Alle inzendingen over De Kust

Wanneer de zee het strand kust kust zij uren lang Haar glimlach in het schuim van de golven Kort trekt zij zich spelend terug.. en kust en kust en kust weer uren lang…

in het oosten kwam ie op doorliep de dag met een glimlach en kust nu de kust gedag gestrand op het strand nog even en de zon is buiten westen, nog even oplichtend kust de zon de kust en is de dag voorbij dag licht…

vanochtend langs de kust kans op een bui, de kust kust de bui en buigt…

't was enkel maar hemel en zalig en zoet zij kusten en kusten en zo was het goed…

Aan de kust.…

Wat een heerlijk land Het Zeeuwse land Wat een golvend duin Het Zeeuwse duin Wat een prachtig strand Het Zeeuwse strand Wat zout de zee, zij kust Zacht de Zeeuwse kust…

De kus waart door het huis Het is er niet pluis Papa die kust Mama Mama die kust haar vriendje Het vriendje dat kust Dientje Als zij hem opendoet Hij repeteren moet En Dientje kust weer de koetsier En die kust weer de kamenier En die kust weer de huisknecht Die 't niet de tweede meid zegt Die laat hem niet met ruste Omdat hij haar eerst…

Het is weer zomer warme zon kust de aarde mensen genieten.…

de man op de hei was niet belangrijk toen ik je kuste maar nu zonder jou zie ik die man toen ik je kuste omdat jij me niet niet meer kussen kan…

Het heeft niks met Sinterklaas te maken, de nieuwe zomersensatie van de kust: de kleine pieterman is zeer belust, maar moet zijn voetenfetisj staken. Nu is hij aan de Vlaamse kust gestrand, is van Belgische voeten gecharmeerd, daar is pietermanneke gesignaleerd, met zijn stekelige kop in het zand. Al voetenkussend moddert hij wat aan.…

haar luiheid toont de zee pas onder de min twee haar golven komen dan tot rust bevroren deining kust de kust…

Strand lekker strand zand warm zand Ik hou van jou kust van Nederland Gestreepte ligstoelen de geur van zonnebrand Ik hou van jou kust van Nederland Zonnebrillen op machiatto in je hand Ik hou van jou kust van Nederland Spelende kinderen stelletjes hand in hand Ik hou van jou kust van Nederland Zout op je huid verbrande bikinirand…

Wie zegt dat ie ligt wellicht hangt de zee wel aan de lucht en van kust tot kust hangen de wolken mee verenigd als het mist!…

Als je kust schep je kunstig een stukje kust, van jou en mij Geen kaper bereikt veilig mijn monding jouw zeebrand heerst, gloeit op mijn lippen Als wij in zee gaan blijven onze monden dan verankert, onze lippen onuitgeblust? Weet, dat als je kust, zonder zee geen kus(t) bestaat.…

Echt hem Hij voelde haar Zij voelde hem Hij kuste haar Zij kuste hem Als dat nou niet ... Wat dan? Nu dansen ze Vieren ze Vrijen ze Leven ze Leven ze! Hij door haar ... En zij door hem…

het geluid van de zee ademt kalmte en rust en ik ga daarin mee waar het water het land kust…

De wind en golven brengen herinnering terug van toen hier aan de kust vind ik dan mijn innerlijke rust weer terug.…

de angst was voelbaar liefde onafwendbaar iets met hormonen wazige feromonen jij stond in de keuken ik kuste je op de mond met mijn hand op je kont ik kuste je hand kruidig wilde ik je rijmend nemen…

met open dak rijden wij op de kust af met open geest nemen wij de tijd op in ons bewustzijn ons bestaan is op een hoogtepunt iedereen is nog onwetend sommigen weten al wat de kleuren betekenen kunnen berekenen de cijfers van leven daar de kust jij kust me gekko de zee ons origineel stekkie een plek van rust en bewust bestaan de drang op…

Jij bent daar, waar de zee de zandkorrels kust. Ik ben hier, waar de lucht haar helderheid mist. Ik kus de mist en mis de kust Uren van afscheid Liepen uit tot een dag. Woorden zijn er, maar hebben geen zin.…

Die als een vinger Het land insteekt, Met voor de kust Dat eilandje ingericht Als strafgevangenis Voor hen die van alles Misdeden, Die de rest van hun leven Hier vastzitten zonder Ook maar een schijn Van kans om te ontsnappen, Terwijl de vis Voor de kust In vrijheid rondzwemt…

Naar de kust zeilen zou ik zo maar met je doen als je een boot was...…

tijd vervliegt tot het tijd is en me kust kust zo diep vergeten woorden waarom wel of niet herinneren aan wie we waren kus me nog een keer kus me zo diep voordat we voorgoed vergeten en tijd ons niet meer ziet…

De warmte van de late avondzon nog lang niet achter de horizon voedt mijn rust, voedt mijn zijn voedt het besef hier wil ik zijn zittend aan een heerlijke kust die me aantrekt, liefhebt en kust alles voelt zo teder, mooi en warm als een zacht strelende avond-arm!…

Jij brengt me tot rust, Je raakt mijn ziel en kust hem. Blijf bij me en laat me nooit meer los. Je streelt mijn lippen, en kust mijn hart. Ik hou van jou en laat je niet gaan ...…

Huiselijke echte rust is als een mooie kust om veilig te landen even niets om handen Het haardvuur dat je blust je lieve kind dat je sust je mooie vrouw die je kust Zo voelde het als thuiskomen in mijn persoonlijke dromen van vrouw en kind en wonen!…

ze dekt hem toe en kust het voorhoofd van haar geliefde zoon voor de laatste keer voordat hij rusten zal in de schoot van Moeder-aarde onschuldig net als al die anderen die bij Srebrenica het leven lieten in gedachten kust ze hem nog één allerlaatste keer…

de zon kust de avond... de avond bloost…

de zon kust de avond de avond bloost...…

Het museum heet Ministerie van de Zee -- Er is geen kust meer.…