74 resultaten.
als een lamp
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 105 als een lamp
boven een lege tafel
speelt de tijd het loze vissertje
aan de kant
wie plaatst tegels
om te lichten
wie bouwt huizen
om te slopen
wie legt de weg
om te mijden
wie geeft mij adem
om te stokken
wie de tijd
om af te lopen
als de slaap mij droomt
waar het daglicht naar verlangt
tot de telefoon gaat
vraagt of de stem…
overwinteren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 108 overwinteren
we moeten de winter
goed ingaan, liefste
de kleding uit de zomerslaap halen
de schaatsen uit het vet
voor we als Jezus over het water
gaan
de weg naar jou
wordt hemelsbreed gemeten
zoals het altijd had moeten zijn
nu
nu nog
nu nog even
het is niet altijd winter
er komen weer zonnen die stijgen
bomen die bladeren
planten…
Een vermoeden van begrip
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.455 met twaalven
waren wij
bevuilden het nest
op verraden dagen
die speels de opstand getuigden
het verlies is nooit
uit de lucht geweest
kwam met elke ademtocht
dichter
zo ook de doden
onder ons
zij werden van alle franje
bevrijd uitgekleed
tot op het bot
ecce homo
wat wist hij
op den duur
in de verte
een vaag vermoeden
van…
de stille herfstavond
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 245 de stille herfstavond
gaat aan tafel
snijdt de bleke maan aan
legt sterren op de borden
waar eerder de onrust
van een stormachtig verleden
op lag uitgestald
het brengt de mensen
buiten trotserend
de koeienkoppen boven de mist
zij waren nergens
zo thuis geweest
de stille herfstavond
gaat van tafel
boert een bescheiden bries
en…
poreus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 poreus
hier in deze kamer
is stilte een ruimte
waarin we ons verschuilen
zo breekbaar als
de dunne doorzichtigheid
van haar schaal
veilig is niet het woord
verte ligt altijd op de loer
het verdwalen
in datumloze dagen
wachtend op het onheil
dat een plek zoekt
om te gebeuren
het uur waarop
de rui zich aankondigt
de vleugels…
meaux
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 549 meaux
ik zag mijn overleden vader
op de terugweg vanuit zuid-frankrijk
in meaux, rue de la république
in een rolstoel voor de etalage
van een fotozaak
met zijn drieën
reden we richting senlis
onze wegen keerden
zich naar binnen
deden de steden weemoed en melancholie
het atlantis van voorbije tijden aan
waar taal haar tekort manifesteerde…
Breister
gedicht
2.0 met 134 stemmen 24.941 Laden vol warme halzen
breit zij en komt zo mensen
op het spoor die het jaar door
winter trotseren in haar.
Naalden zijn de laatste taal.
Een na een heeft rijm
de levenden het zwijgen opgelegd.
Toch zijn ze er nog allemaal.
Hun alfabet is een perfect geheim,
het wordt omwonden, niet gezegd.
Wie spreekt kan er niet bij.
Hun gesprek tikt…
de kluizenaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 279 de kluizenaar vergaart korsten
losgekrabd uit voorbije dagdelen
de meesten van middagen met vader
zijn dadeldromen verbergt hij
in zijn schuurpapieren handpalmen
ook gevoel hangt hier nog
dat bestrijdt zijn verlangen
de avond valt zwaar vandaag…
Geheim
gedicht
3.0 met 10 stemmen 5.440 Zij spreekt de plinten toe, hoger kan niet meer.
Slechts hem die buigt, herkent zij weer.
Reuzen duldt zij niet. Wie groeit heeft ongelijk.
Ik zit, een wereld te laag. Met stoel en bed
als grens. Ik pas nog net. Bij koffie
volgt haar groot geheim: graag zou ze toch,
nu dat nog eenvoudig kan. Liefst recht omhoog.
Want, zo is haar beloofd, daar…
Zij
gedicht
4.0 met 6 stemmen 14.089 Wij doen ondeelbaar, hart aan hart,
maar slapen ieder onze nacht.
Haar lichaam ademt in mij voort
en binnen word ik weggedacht.
Woont daar iemand die bestaat
als zij zich sluit? Alles is
zo denkbaar in dit hoofd, ik
raak er niet in en niet uit.
Ik ken haar enkel in mijn armen,
zij houdt mij eeuwig op de tast.
Zij slaapt en wie is zij…
Hart
gedicht
2.0 met 2 stemmen 5.310 Het diepste houd ik van hem over,
wat ik zeg verzwijgt zijn taal.
