Zangerig komen
Je klanken naar
Me toe, het
Refrein is mooi
En innemend,
Promises from
No man's land
Kan ik woordelijk
Verstaan - het doet
Me denken aan
De brieven die
Ik kreeg, zonder
Naam, zonder adres
Van hem die ze
Verzonden had -
Brieven uit
Niemandsland
Kreeg ik,
Met formidabele
Ondertoon, ze
Waren het…
Als ik mijn liedjes gezongen heb
Moet ik ze loslaten,
En spelen ze hun eigen rol
In het leven van mensen,
Dan heb ik er niets meer over te zeggen -
Dit is mijn diepst gevoelde wens:
Dat mijn muziek de soundtrack mag zijn
Voor deze periode uit het leven
Van iemand met een naam, voor zo maar een mens…
Die mijn ogen nooit
Met rust laat,
Het donker verdrijven wil
Terwijl mijn bovenkamer
Schreeuwt om rust,
Om donker dat alle plagen
In de tijd voor eeuwig toedekt,
Vloek van blauw licht
Dat mij nooit meer slapen laat,
Nooit meer, nooit meer slapen…
111
Bezig met laden