Alle inzendingen over Dagen OR Antwoorden OR Vragen

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De Prins van Luik, die ook als Bisschop word geacht, Reed, prachtig uitgedost, naar 't land, met eedle Heren En Krijgsliên, die aan hem verstrekten tot een wacht, Om alle overlast te weren. Dit zag een boer, die lachte en schaterde als ontzind. De Prins werd dit gewaar en deed hem bij zich komen. Hij sprak: zeg de oorzaak mij, mijn vrind…

Zo druk met vragen voor het zien van het antwoord rest zo weinig tijd…

Vragen die ik vinden wil. Antwoorden die ik zoek.…

Kan ik mijn jeugd nog eens over doen? Neen, je leeft nu En toen is toen Kan ik mijn herinneringen vergeten? Neen, je mag ze verwerken Of juist welkom heten Kan ik gelukkig zijn? Niet zonder onheil Niet zonder pijn Eeuwige blijdschap bestaat nu eenmaal niet Leven is leven mét en zonder verdriet…

Toen ik begon als dichter, wilde ik vragen stellen en antwoorden geven. Nu ik op gang ben gekomen, wil ik antwoorden stellen en vragen geven.…

Straks krijgen we zelfs negatieve rente en nóg een ramp: inflatie is te laag en daarom is voor mij de grote vraag: Waarheen met al mijn zuurverdiende centen? Dat is een typisch vraagje van de rijken Die stinkerds hebben altijd wat te zeiken…

Het water in de rivier neigde tot deinen merels floten er hun hoogste tierelier geheimen hulden zich in bomen wilden enkel stilte vangen als klankbord voor een bede waar ik enkel van kon dromen doch het antwoord bleef tussen wiegende takken hangen wat mij zeer verdroot een lang verdriet raakte vlot en in serene stilte trok huivering…

Toon me straks, wanneer mijn stervensuur aanbreekt, de moed, die ik jarenlang heb verzameld. Geef me morgen, wanneer de klok steeds sneller tikt, de kracht, om mijn angsten te verslaan. Onthul me nu al, terwijl mijn hart nog klopt, de schoonheid, van dit zinvolloos bestaan.…

als keien op de maag liggen mijn vragen daarbij ontlast ik ook nog traag dus komen de antwoorden na vele zware dagen…

waar is de waarheid in uw taal die de dag neemt met de zonneschijn verdwaalde vlinders zoekgeraakt alleen in het herhaalde geluid is er geen antwoord op mijn vragen laat mijn liefde dan met rust ik zal nooit slapen in uw taal.…

Wat nooit kan winnen van de helende vragen zijn antwoorden die altijd weer antwoord vragen. Daarom blijf altijd vragen.…

Zal de vraag een antwoord vinden? Of vindt het antwoord misschien de vraag? Zal vrijheid zich dan aan vragen binden? Of is die vraag misschien te vaag? Als vrijheid weer eens wordt gevonden? Hoe wordt dat dan ervaren? Wordt de materie dan gebonden? En zal zich dan de vrijheid openbaren? Zijn dit wel zinvolle vragen?…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Gevangen in een net van vragen Gevangen tot je antwoord krijgt Gevangen, tot het je gaat dagen Gevangen tot zolang je zwijgt Bevangen van een groot verlangen Bevangen door een stil verdiet; waar tranen sijpelen over wangen totdat je eens het antwoord ziet…

in de lengte van dagen kronkelt de tijd ongenadig, zonder vragen elke seconde ben je kwijt leven is toekomst verliezen verglijden in herinnering het heden lonkt naar ooit gisteren is voorbij vol vragen naar morgen in het antwoord van vandaag was dit een mooie dag die de toekomst herinneren mag…

De ruimte wil ons kennelijk wat vragen: “Wat zoeken jullie met je telescoop? Een stukje duiding, of alleen maar hoop, Of alle kennis van voorbije dagen?” Terwijl we turend kijken in de nacht, Blijft dit de vraag die op een antwoord wacht.…

ze staart me aan en vraagt om woorden zij die alles kan verklaren of de verwarring vergroten ik staar terug en zoek het antwoord op de niet gestelde vraag zij kent het al en weet dat ik haar zal belasten dat mijn antwoord haar verandert zij niet langer kan zijn wat ze is een onbeschreven blad…

In een tijdloze ruimte Dat mijn leven heet Dwarrelen vragen Voor mijn ogen De vragen zijn niet te lezen Slechts gissen kan ik doen Ik leef alleen niet voor een antwoord Niet voor later en niet van toen Ik laat ze rustig dwarrelen Ze vallen zachtjes in het zand Langzaam stap ik er over heen Met overige woorden in mijn…

Ingebeelde vader; ik stel jou duizend en één van die niet uit te spreken vragen! De formulering alleen al duurt honderd dagen! Als ik dan al zo mis ben, klets me dan de ribben uit mijn bast van eeuwige twijfel! Scheur mij de milt uit het lijf zoals ik jou en je kern zou strippen tot op jouw ongenode onderlijf.…

zullen we dan maar blijven wachten, nachten lang palaveren over het leven dat het toch zo schoon en onderwijl wat adem halen? zullen we dan maar de uren gedogen die ons resten samen nesten en de eieren leggen die ons verstand zo prachtig en nadien alles weer vergeten? of zouden we de volmaaktheid kennen onder al wat is gewoon verborgen…

Soms Stel ik mij een vraag Zonder antwoord af te wachten Zo’n vraag Komt plotsklaps bij mij op Daarna Verwaaien mijn gedachten Geloof mij Want het is historisch Dergelijke vragen zijn onnut En meestal zelfs Retorisch…

er valt van alles uit mijn hoofd de tafel ligt vol met vragen op geen enkel heb ik antwoord ik veeg ze op en slik ze door nee, mij hoor je niet klagen…

vaag zeurt een vraag aftasten sudderen en pruttelen op de achtergrond daagt een antwoord…