Alle inzendingen over Baken verzet

fruiten is bakken desondanks zijn fruitvliegjes geenszins bakbeesten…

Ik ga het anders aanpakken Door voortaan blind te bakken. Ik gebruik als steunvulling De zogenaamde blinde vulling. Kijken hoe het gaat uitpakken. Wie ik wel aan mijn zijde vond was de blinde geleidehond.…

Om hem terug te pakken Besloot ik een poets te bakken. Maar waar ik ook keek Ik vond alleen een gemene streek, Ik liet de moed haast zakken. Toen vond ik in van Dalen, Je moet een grap uithalen.…

kan om nonchalant de kosmos raken, nu nog met een uitgestoken vinger in de pap, trekt daarmee een smetteloos laken over de lappendeken van de laatste zomerdag, achter deze spiegel staat een droombeeld wat zich laat herkennen, de hemel drinkt het eerste glas wijn van de dag als de schrijver droomt van z’n onvoltooide werken als baken…

Wel beste Joep ik zal het je vertellen hoe ik aan al die rijmelonzin kom. Het stelt heel weinig voor ’t is kuit noch hom en heeft echt niets van doen met grijze cellen. In ga op mijn PC-tje zitten knoeien al hopend op een redelijk idee. ’t Zit meestal tegen, maar soms even mee en dan zie ‘k op het scherm wat zinnen groeien. Er valt geen…

Draait ritmisch rondes straalt licht over land en zee baken als vanouds…

Ik ben tot mijn verdriet te laat geboren: De wereldoorlog was al half voorbij En daarom was er toentertijd voor mij Geen heldenrol in het verzet beschoren. Maar nu is er de vreemdelingenwet En dus kan ik alsnog in het verzet.…

een hele mooie vrouw Zwoel keek zij mij aan En zei: Ik hou van jou Toe die dame plots Haar avondjurk liet zakken Riep ik: Ik ga liever Aardappels bakken Ik bak ze in m'n keuken En in de camper van m'n broer Aardappels bakken is opwindend, sexy, stoer!…

met bakken al dagenlang regen – dat het dak het niet zal begeven is nu de voornaamste wens van dit welopgevoed weldenkend mens en dat men z’n voeten maar mag vegen - met bakken dagenlang regen en het weer zit ook al tegen ..…

Scholletjes bakken was nog te pijnlijk voor haar.. kleine zeemeermin…

Wat hij bij het bakken, nu van mij verwacht Dus, geachte koekenbakker Zet de rede niet te kakken En leg me eens uit hoe het kan Één koek bakken In meer dan één pan?…

Wie zich verzoent met onuitstaanbare buien herbergt bakken zon…

Het kan, wanneer je wilt, vandaag nog even Verzet je tegen wat er werd verzet Door die onnette managers van 't net Want Sesamstraat hoort enkel op half zeven Of actie kans van slagen heeft, blijft wazig: Het net is ondoorzichtig en fijnmazig…

in de wijdsheid ademend geboeid door de horizon baken in peilloos heelal…

Volle tas Vale jas Schuifelpas Bak voor glas…

Ga een boek lezen in plaats van haiku's bakken daar heb je wat aan!…

Verzet is geheim, alleen de overwinnaar – kan het verklappen.…

Nog is hij er - steekt hij van wal zijn licht verspreidend wijd en zijd een baken was hij bovenal en een baken wil hij blijven elke zak met geld ten spijt zal hij zijn schaduw schrijven tot aan de vloedlijn over t strand zijn licht tot aan de einder hij zal voor elk een teken zijn we zien hem weer ; we zijn d'r…

een bak vol schepen verlangend naar hoogwater ligt stil te wachten…

bakken vol water op druppeltjes wijze die vallen heel gestaag!…

de zitzak verweet de luie stoel dat deze geen poot verzette…

boot in het water op de golven deint een meeuw en verzet zich niet…

Maak met die wintertijd gauw korte metten, Het klokverzetten vraagt een dik uur tijd, Dat uurtje winst ben ik dus snel weer kwijt, Ik ga mezelf eens principieel verzetten. En nou verzet ik mij een half jaar lang, Want nondeju, ik blijf niet aan de gang.…

niemand die met dit weer zijn hond nog uit laat met bakken komt het neer geen hond die er nog uit gaat…

Noemenswaard is het zettend te danken aan de dank bij naam het genoegen in de enige mening schept; de berg in een stromend spiegelende zee zo rank, je het verzetten bedenkt naar iemand's werk gerept.…

De zon gaat onder. In mij wacht, Ongeduldig, Een klein duiveltje Klaar om De ketenen der macht te verbreken. De zon gaat op. Het duiveltje Is alweer in slaap gesukkeld Vol verwachtingen Voor de komende nacht. De onuitgekomen beloften zwijgen.…

de grauwe rots, waar niet Die domme beek zijn vrije wil belaagt; En toen 't uit vrije keus te bersten stiet, Had het zich toch tot volgen niet verlaagd: Tot iets wordt door zijn aard bestemd, wat leeft; Dat iets verrichten kán het, want het moet, En 't voelt zich vrij in 't slaaf-zijn van een wet: Slaaf, wie zich tegen wat hij moet, verzet…

het onwelgekomen inzicht wentelt zich telkens een nieuw beeld zich aandient met het genot van een knorrend varken in het eigen kleine slijkgelijk overboord, die oude gedachten dat was maar 'Spielerei' naar de gaskamers ermee hier is 'die neue Armee' de rest, weg ermee, away want is hij niet meertalig? intern brandt het dof en ook…

naarmate water stijgt lucht al donkerder dreigt zie ik graag haren langer groeien en onkruid weliger bloeien niet meer knippen wieden of maaien nu is het tijd krachten te sparen opstandig lange manen klittende gewassen laat ze zijn als chaosbeeld vrije natuur weerstaat en heelt…

zonder zonden wierp je de eerste steen het bloed dat aan je hand kleeft maakt je schuldig maar verzet was nodig niet je eigen heiligheid…