(en toch niet bleven)
'wie schrijft die blijft'
zei men vroeger dikwijls
maar jaren later weet ik beter
denk ik aan de oude dichters
die van ons zijn heengegaan
natuurlijk zijn er nog de bundels
die getuigen van hun bestaan
maar blijvend zijn ze niet
vraag uw buurman bijvoorbeeld maar
eens naar de dichter C.Buddingh'
wedden dat hij…
(met dank aan C.Buddingh')
wat is verveling meer dan
een ogenblik jezelf zijn
een pas op de plaats maken
als moment van bezinning
het bestaan kan immers niet
altijd in sneltreinvaart gaan
er is niets mis met 'quality time'
een uurtje lezen of mediteren
met de ogen stijf dichtgeknepen...…
daar stonden wij
samen op een
Amsterdams perron
te wachten
op de stoptrein
naar Amersfoort
hij dichter/schilder/violist
een vanouds bekende
ik de dichter/machinist
de nog immer onbekende
niet de moed hem
aan te spreken
want ik herinnerde
mij tijdig
dat C.Buddingh'
ooit eens schreef:
"goden stoor je niet"
en misschien is het…
er zijn mij uit de poëzie
twee esdoorns bekend
de eerste ontdekte ik in het
werk van de dichter C.Buddingh'
de tweede onlangs in de nieuwe
bundel "toen ik dit zag"
van Rutger Kopland...…
een greep uit zijn werk
bezorgt mij nog altijd
een gevoel van thuiskomen
warmte als een deken waaronder
je het geluk kunt vatten
met m'n neus in zijn gedichten
en de tijd van 't jaar buitengesloten
waan ik mij voor een ogenblik
'het rookwolkje voor god'
zachtjes omhoog stijgend
uit het smeulende pijpje
dat nog niet is gedoofd…
244
Bezig met laden