Hij draagt zijn hart in mij
het haast mij dagelijks voort.
Wij praten en hij knikt bij nee,
hevig verkeerd. Drank zuipt hem op.
Om oude grappen lacht hij nog
de lach die ik verstop.
Later staat hij scheef
voor zijn huis en wuift altijd.
Ik rijd mij gehaast van hem weg,…
Grand nu blue, 1924
gedicht
4.0 met 5 stemmen 3.137 Dit is mijn vrouw. Zij is mij duizend-en-één.
Bredere mannen hebben in duizenden hetzelfde,
in haar alleen heb ik de duizend anderen gezien.
Zij was het dichtste, het verste onder de dingen.
ik heb niets anders misdaan dan haar benaderd.
Verder dan de verf ben ik niet geraakt. De verf
is haar vlees geworden. Haar vlees was moeilijk
zoals alle…
Kamikaze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 .'
----
DEN HAAG/AMSTERDAM - Minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken ziet de uitspraken van de Amsterdamse hoofdcommissaris Bernard Welten ''niet als een zinvolle bijdrage aan het vergroten van de veiligheid in Nederland.'…
WISSELWERKING
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 504 Den Helder) met haar mooie kanten jurk en rode lippen en aan de componist de maestro Bernard van Beurden en zijn lieve meelevende en zorgzame vrouw.…
Bernard van Beurden en zijn stilte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Werkwoorden van geluiden
laten klanken boekdelen spreken
die geen Babylonische spraakverwarring duldt
Partituren omvatten alomvattende vertalingen
van stille emotionele menselijke gevoelens
en als een pagina onbedrukt blijft
dan is deze bestemd voor jou
voor jouw stilte
voor jou!…
Prijswinnaar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 317 Bernard loop ik niet meer zo hard van stapel
en is mijn nekflacon doorgaans gevuld met cognac.
Van mij mogen twee Amsterdammers met betere
overlevingskansen er gebruik van maken,
want ik verzuip liever niet laveloos in een
Amsterdamse gracht.…
STRAND
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 204 strand
Wij zijn vroeg vertrokken
's Morgens om een uur of twee
Het is zeven kilometer
Van huis tot aan de zee
Toen wij het strand bereikten
Was het reeds gezellig druk
En al struikelend over losse
Maar ook vaste ledematen
Kreeg ik eindelijk een rustig plekje in de gaten
Kijk, er is nog ruimte op de zesde laag, Sophie
Daar, tussen die sint-bernard…
altijd samen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 222 ik weet zeker papa
dat je me horen kunt
daar aan de overkant
dagelijks via ons hart
je weet dus lieve pa
dat ik elke dag weer
even bij je wezen moet
zoals jij bij mij zijn wilt
het maakt niet uit
hoe oud ik ook word
altijd zal ik jou horen
zoals ook jij mij luistert
in gedachten bij elkaar
staan wij vandaag stil
in wat het ons betekent…
'T IS MAAR EEN WISSEWASJE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 939 Een scheepskapitein, een ouwe rob.
Een afgod der matrozen,
Had nooit gevreesd op 't pekelsop,
Bij storm of waterhozen;
Hij floot, hoe slecht de zaak ook stond -
En tienmaal daags kwam 't uit zijn mond:
"'t Is maar een wissewasje!"
Een passagier, die maar aan boord
Amand'len zat te knabb'len,
Begon die spreuk, zo vaak gehoord,
Heel…
ONDER 'T APPELEN SCHELLEN
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.550 De moeder zat appelen te schellen;
Mien huushouwing, docht ze, wordt groot;
Ik heb er genoeg mee te stellen,
Al hêt ook mien man goed z'n brood.
Zij zag ze um de taofel daor zitten
Zes kienders - 'en aorige trop! -
Die speulden heel zuut met de pitten,
Went ielk had z'n appeltje al op.
Ze zag op hun wengskes 'en kleurtje,
Deur 't…
DE KABOUTERMANNETJES
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.166 Heb je ooit van de tijd der Kabouters gehoord?
Dat was toen een leventje - één in z'n soort!
