Alle inzendingen over Birma dubbel getroff

Is de nacht vol dwaze geruchten bij het ochtendgloren zingen gevleugelde mannetjes opgetogen hun lied Ver weg groeit het aantal wezen en bamboeratten die razend kezen…

In Birma is de persvrijheid een feit Ach, kon Wim Kan zoiets nog maar beleven 't Is hem, net als zijn kwelgeest, niet gegeven Wie weet nog van zijn trauma's en zijn strijd? Het was voor Kan dan wel een ander lijden Maar toch: dezelfde plaats, van alle tijden…

Zeg ik wou nou wel eens weten, voordat mensen ‘t vergeten of ‘t meetelt soms, misschien zodat je hier bij ons kunt zien: Dat we een verlaagd plafond hebben? Zeg ik zou best willen weten voordat mensen ‘t vergeten of ‘t meetelt -of ook niet omdat ik ‘t alleen maar zie dat we met ‘t plafond van energie Niks te zeggen hebben-ech nie…

Heb ik het getroffen met mij zelve Of heeft men het getroffen met mij In ieder geval treft het mij bij deze trefmaaltijd te mogen aanzitten raak ik getroffen door het treffen van de mens achter de maaltijd Wat dat betreft treffen wij het allemaal Een heuse voltreffer!…

Getroffen door kilte Daar is hij, de grote stilte...…

Hij had het wel Met zichzelf getroffen, Zei hij, Hij was best Met zichzelf ingenomen 't Enige wat tegenzat Was dat z'n vrouw niet meer Bij hem was teruggekomen…

Ik ken de namen en een paar foto's van jouw vrienden, onwennig zouden we elkaar begroeten er zijn geen woorden voor om jouw wonder te delen We willen wel, maar kunnen het niet uitleggen, we willen het niet uitleggen omdat al tijdens het bedenken elke aanzet jouw essentie mist Ik moet erin berusten in de war te zijn gebracht getroffen…

nachtstaren enkel een streepje licht ogen weer open ogen weer dicht in stilte denken zou er een later zijn... het doet nu al pijn dat het ooit afgelopen is dat ik je dan zo mis en ik zou willen dat ik het beter vertellen kon hoe je mijn leven kleurt in een liefdesrode zon © Hilly Nicolay…

de zonnestralen tussen de regenwolken zijn als gedachtenstrepen van mij naar jou zolang je bij me bent en het buiten regent blijft het blauw in mij daarom heb ik je dubbel lief als het regent…

Te verhalen vanachter dubbel glas en zich over het leven verbazen. In buigzame tijden hebben principes weinig om ’t lijf. Als het balletje gaat rollen is het zwijgzaamheid in bedrijf, of ruis van zoete waarheden die niet zijn te weerleggen. De waarheid kent geen pariteit, zo hoor ik mezelf zeggen.…

je neus volgt liederen waar de hazen hun rug verliezen de wind van voor of achter je kiezen het slot sloot zichzelf en na elf is het twaalf uur zeven goede jaren haren achtergelaten stof tot praten met niet het urinoir waar pissebedden wonen geen kroon toch hofnar waar vrienden sterven ver bij mij vandaan…

dubbel en dobbel in mijn keel huist een bobbel dubbel spoelen … och dubbel zien, dubbel spreken talenknobbel toch!…

Ik zie ze weer, de beelden, ze blijven herhalen, keer op keer, zie ik ze, in mijn hoofd ronddwalen. Geen rust, geen pauze, laat ze maar weer komen, een dagelijkse lust, van beelden die, mijn gedachten binnenstromen. Alleen ik weet, waar ze voor staan, ze voeden mijn leven, nooit op dieet, komen en gaan, de beelden, over mijn bestaan…

Over de dood wil ik niet dichten, mijn verzen zullen over het leven gaan. Over de dood wil ik niet dichten al zal ook ik eens voor hem zwichten, tot het moment waarop hij toe zal slaan zullen mijn verzen over het leven gaan, want over de dood wil ik niet dichten. Mijn verzen bezingen het leven, het mysterie van brood en wijn. Mijn verzen…

eenzaam en alleen gekooide mens gebonden aan handen en voeten vechtend voor de vrijheid mond gesnoerd…

ligt verscholen in mooie natuur De honger van alles en iedereen die wil leven en moet zorgen Einzelgänger, solist slechts voor zichzelf slachtoffer van eigen en dom brein dat de zee dus alleen ziet vliegen Getroffen door opeenstapeling van homo sapiens' waarde…

Borden "Welkom in de Elfde" hebben nog geen gasten verblijd Haar schichtige inwoners lossen op Verspreid over 10 provincies Velen zijn door hun toestand getroffen Weinigen komen even aankloppen Toch vult men licht een ferme hoofdstad vol lui met dak noch vooruitzicht De gure wind der achterstelling luwt niet achter pokdalige deuren Sjofele…

het spijt me dat ik niet was wie je nodig had het spijt me dat ik om je gaf door overmacht getroffen door onoverwinnelijke liefde door mij…

Was Aung San Suu Kyí een Madoerese Nobelprijswinnares of een Chinese, Een in Taipei getogen Taiwanese, Een Vietnamese of een Nepalese Dan zou zij, ooit geboren als Birmese Nog vrij zijn...was ze geen Myanmarese…

Het getroffen zijn, al is de aard tweeërlei, is wat me verstilt.…

eens in je leven hoorde je een kikkerkoor ook nog een keertje het gehamer van een specht je hebt het wel getroffen…

littekens op mijn hart alsof getroffen door engelen mijn honger voor liefde verdwijnt in stilte schreeuwend naar god voor een paar armen mijn adem koud mijn hartslag stervende schaduwen van herinneringen forceren mijn ziel te vluchten de maan een stille getuige van mijn stem en daden littekens op mijn hart alsof getroffen door…

Ik was een enthousiaste potenrammer, Maar daarop staat nu dubbel zoveel straf, Dus blijf ik met m’n poten van hen af Al is dat uiteraard een beetje jammer. Ik ram voortaan geen poot meer en geen pot, Ik sla voordelig hetero’s verrot.…

Een dubbelspion nabij Megen Heeft onlangs een doodschrik gekregen Hij dacht als spion Dat hij alles kon Doch kwam toen zichzelf plotsklaps tegen…

Hoe kan iets tegelijkertijd zo ontzettend mooi maar toch zo afstotend zijn Hoe kan je je tegelijkertijd zo aan iets willen overgeven maar toch zo'n muur voelen Ijskoude angst Diepe, warme liefde Het is toch raar wat een man met je doet…

In mijn hoofd zweven ontelbare wazige flarden onzekerheid en ook angst die mijn hart verharden In mijn hoofd zweven prachtig heldere beelden die mijn hart laten smelten en wonden weer heelden In mijn hoofd zweven soms bange gedachten ze krijgen de overhand in stille donkere nachten In mijn hoofd zweven vrolijke vlinders voor jou…

Alles had ik al, nu heb ik het dubbel.…

Kwelling door twee goden, de ene held van geweld, zwelgt in welke ziel hij heeft beneveld, de geest gekneveld waarop hij de tanden stuk zal bijten. Maar die ander, meester van de minnedaad, tiran van lust en het geluk tussen hemel en een wilde zee, gespoeld in het nauw tussen liefde en de haat, wat tussen de levenden en de noden…

Toen de verzorger de wielrenner masseerde nam hij de benen.…

onkruid is gewied veelvuldig duikt er nog op het blijft invreten…