Alle inzendingen over Bianca

Ik heb je nodig. Ik wil je dicht bij mij. Je lichaamswarmte voelen Je handen in mijn zij. Je liefdevolle zoenen. De manier waarop je kijkt. Ik voel je diep van binnen. Alsof mijn hart bezwijkt. Ik voel de liefde branden. Zo'n warme liefdes gloed. Ik luister naar je woorden. Die zeggen het is goed.…

*Gekregen van m’n dochter Bianca. Inge, Lion Queen, is overleden op 20-02-2008…

Gewoon een zandbak waar twee kinderen spelen van net acht jaar oud, en toch alsof ze al jaren lief en leed delen zij geeft eventjes die plastic schep hij geeft eventjes dat emmertje zand en allebei hopen ze stiekem op eventjes een aanraking van elkaars hand maar hun kansen op een aanraking is als zand tussen hun vingers door gegleden het…

ach meisje van de foto, lachend voor de lens, ooit gedacht eens niet te lachen want zelfs in pijn verzonken, strijk je teder, je hartenzeer van je af spreek je zoete woorden, tot het avondduister, of prille bundels van de dag vaag je weg, met één veeg, je ranke handen, boze gedachten in de lucht en zal je eens in lompen gestoken…

Van Vlinders, Met mijn ogen gesloten Je hand op mijn buik. Zie ik de witte vleugels van het gevoel. Niets dan woorden hoor ik je zeggen. Maar gezegd heb jij alles wat ik zie. Het zijn niet je ranke vingers die prikken in mijn vlees. Maar de zoete spanning van de zinnen. Spelend met het verleden en gevoelens van tijd.…

' La gata bianca zei 'nee, nu niet storen Geen polonaise, gato, ik wil rust Ik stuur je weg hoor, als jij mij nú kust Dan bijt ik jou, als jij me niet wil horen!' El gato zei 'ik heb een heel goed plan Ik geef je wat te drinken, ga je mee?…

Waarom is het zo gegaan Waarom Moest het zo gebeuren Zo had alles Nooit mogen gebeuren Niemant kan me troosten Zelfs niet nu Behalfe u Er rollen weer tranen Over mijn wangen Konden we nog maar een keer Met elkaar lachen Ik zit nog steets Op u te wachten Ik krijg u niet Uit mijn gedachten Want ik denk nog steets Elke dag aan u Ik zou…

Ik verlang naar het land van mijn voorvaders naar de stille kracht van de natuur Deze lokroep die klinkt vanuit mijn ziel maakt leven in het westen zo zuur Als een slaaf voel ik mij gevangen Als creool voel ik mij beroofd Als vrouw voel ik mij verkracht Als mens voel ik mij verdoofd Ik ben hongerig naar het onbekende naar iets wat nooit meer…

In jou zie ik mijzelf, mijn moeder en alle vrouwen die ik ooit kende We hadden beide lief we huilden beide zoute tranen We klaagden af en toe en waren eenzaam in onzelf De leegte die wij voelen is voor een man niet te begrijpen Rationeel zijn we niet wie we emotioneel zijn Zij voelt, wat jij voelt, wat ik voel Zij is, wie jij bent, wie…

Ik wou dat ik kon spreken Kon spreken in de stilte In de stilte die over mij heerst Niet langer lijden door het verleden Niet langer daar die stilte Niet langer een ander De stilte die heerst over mij De stilte moet weg, hopelijk ben ik dan weer vrij Vrij om mezelf te zijn Gelukkig en blij...…

het patroon dat zich herhaalt door emoties wordt bepaald in stand gehouden heel bewust telkens weer door pijn gekust je koestert je laat anders inmmers voelt het als verraad onvoltooide rouw al is het maar voor even daarna kun je weer verder met je leven…

Ik ruik je net onder de douche vandaan, naakt en je haren nog nat. Kus je lippen, lekker is dat. Je opent je mond, je tong verkent de mijne. Tanden tegen tanden. Dan voel ik je handen. Ze kneden mijn borsten, mijn billen. Jouw tong in mijn mond maakt duidelijk méér te willen. Je handen voelen hard op mijn huid, ik houd het bijna…

Achter een vrolijke glimlach ligt er toch angst, voor later. Een lichaam stijf, traag, en zwaar, mijn rechterarm beeft, voelt niet als deel van mijn lijf. Een lach vervaagt in een mimiekloos gelaat. Ik alleen kan hier doorheen. «Kom meid, accepteren.» Iedereen wordt oud en moet dat leren. Soms huil ik van binnen, om het…

In deze voor mij moeilijke tijd Zijn jullie er altijd. Een schouder om te huilen, een plek om te schuilen. Zelfs als het zover komt een schop onder m'n kont. Ook al loop ik te tieren of jullie dag te verstieren. Dan nog, blijven jullie me trouw. Zulke kinderen vind je niet gauw. Daarom dit schrijven. Ik hoop dat jullie zo blijven…

Ik zwaaide terug naar de fladderende groet -- Een mouw zonder arm.…

Moe van het leven Moe van het moe zijn Wie zal het zeggen Niemand die het kan Gewoon moe van alles Moe van het doorzetten Moe van het altijd blijven lachen Waarom zien ze het niet Waarom zie ik het niet Moe van de pijn Moe van de verantwoordelijkheden Waarom is het leven moeilijk Waarom kan ik niet gelukkig zijn Moe van alles…

De angst in je ogen Het gemis in je gezicht nooit had je het zo moeilijk. je vecht tegen je tranen hoopt op een toekomst ooit als vroeger…

zomaar werden zij wreed uit het leven weggerukt afscheid hadden ze niet kunnen nemen vaders en moeders staren over het lege groen schreeuwend huilt hun gewonde hart realiteit snijdt de ziel doormidden donkere nachten rijgen pijn als nooit tevoren roofwolken verscheuren iedere zonnestraal duisternis beslaat de ramen met wasem het leed stort…

De verspreking van Arjan Ederveen als Pilatus in ”The Passion” op een heel cruciaal moment zij hem door mij direct vergeven Maar in historisch perspectief zou het wel Pilatus moeten zijn en niet Barrabam, de moordenaar en zeker niet Jezus Christus Want de politiek is ziek, zwak en misselijk en wast doorgaans steevast haar handen in…

een breedlachend gezicht jouw gezicht het jouwe en jouw afwachtende blik schuif wat op kijk hier sta ik hier ben ik hier zijn wij allemaal vergeet ons niet zie ons zolang je leeft wij zijn niet voorbij…