18705 resultaten.
Modern leven
gedicht
4.0 met 8 stemmen 7.809 Pap, zegt mijn dochter achterop
Zie je dat meisje - ze fluistert bijna
Ja, zegt pap, hij ziet het meisje
Die heeft een broek van Replay
Een truitje van Diesel en een Puma-tas
Ooh, zegt pap, hij had het zo snel niet gezien
Ik heb ook een Replay, vervolgt
Achterop de dochter, en mama heeft
Een truitje van Diesel, Puma-tassen
Vind…
Nederland
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.803 Verkeersdrempels
Rotondes en overal
Te huur:
Bedrijfsruimte
Een klein land
Veel dromen
--------------------------------------------
uit: Verzameld werk, gedichten, 2002…
Zo godvergeten
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.226 De zon ging stralend onder
De zon kwam stralend op
Daar lag het dus niet aan
Dat ik zo godvergeten was.…
Kunst
gedicht
3.0 met 13 stemmen 3.452 Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe
----------------------------------------
uit: Verzameld werk. Gedichten (2002).…
Paarse regen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 445 ze zijn blauw
in mijn ogen paars
maar het kan zijn
dat ik dat liever zie
nu nog kleuren buien
de knoppen donkerder
het wachten is op de zon
die eenmaal opgewekt
tinten laat verschieten
je zei
als lavendel zich laat zien
kan ik Napels vergeten
met liefde leen ik je
mijn roze bril
en kus je levenslustig
onder de blauweregen…
In de bril van Bertha Teughels
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.483 In de bril van Bertha Teughels
Staat de wereld in het klein.
Onze klas zit vol klein menskens
Van jujube en marsepein.
‘k Zag daar ook Mijnheer van Hout eens
Achter zijn pupiter. Pam!
’t Was precies een kleine duivel,
Die van uit een kaske kwam.
In de bril van Bertha Teughels
Is het somtijds uitverkocht.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Herinneringen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 940 Dromerige herinneringen
aan toen
bekeken
door de roze bril
van
vandaag…
maskerade
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 169 een maskerade
door mijn felgekleurde bril
oogt werelds beter…
Brillen en stropdassen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Want iedereen kent mij
met een bril en een stropdas
als de wijsheid die altijd belangrijk
en onoverwinnelijk lijkt.
Ik kijk streng en ik lijk
wijs vol woorden waar ik
mijn stropdas graag aan ophang
zolang iedereen kijkt en mijn bril
een waarschuwing tegen dromen lijkt.…
Mijn eigen tijd raak ik kwijt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 167 Alleen mijn bril nog
Is me eigen, die mij
Het zicht verschafte
Toen mijn ogen niet
Meer wilden -
Vrouw en kinderen afgepakt
Door bittere tijd die
Ontegenzeggelijk voorbijkwam,
Vrienden van mijn generatie
Ontvielen aan grijprage handen
Van magere hein, hapjes die
Immers niet te versmaden waren;
Van mijn tijd ben ik de laatste…
Wat blijft
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 365 Wat van hem als schrijver overblijft
Zijn wervelende, fonkelende zinnen
Die komen als de zomer bij je binnen
Zoals hij in één pennestreek beschrijft;
De jonge vrouw die een cafeetje binnenschreed
"Ze droeg een rokje waar de wind wel raad mee weet"…
Slecht zicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 161 wat ik zal moeten weten
is dat mijn bril
haarscheurtjes vertoont,
liefelijk en moederlijk [ wonderwel]
het diafragma centreert
te noordelijk wat
onomstotelijk bewijst
dat de prijs
naar gelang het geleverde
het zuidelijk halfrond
discrimineert ten aanzien van
dit pokerspel
de winnaar is diegene
met het duurste montuur…
Kijk rooskleurig met een Google-bril
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 Binnenkort ziet u wat u maar wil
met een fantastische Google-bril.
Zo rijdt u gedwee
blauwluchtig naar zee.