Bij voorbeeld: een knecht had aan 't werken een mier
En deed niets dan luieren of nam zijn plezier:
Dan kropen des nachts,
Zo heel onverwachts,
De dwergjes als mieren
Door gaten en kieren,
Krioelden
En woelden
En hipten en draafden
En zwoegden en…
Moeders slaopliedeke
poëzie
3.0 met 4 stemmen 703 Het zunneken is er al ondergegaon;
Het maontje klimt langzaom umhoog,
En tuurt, koekeloerend deur 't loof van de laon,
Naor binnen met vriendelik oog;
Het vraogt of de kiendjes naor bed zin gebracht,
En zeit tot ons jungske: slaop wel, goeje nacht!
De veugeltjes zingen en vliegen nie meer,
Ze sluumren ien 't gruun van de boom',
De kupkes gedekt…
's Wienters op 't karkhof.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 424 Hier rusten ien vree onze doojen;
God nam hun de levenszurg af.
De hemel spreidt zuutjes 'en laoken
Van sneuwvlukskes over hun graf;
De wiend schudt de hangende twiegen
Der treurwilgers triest hen en weer,
En speult met de rietslende blaojer
En strooit ze um de grafkruuskes neer.
Een muske zit hongrend te tjielpen
Ien 't duuster geblaort…
Moederziel alleen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 757 Moederziel alleen ien 't huuske,
Leest ze bij 'et grote licht
(Kumt al gauw heur achtste kruuske,
Scharp, Goddank! blieft nog 't gezicht)
Leest ze ien 't Evangelieboek
Zonder bril nog even kloek.
Wâ ze leest? Ze leest de naomen
En de daotums, dag en jaor,
Van heur kienders, toen ze kwaomen,
Trouwden, stierven - allegaor;
Ook de daotum…
Nao de pret
poëzie
4.0 met 2 stemmen 411 Wâ 'n kattrig, leeg gevuul van binnen!
Stram ien de been,' ien 't heufd zo loom.
Brr! gure wiend en regen zwiepen
De dorre blaojer van de boom'.
Was 'k ook 'en boom, 'k begos nou slaopend
De lange, saoje wienterdroom.
Gen mins te zien! - Jao toch, 'en bidder
Die weer 'en dooje maokt bekend.
Eergiestren was 't nog volop karmis,…
Een vroag op karstmis
poëzie
4.0 met 2 stemmen 458 'k Zou zoo graog is willen weten,
Waorum toch bij nacht en kou
't Kiendje, ellendig en vergeten,
Ien 'en kribke liggen wou:
Beekje, gij die kabblend, hipplend
Langs en deur de velden zwiert;
Veugeltje, dâ fladdrend, tripplend
Al oew deuntjes kwienkeliert;
Wiendje, gij die 't gruune tekske
As 'en snaortje trillen laot;
Lemmeke, dat uut…
Lentemergen.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 466 God! wâ'n hemels mergenuur!
Uut 'en wolk van goud en vuur
En ik weet nie hoeveul kleuren
Zie 'k de zon heur schiefke beuren.
En umhoog deur 's hemels blauw,
En umleeg ien 't drupke dauw,
Lienks en rechts en wied en zied -
't Is al straolen wâ ge ziet!
Hè! hoe lekker, hoe gezond
Weit het wiendjen ien mien mond!
'k Vuul '…
Weetje.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 460 'k Heb er dukkels - weetje -
Op gelet
Wâ veur stopwoord - weetje -
Ieder hêt.
Ielk herhaolt dat - weetje
Ien 't gesprek
Duzend keren, - weetje -
O zo gek!
Maor 't gekste - weetje -
Van 't geval:
Daorvan merkt ie - weetje -
Niemendal;
Lacht hum iemand - weetje -
Daormee uut,
Weet ie zelf nie, - weetje -
Wâ 't beduudt…
Bleek vliendertje.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 409 Bij 't muurke, waor de druufkes hangen,
Daor speult, met bleekheid op de wangen
En flonkerieng ien 't donker oog,
Mien jungske; 't gooit zien petje umhoog
Um 't witte vliendertje op te vangen.
'k Stao naor dâ kienderspul te turen,
En zie 't zoo graog en toch zo nooi...
Ocherm! 'et zal nie lang meer duren:
Went ook de dood duut gooi…
Lentemergen.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 318 God! wâ'n hemels mergenuur!
Uut 'en wolk van goud en vuur
En ik weet nie hoeveul kleuren
Zie 'k de zon heur schiefke beuren.
En umhoog deur 's hemels blauw,
En umleeg ien 't drupke dauw,
Lienks en rechts en wied en zied -
't Is al straolen wâ ge ziet!
Hè! hoe lekker, hoe gezond
Weit het wiendjen ien mien mond!
'k Vuul '…