Alle inzendingen over Begrip mislukt

Begrip blijft dan uit.…

Al waren hun verschillen zonneklaar, Toch voerden ze oneindig veel gesprekken Om elke keer opnieuw weer te ontdekken Dat ze nog steeds verschilden van elkaar. Ze moesten blijkbaar maandenlang bespreken Hoe ze het beste samen konden breken.…

Gedichten later leek jij een ander mens dichter dat wel maar één met twee kinderen Na elke geboorte werd jij een nieuw chemisch fabriekje waaraan jij wennen moest Nieuwe verzen stonden vast als huizen in jouw hoofd evenals de scherpte van jouw korte, stevige haar gekleed in een rode overjurk op een zandkleurige broek Waar raakte jij…

de man in het wit lachte in het geniep vandaag is het mijn dag en het is zo gepiept verdiende beloning wraak in mijner hand de kans die het bood een pijnlijke tand zo begripvol de amtenaar was in het verleden mee denkend doch zonder de omstandigheden dacht de tandarts echter vol begrip in het heden dit is het moment hier heb ik om gebeden…

Ik heb het nooit begrepen Waarom men bloemen plukt Om ze dan met liefde te verzorgen En het afsterven te aanschouwen Ik heb het nooit begrepen Kinderen te spenen aan de borst Ze met liefde te verzorgen Om hen de oorlog in te sturen Ik heb het nooit begrepen Waaraan wij het recht ontlenen Het onrecht te profileren Waarom wij zijn, wie…

Ik begrijp soms niet hoe alles er ooit begon Ik begrijp soms niet hoe alles er eens stond Ik begrijp soms de mensen niet Ik begrijp soms de haat niet Ik begrijp soms de leugen niet Ik begrijp soms de moorden niet Maar als ik ze zou begrijpen, zou ik dan gelukkiger zijn?…

Mijn naam wordt nooit genoemd wanneer de wortels worden gesnoeid en ik ontdaan mij verschans achter de bladeren van mijn schizofrenie Twee gezichten hand in hand het sterven als een mokerslag dichtbij, noem mij de snelheid van het uur als ik voorbijraas en me verkijk op de dichtheid van de muur Dwaas maar onafhankelijk behang ik huiden…

Ik snap soms niet waarom er dingen gebeuren ik snap soms niet van de hardheid van de mens ik snap vaak niet waarom er foute dingen passeren echt waar, ik begrijp 't niet. Ik snap niet waarom je leven niet meer heilig is ik snap niet dat mensen zich te goed doen aan andermans spullen, leven en zijn ik snap niet waarom er mensen naar de donder…

Want je kunt snappen dat je begrijpt en gesnapt worden als men je in de kraag grijpt, maar ik heb begrepen dat voor nu en altijd, net als met sport het beter lijkt, dat begrip en snappen, ik beter aan mijn laars kan lappen.…

het eigentijdse woord "keihard" zou ik hardvochtig willen annuleren genadeloos afbreken tot aan het ontoepasbaar toe zo onvermurwbaar vloeren compleet afbranden en tenslotte dan het als onnut voor altijd en volledig "reorganiseren"…

Een misverstand is pas mis, als er niets te praten is, een verstand wat mis is is niet per definitie verkeerd, het is maar net, hoe het de mens wordt aangeleerd, om te gaan met misstanden!…

Hebben ze het nu over mij Maar ik sta er toch bij Ik weet ik ben ziek Maar vergeet MIJ niet Ze durven het niet aan jou zelf tevragen En dat begint aan je te knagen Ik ben diegene waar het over gaat Niet mijn partner die voor je staat Nee, het is niet besmettelijk Maar vraag het mij letterlijk Het gaat namelijk over mij Zet mij…

Begrip tonen is één, uitvoeren is niet iedereen gegeven. Zo jammer!…

Er zijn dingen, die ik niet begrijp, tevens zijn er dingen, die ik niet snap, maar ik heb afgeleerd om te pogen, alles klakkeloos te begrijpen en geloven. En dat is dan weer veel beter voor mijn gemoedsrust…

Een stalen spiraal Bewoog als een wonder Omhoog Zijn ogen glinsteren Van plezier Ik verklaar wat ik waarneem Maar zie direct De magie vernietigd Moe, met ogen bijna dicht De bocht om gereden In diepe sneeuw Zonder problemen Wie anders dan het Licht Kon zulke hulp hebben gegeven Mijn heldere tekst Maakt diepe sporen Van verdriet…

Het woord begrip staat op haar hoofd zodra ze iemand iets belooft komt ze het na. Het woord begrip getatoeerd, op zich niet zo verkeerd maar ze vergeet zichzelf. Het woord begrip, als tattoo op haar hoofd tot ze net iets teveel belooft en op de rem moet gaan staan.…

Zoals de jagende buien vandaag, galloperende paarden, jouw donkere gedachten Wolken, water, kou en mist Roffel, stof en zwetend snuif Ja, ik weet het, dit raakt je missen niet Maar het helpt misschien om er omheen te praten…

Liefde zit niet of ligt niet zoals een steen, Het moet worden gemaakt als brood of koekjes, Neem er de tijd voor, Anders mislukt het zowiezo.…

Het afstoten van het overbodige, bespreken van het aanwezige, aan het mislukte zo min mogelijk betekenis toekennen, zoals aan het ontbrekende - het is verre van gecompliceerd, allemaal.…

Maar ook deze keer mislukte het weer. De picador stak net op 't randje.…

Op een school in het westen, die ook in het zuiden kan staan is de jeugd qua pesten het moraal over gegaan. In app verkeer wat de jeugd hanteert wat normaal is in deze tijd gaat het qua taal wel zo verkeerd dat een mens nu achterblijft. Die school kan ook in ‘t zuiden staan want pesten ligt niet aan een rayon maar die school in ‘t westen…

Bij een mislukte sprong merkte ik pas, Hoe hard water was.…

Mislukt blijft de nacht achter, Onuitgesproken.…

Zeg niet: "mijn leven is mislukt." Neen: het Leven is ene mislukking van God. De hand, die heden bloemen plukt, Krampt morgen in zijn laatste lot.…

komkommer en kwel tijden van niets slechts denken is iets dat troebelt me wel komkommer en kwel gebogen en gebukt onder het lijden dat mislukt rest nog slechts het verlaten van mijn vel…

Daar wil ik niets van weten Het meest hou ik juist van jou als het koken is mislukt Want dan kan ik je verleiden en stel ik je die ene vraag: ‘ga je mee uit eten?’…

Een genie uit Kortrijk dacht 'Ik word schatrijk'. Hij trouwde om te erven maar toen z'n besje niet wou sterven was z'n desillusie omvangrijk…

mijn gedicht is een gebrek aan woorden gevoelens wroeten onderhuids in het rond ik heb de geest niet maar gevoel bekoort me vanaf van ochtend vroeg het is nu avondstond de klanken janken door mijn hoofd en ziel dat nu eindelijk eens het kwartje viel ik zit te piekeren tobben en te zweten ik had het allang en grondig moeten weten de horizon…

Er was eens een meisje in Leiden waar ik een sonnet aan wou wijden, maar ’t zat er niet in want na dit begin was ’n limerick niet te vermijden.…

de knappe ransuil sjanst maar zij blijkt eentje van de familie steen…