Al staat u al uren in Dordrecht stil.…
Ode aan Martin Bril- enfin Martin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 Enfin Martin
domheid is inderdaad brutaal
pathologisch mondig
Miskend
zelfgenoegzaam
grotesk
Het zet zijn wangzakken
van misprijzen op
als een brulkikker
Het blaast
zijn leegte op
en denkt ondoorzien te imponeren
als een keizer zonder kleren
Domheid is gewend
dat roepen
effectiever is dan denken
de aanval
effectiever dan…
zwart-wit
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 787 naar je ogen
ik zie je hart en ziel
ik leer je te begrijpen
langzaam krijg je kleur
je laat me nadenken
mijn zwart-wit bril verdwijnt
de wereld krijgt weer kleur
een witte waas
onzichtbaar voor zo velen
voor mij zo speciaal
want mijn leven
heeft weer kleur gekregen
voor jezelf en de wereld
blijf je een witte waas
niemand ziet je…
Ondeelbaar leed
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 308 Mijn bril vergroot de tranen
van de moeder op het scherm
die gilt en kermt
en jammert om haar kind
waarvan ze onder rokend puin
alleen de hand, waarin
een potlood, vindt
Ik zet mijn bril af
voor zulk wreed
ondeelbaar leed
Tranen zullen haar niet baten
Ik heb ze desondanks gelaten…
Anders zien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 Zie ik met mijn ogen?
Of word ik door een
andere werkelijkheid
bedrogen? Zie ik soms
de wereld te zwart?
Zie ik soms de wereld
door een roze bril?
Of zie ik alleen de
dingen die ik wil?
Zie ik met mijn ogen?
Of word ik door een
ander zintuig bewogen?
Zie ik mijzelf soms in
geel en groen?…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
voorspel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 955 heen
ik kijk je in de ogen
zie verlangen, ja ik wil…
Dr Joosse en kale neuzen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 364 Noem het verwerken
weet u, ik vind u een schat
altijd die warmte in uw ogen
ook al was uw boodschap aan mij
minder vrolijk
maar goed, het is niet anders
vanaf volgende week
kijk ik beslist weer blijer
de wereld in
maar dan door een andere bril
wees positief
klinkt het in het fluisteren
van de wind
en zo is het
minder struikelen
scheelt…
Ik kijk.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 978 Ik kijk met mijn ogen
oké door een bril
dat komt omdat het zonder
domweg niet wil.
Ik luister met mijn oren
naar wie dat maar wil
maar soms denk ik wel eens
hou nou toch eens stil.
Ik voel met mijn handen
maar dat niet alleen
ik voel met mijn wézen
zoals ik is er geen.…
Schreeuw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 De pijn viel als een
natte deken
zwaar en koud
de ogen waren gesloten
de roze bril werd zwart
Tussen de lakens van
het verdriet
denderde de gedachte:
een groot stuk van mij
zal ik vaak moeten missen
een schreeuw ontsnapt
van binnen…
Schijn bedriegt
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 471 Elke ochtend
hetzelfde ritueel:
mijn ogen glijden met
narcistisch welbehagen
over het oppervlak
van mijn gelaat.
Al bijna tachtig
en na het scheren
als een babyhuid zo glad.
Diffuse illusie; daarna,
mét bril op, toont de spiegel
een geplooide oude man.…
BLIJF!
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 186 schreeuwen zijn ogen
in een über-menselijke taal
BLIJF!…
Meisje op de fiets
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 779 blonde haren in
een staart
bril met zwart montuur
blauwe toegeknepen ogen
kijkt een beetje zuur
heeft een moedervlekje
op haar linkerwang
mascara is reeds doorgelopen
vermoedelijk op dit vroege uur
al enige tranen vergoten
ken haar niet, zie haar thans
voor 't eerst
gewoon een lief meisje
op een fiets
doch haar treurige…
ik schrijf een bril
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 165 ik blijf
het niet
begrijpen
ik zie
ik zie
wat jij niet ziet
was het een spel
wij zouden spelen
het is geen spel
ik schrijf een bril
voor wie wil zien
ik voel en
zie verdriet
voel onrecht
ik zie
ik zie
wat je niet ziet
ik voel
ik schrijf
een bril
en geef
een loep
om in je hart
te kijken
daar waar
pijn en geluk…
Schijn bedriegt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 652 Daar zaten ze, gezellig
zo op het oog
een heel gelukkige familie
aan een persoon
merkte men niets
ze praatte mee, ze lachte
haar ogen verborgen
achter haar bril
miserabel voelde ze zich
maar ze wilde
beleefd en aardig blijven
wat had ze het koud
ondanks de warmte
ze bedacht
ach als er ooit niet
de liefde tussen
hem en haarzelf
was…