Alle inzendingen over Beurden

Stellig kijk ik naar beneden, hoor voeten onder deze zoldervloer, zijn er soms spoken om mee te spelen? Beren in de hoek ze lijken me tevreden. Dan komen de passen rap omhoog, klinkt er gestommel en gebrom, bliksemt het ganglicht fel naar binnen, waag ik mijn zevende leven, springend in een boog, recht op mijn aanvaller af, die geschrokken…

Rozenkrans bij je anjerbloem vastgespeld op een revers dat rust mijn held zijn door te leven Veteraan je kijkt me aan bevochten stilte bij een monument voor de vrede samen gaan…

Spel gespeeld in koude, sporters met rode wangen toeten, die geslepen strijden, met de messen onder schoenenvoeten ‘Dolce vita’ achter, zwarte zonneglazen, schansgespring vanaf een, hoogte voor de dwazen Op latten rechtdoor, slalom en diversen, snelle bobs die zich op de roetsjbaan doen gelden, Winterspelen, het spel gespeeld…

Dit strand, in aanblik gevuld met leegte, verlaten ben ik, edoch niet allenig, vijfendertig miljard minuscule kiezeltjes, waarmee ik enkel mijn gedachten stenig, Geklapper langs mijn dichtgeknoopte warmte vesting, stormachtig geretourneerde asem van zilte geur, verstandsverduistering met een schreeuw vanuit de long, terwijl de zee me vraagt…

Ondergang van de planeet Bol vol zwarte aarde na het schieten van een atoomraket moleculaire splitsing vingergedrukt einde wie is het die als laatste mag, aan zet..…

Dirkje die zijn dochter kust omdat "papa" voetballen gaat waarop hij plechtig belooft aan haar te zullen denken in de rust Danny die zich zorgen maakt over zijn dunner wordende krullen zijn vrouw die hem bij ontbijt verteld dat het beter is de "10" anders in te vullen Dan gaan alle mannen strijden voor de eer van de grote steden en…

Dit strand leek me te leeg menigte minuscule kiezeltjes dat de gedachte stenigte met dit blikveld voorwaarts te gaan…

De krant van heden morgen bleek een doekje voor het bloeden; "Hartenkamer na geruime tijd van leegstand ontdaan van al het goede. Cupido vond een levensloze jonge vrouw, haar gezicht nog vol van woede. Met zijn pijltjes van liefde perforeerde zij haar hart, nadat overspel hetgeen bevestigde wat zij in gedachte al een poosje vermoedde.…

Ik zit hier in dit kamertje alleen met jou te zijn, liefste…

En zo lopen wij door de dalen heen waarachter toekomst is, te weten aan de stappen in het heden…

In de tombe roken zij een sjaffie voor een 4-3-3 getrokken troef Rijkaard, knipoogt naar Ten Cate Ronaldinho is Barcelona's mooiste boef…

Stilaan wordt het donker, vingers wijzen jouw hemel aan Dichterbij vormen briketten glinsteringen van ons bestaan De barbeque dooft, mijn schat laten we toch slapen gaan...…

Jevric, Dragutinovic, Gavranovic, Vicic, Mladenovic, Ilic, Stankovic, Milosevic, Zigic, Vidic, Krstajic, Zachtjes fluitend rol ik, door de straten en veer, op mijn lederzadel heen en weer, in dronken roes op mijn oranje vic ---------------------------------- W.K. gedicht Den Haag FM 12-6-06…

Oranje's verste voetbaldeserteur kende een ivoren wit humeur Verdonk zei 'Nee', na lang debat zijn keuze bleek het hazenpad Een oversteek van de Stanfordbrug leek een eerste stap op een ezelsrug Met een tweede stoot aan de beruchte steen gingen oude vrienden met de winst heen Zo zat in Côte d'Ivore, de centervoor toch snel weer op het…

Leder raakt de paal scheve voet, doet me schichtig ontwaken 'Robbie Rensenbrink' in den morgengloed Ook 'Dennis' maakt me weleens wakker, zomaar midden in de nacht,'Bergkramp' in mijn linkervoet 'Diego' laat me rustig slapen van hem te winnen maakt ‘t dromen voor altijd goed -------------------------------- W.K. Gedicht…

Kort gedrongen slaapt er rond de 'zestien' de RonUILdo in een veel te volle vacht Zijn shirt doet enkel nog goddelijkheid verraden vol verlangend heilig geel naar dribbels van kanarie pracht ------------------------------- W.K. gedicht Den Haag FM 28-6-06…

Huis in ruste haar op het kussen zachte zuchtjes van welterusten Stilaan loop ik heen en weer tussen de kamers van jou en mij mijn en jouw huis in ruste…

Een woordenloos verlangen gevangen in een diepe zucht gevoel dat brandt in gedachten geprikkeld door jouw liefdeslucht…

Lacht u allen met mij mede, kijk mijn trap af, naar beneden Al starend in dat diepe helle gat, gleden mijn voeten over een plasje nat U ziet links en rechts nog enige spat van jongstleden salto met het glaasje limonaad Dat dorstig werd beleden, met pijn in de billennaad…

Het beeld dat machtig staat te bronzen bleek waarachtig om de hoek te staan Zodoende liep ik in gedachten te oreren over haar bestaan zouden de stoeptegels nog smachten naar een kronkel van die grootheidswaan?…

Sterren in ronde vorm de ruimte bekeken vanaf een balkon kleine zonnetjes 't licht sobertjes drank uit een flacon de aardse streken in stilte voor de storm…

Een pas op het strand deed je sprongen maken voetjes Auw!, papa.…

Dag van het verjaren, de haren ze worden dunner, en verklaren mijn wijdse gebaren, die bedaren zij hebben enkel nog, de bezwaren van nogmaals te rondwaren, na jaren op te klaren, eindelijk uit te varen Mijn glas geheven, hoogst, mijn vrienden, troost, ja proost, ja proost!…

Parfum Liep, loop, gelopen Rook, geur, geroken Leid, geleden, verleidde Kijk, achter je, Margootje Liefde Streel, straal, gestraalde Haar, haren, gebaren Kaal, kaler, bepaalde Liefde, lief, geliefde Uit Naakt, benakten, geboren Hoor, hoorde, bekoren Ach, weemoed, traan Ren, vlucht, gedaan.…

Om van te leren een dag in mistige lanen, met omhaal verzonnen regeren Geenzins begrepen de letterdwang op de steen geschreven "sta op, schavuiten" Stem lijst één!…

Lofzang voor de kabouter die links dan wel rechts gaat, in haar keuze de weg laat der verleiding van de Bos(s)…

Nieuwe dauw op het veld glinsterend zonnevocht een knipoog van het land het jaar nog ongepeld…

Door de ramen zoeft van alles van de wereld in vlekken voorbij groene streep, boom of weiland, grasspriet of bloem.. Dat alles gesplinterd uitéén in dimensionale beelden vervormd, als een lachspiegel, stilte na "ka-boem"! Rood gespat voor vrede, de klok die afliep, vreugde verruild voor een occasion van het leven ruwheid voor…

Er zijn ook dingen in 't leven die kleiner zijn gewoon dingetjes, enkelvoudig dierbaar, breekbaar, zonder venijn Zo waren daar mijn vers gewassen zachte sokken en een heerlijk riekend badder nat edoch, wil ik langer mokken over grote dingen als waren ze maar klein…

van afstand kijk ik dichtbij zo door je ballen naar binnen, ogenschijnlijk niets aan de hand, dan vuur jij gedachten af, van afstand diep bij mij naar binnen…