erg beheerst Maar loopt nu van woede te koken…

minder nog is onzeker wat er was wat wordt wordt willoos eerst als het is is het ernst het herinnert zich heilloos en blijft ijlings alles van waarde is weerloos wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk als het hart van de tijd als het hart van de tijd ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1974…

Wij woonden vroeger tussen Friese buren Daar was niks mis mee wil ik maar vast zeggen Het huis stond vrij en had vier buitenmuren We konden dus gerust een kaartje leggen Met auke jelles aan de ene kant En hylke tjebbes aan de andere kant Dat ging op zich best goed, niks aan de hand Zolang de zon scheen sprong geen uit de band Toen echter…

. ------------------------------------------------------------ Uit 'het museum van de zomer' (1974) van R. Jooris (1937)…

Dus zegt Wim Kok terecht: Wel potverdikkie, die Melkert heeft dat geld maar mooi besteed: De ex-werklozen hebben nu emplooi; en arbeidskrachten krijg je voor een fooi.…

Vol grijze dreiging hangt het zware zwerk Op 't rossigbruin van de uitgebloeide hei. Langs 't bleke zandpad zeult een kar voorbij Een donker schonkig paard. Eén tengre berk Rijst rank op 't grauw met siddrend bladgesprei. En plechtig ruist, 'lijk 't orgel in een kerk, De wind door 't woud van sparren lenig sterk En sombre beuken, 't heideveld…

Wordt Kok nog voor een derde keer premier? Zelf heb ik informatie ingewonnen En volgens zeer welingelichte bronnen Is zijn beslissing ofwel ja of nee. En wie Koks toekomst nader wil voorspellen Moet voor de zekerheid zijn knopen tellen.…

Hij is dan wel te klein voor tafellaken, Maar toen Wim Kok er zelf om had gevraagd Heeft het de grote drie alsnog behaagd Dat hij hun etentje ook mee mocht maken. Toch is het zo - hij had het kunnen weten - Dat als je kok bent, je niet mee mag eten.…

Met je blauwe kopje Lig je hartverscheurend Te krijsen in je Wiegje van glas - Ik zeg, terwijl ik Mijn hand door Het luikje steek En probeer jou voor Het eerst in mijn Leven aan te raken, Hier is je papa, Jongen, je eigen pa, Het helpt niet, Je blijft krijsen, Je ontroert me, En toch is 't Een ontroering als Een soort…

Dit gedicht komt uit 'Het keurslijf', 1974.…

Omdat ooit een belasting is geheven Die tal van burgers onrechtvaardig scheen Kwam men bij de formatie overeen Om Kok z'n kwartje nu maar terug te geven. Maar wat moet Kok met al die kwartjes doen? De man heeft al een vorstelijk pensioen.…

Voor Sharon met haar pollepel kon zwaaien In Kok zijn keuken als zijn koksprinses Zijn op het socialistische congres De rooie hanen uit protest gaan kraaien. Want wordt hen iets van bovenaf bevolen Dan stoven zij zo'n Kok het liefste Koole.…

Een middag met vader hij regisseert een toneelstuk in het patronaatsgebouw en ik dwaal ondertussen rond over de zolder, kamer na kamer muffe spullen van vroeger heiligen die ik niet ken van hout dat ik niet ken glad en glanzend geboend maar uit de gratie geraakt soms nog als voorspraak meegetroond in een optocht hier zijn ze echt hier…

Wat zijn de grenzen van liefde? Wat doe je met liefde die terugslaat op jezelf, retour afzender? Moet je weggaan? Maar hoe ga je weg bij iemand om wie je geeft? Je voelt de weerhaken van je liefde snijden in je geluk Je voelt de pijn van de schaafwonden de pijn onder het bloed van je partner Wat kun je doen om het beter te maken…

of wij gelukkig zijn want al moet de wereld beter je kunt er toch gelukkig zijn als de mensen om je heen het zijn tot en met de opa's en oma's in het buitenland Ja, wij zijn gelukkig de buren maken wel eens ruzie maar wanneer we wakker liggen doen we dat in vrede We ontbijten en we wandelen het hoeft niet bijzonder te zijn wat je samen…

Al deelt Wim Kok zijn langverwacht besluit Of hij wellicht voor Melkert terug zal treden Pas woensdag aan de ganse natie mede, De pers gaat er reeds algemeen van uit. Alleen dus al om wat de kranten schrijven Hoop ik dat Kok ons meedeelt: "Ik wil blijven."…

(She got ev'rything she needs she's an artist, she don't look back) Dichten is net als koken: je pleurt maar wat in de pan als je koken kan. ------------------------------------------- uit 'Verzamelde gedichten' (1985)…

by Auke Rauwerda yn it leech fan de Aldehou treppen útfretten troch tûzenen fuotstappen swaaiend en kearend nei toaniel fan âldheid omtoarkjend yn tinzen fan treifearns ieu der`twûnderheden har spegelje yn ferline de tiid hat hjir dúdelik stil stien mar om neat te missen wie der ek ferheftigens yn de feart fan it folk it âlde en neie…

. ------------------------------------------------ Uit: 'Sneeuwblindheid', 1974.…

----------------------------------------- uit het werk van Mustafa Stitou (1974)…

Zaterdagochtend ontbijt op bed, elk stukje van mijn lichaam op de plaats rust, geluk tot in mijn tenen de zon straalt andante over de vogels in de tuin en jij zegt: je bent mooi de olifanten kleuren bij je huid De bruine olifanten op de kussens en daar onze dans op de foto bij de tafel het bestaat hier en nu tijdloos en ruim…

Op het strand duwen we ons door de wind naar het licht toe Er is geen tunnel of heilige poort Om op adem te komen draaien we ons om en rusten uit, de wind gaat heel de wereld over, en wij waaien even mee met de meeuwen en stromen even samen met de golven uit over het blinkende zand Het luchtruim is ons te groot schuin voorover hangen…

met aandacht koken brengt bewustheid en diepte juist in alledag…

gij heiligde onze aarde in Gods naam verricht je zoon te vergeten in verduisterd levenslicht stortvloed van tranen over jouw Bijbelse land wonderen in verhalen ruïnes in het zand gij schiep vele kinderen in eerbied en roem wij lezen in geschriften het leven van toen 1974.…

terwijl ik wacht op eten heb ik een kijkje in de keuken waar twee koks bezig zijn het voedsel te componeren obers rennen af en aan de sommelier vult glazen eigenlijk is hij de gérant die ieder kundig aanstuurt de koks schelden hem tot rotte vis op mijn bord ligt verse schol…

mars regeert en thialf paradoxaal Gott mit uns rijp op de deken…

keilen ja keilen over spiegelend water blik op oneindig…

Bij Zoutkamp was het, aan de Lauwerszee. Een kouwe, grijze dag, die maar niet op wou klaren. Een dooie meeuw dreef triest en morsig op de zilte baren. ’s Nachts, in een kil en kaal pension, was er die ene treitermug. We pakten mooi de eerste trein naar Rotterdam terug…… -------------------------------- uit: 'Zondagsdichters' (1981)…