Hij plukt nog wat onzeker aan z'n haar
en schikt zorgvuldig zelfgekozen kleren.
Hij is nu klaar om echt te gaan presteren,
al is die volle schooltas toch wel zwaar.
‘Ik ben al twaalf, ik kan me heel goed weren’,
zo luidt na elk advies z’n commentaar.
Een laatste groet, een haastig handgebaar,
z’n twijfels weet hij goed te camoufleren.
Ik…
Op de wekker zie ik de wijzers
allebei op twaalf staan
'k Kan niet slapen. Morgen zal ik
voor 't eerst naar de mavo gaan.
'k Weet ineens niet meer ofdat ik
wel zo'n zin heb in die 'shit'
Als ik hoor hoe Debbie moppert!
die nu in de tweede zit
Stomme vakken, saaie lessen
en een berg met huiswerk mee
Wordt dus 's avonds uren blokken…