Alle inzendingen over CHARLOTTE

brede zonnestraal neemt mijn koude weg voedt hersenspinsels…

* vrij naar Charlotte Brontë…

Charlotte trouwde nog een predikant Hoewel ze toegaf hem niet te beminnen Zij werd zelfs zwanger, maar de schikgodinnen Kluisterden al snel haar aan het ledikant Een longontsteking hielp haar uit de brand Ze liet de dood maar wat graag van haar winnen Geen jaar gehuwd en God haalde haar binnen Mijn schoonzoon nam de zorg voor mij ter hand…

Charlot en Emily hadden een pseudoniem Hun meesterwerken maakten hun entree Hun jongste zus had eveneens portee Als vrouw te debuteren was een crime Als Ellis, Currer en ook Acton Bell Lukte het om hun werk te publiceren En ik, zelf dichter, glom daarom van trots Mij, predikant ook, tuchtigde God wel Brandell, mijn zoon, wilde ik zelf doceren…

Wanneer ik destijds met Yvonne Iets waarlijks prachtigs was begonnen Dan was mijn kans op jou verkeken Gegarandeerd, dat zou zich wreken - Yvonne, Joke, Pia, Mieke Hoe heette toch maar weer die chique Renate, Isabel, Charlotte Daar waren niet echt van die vlotte - Ik nam ze mee om te ervaren Of zij wellicht de ware waren Constateerde keer…

Oorlog, je weet niet wat je ziet, je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw Mensen leven in de kou Het stond pas weer in de krant er was een aanslag in dat land Oorlog, je weet niet wat je ziet Je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw mensen leven in de kou.…

Charlotte meldt, zakelijk, in de Volkskrant dat elke fietser weet hoe het kan stinken, wanneer je staat te wachten tussen brommers, voor een rood stoplicht, drukke wegen, getergd door langsrazend verkeer Gisteren, of was het vandaag misschien?…

Voor Charlotte V. Juffer Lola, dit is waar, Danst met stappen, Rappe, Ranke, Op het klanken Van een lustige gitaar. Kleine, Fijne Sirkeldansen Vormen kransen Rond, rond, Over het tapijt Zó bont.…

. ---------------------------------------------------- uit: 'Bont uit de zoo van Charlotte Mutsaers', 2002.…

“Buitenzorg” heet “Bogor” nu “De Plantentuin” noemt “Kebun Raya” Nog steeds groeien de bomen de hemel in en verscholen in een bamboebos, het aantal van een en veertig graven waarvan de stenen zwarter ogen, de tijd heeft hier gerust Elisabeth Charlotte Vincent ligt begraven gestorven aan de gevolgen van haar verlossing van een bij de geboorte…

een ros geverfde schone met een blos op hare konen Mireille, die blijkbaar mij niet mocht heb ik vruchteloos gezocht Betty was zozeer aan mij verknocht dat ze met mijn moeder vocht Elly vroeg mij schuchter of ik 't zelfde zeggen zou, nuchter Lola was een wildebras die Jan Kremer en zo las Caty daarentegen was een ietsje te verlegen Charlotte…