inloggen

Alle inzendingen over De hand van den dich OR Hendrik Marsman

49737 resultaten.

Sorteren op:

Paradoxale noodkreet

hartenkreet
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 669
O, Lucebert, Couperus, en Hendrik R. Marsman! Waarom konden jullie het wel en Kennik R. Geensnarsvan!…

schreeuwen voor Holland

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 141
Schreeuwend voor Holland zie ik elf wilde dieren als een orkaan over grasmat gaan, rijen verdwaasde oranje kuddedieren als ware clowns op tribunes staan, en in het geweldige stadion verzonken de tegenstanders verspreid op het veld, scheidsrechters, grensrechters, fysiotherapeuten, ter beteug`ling van het geweld. de spanning stijgt hoog…

HENDRIK MARSMAN

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 129
denkend aan Holland zie ik heel veel gebeuren populisten die zeuren over menging en kleuren in hun heerlijk land denkend aan Holland vind ik twittershit meuren hoor ik dichtslaande deuren in heus geen vol land denkend aan Holland hoor ik minachtend keuren hysterici gillen: vol land! maar een fijn, mooi, land: jóúw land, het dénkende…

Hendrik Marsman

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 39
Dan denk ik Hendrik Marsman had echt groot gelijk Als ik zo rondom naar het kleine Holland kijk…

vaklui chatten niet

netgedicht
4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.078
de echte arrivés in het dichtersvak je ziet ze niet op internet daar voelen ze zich net even te goed voor om even met het aanstormend dichttalent gezellig quasi collegiaal een chatje te maken neem nou zo’n Hendrik Ido Ambachtsman uit Mokum het lijkt wel een marsman zo ver weg nog verwarrend ook er was al eens echt een dichter Marsman…

Breuk

netgedicht
0.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 129
het is aan te bevelen bloemen in den knop te breken want voor je het weet is een ander je voor geweest hendrik (met posthume excuses aan Willem Kloos)…
hendrik14 maart 2010Lees meer…

Verliteraturiceerd

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 181
Als ik door Utrecht loop, dan zie ik Hendrik Marsman en Ina Boudier-Bakker aan mij voorbij gaan op de Oude Gracht. Voor het voormalige huis van Ina zat ik op de drempel port te drinken. Hendrik ontfutselde ik pikante details over zijn vriend Jan Slauerhoff. Best teleurstellend. De lul was meer bezig met zichzelf.…

Gedichten

gedicht
3.0 met 63 stemmen aantal keer bekeken 30.447
Ge- dich- ten zijn vaak lang en smal De mij- ne wel in elk ge- val Lang maar te- ge- lijk ook kort Dat zijn ge- dich- ten zo- als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn…

lucht en licht

netgedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 465
mit zu hohen spitzen regelmässig zu unbekannten flops aber meistens zu wärme und liebe so tief und gerne in sauberem komfort schwebe mit, mein mensch treibe mit in den wolken, wer kennt nicht den wunsch zu strudeln im genuss er führt dich an deiner hand mein geist verfehlt keinen o, von herrlichkeit übermannt verbleiben wir miteinander…

zien en horen

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 176
mijn handen kunnen beter zien dan mijn ogen mijn vingers voelen meer dan mijn oren kunnen horen mijn zwijgen zegt meer dan al mijn woorden hendrik…
hendrik25 februari 2009Lees meer…

Dichters in het duister

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 107
Het volmaakte onvolmaken. Zo dwaas is ons beest. Het onvolmaakte volmaken. Zo geniaal is onze geest. Hebben predikers gefaald ? Dichters zijn tastend aan zet. Beest en geest verzoenen. Zij zoeken in het duister, op weg naar de liefdeswet.…

Nur ich die Sehnsucht kenne (De tragedie van de Liefde)

hartenkreet
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 801
Ich hab' dich geliebt 'danach bin ich vergangen mein' Herz sucht den Tod Ich kann nicht mehr verlangen meine Seele ist im Not gestorben bin ich ins Abendrot. * NL * Ik heb je liefgehad sindsdien ben ik verloren zoekt mijn hart de dood Ik wil niet meer verlangen mijn ziel schreit in nood gestorven ben ik in het avondrood.…

maan van de oestrogenen naar de testosteronnacht

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 339
als je niet klaar komt met planeten en kometen dan maar meer marsman…
rob flipse10 februari 2007Lees meer…

Te Bond

snelsonnet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 174
Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

die fiereheit ( iegene taole )

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.199
ut is stille in diese nagte veur mie sterfe ene mensch in verslete kragte mee durfe siede ghie die doot anne ghie bluuf immer dich selfe unne werme ende fiere manne oltiet praot ghie mee dene laghe so gul ende sterreck in't fandaoge ende surge ghie feur haore sigtbaore piene tu draoge…

WACHT

poëzie
2.0 met 174 stemmen aantal keer bekeken 36.534
Zee, storm en duister en eeuwigheden breken in de nacht; mij worde dracht van firmamenten zeer verzacht. ik kan der vuren huiverende wacht niet langer hoeden ik ben gans ontkracht geef mij uw schemering geef mij uw grijze wind ------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten.…

Herinnering aan Holland

poëzie
4.0 met 99 stemmen aantal keer bekeken 14.343
Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren als hoge pluimen aan de einder staan; en in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door het land, boomgroepen, dorpen, geknotte torens, kerken en olmen in een groots verband. De lucht hangt er laag en de zon…

Zonder weerklank

poëzie
3.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 5.112
Volk, ik ga zinken als mijn lied niet klinkt; ik moet verdrogen als gij mij niet drinkt; verzwelg mij, smeek ik - maar zij drinken niet; wees mijn klankbodem, maar zij klinken niet. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - kwatrijn uit Porta Nigra (1934)…

'Paradise regained'

poëzie
3.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 7.393
De zon en de zee springen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van de morgen scheert de wind als een antilope voorbij. zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgloos zingt langs het eeuwige water een held're, verruk'lijk-meeslepende…

LANDSCHAP

poëzie
3.0 met 73 stemmen aantal keer bekeken 13.389
In de weiden grazen de vreedzame dieren; de reigers zeilen over blinkende meren, de roerdompen staan bij een donkere plas; en in de uiterwaarden galopperen de paarden met golvende staarten over golvend gras. ----------------------------------------- uit 'Verzamelde gedichten'…

AFSCHEID

poëzie
3.0 met 176 stemmen aantal keer bekeken 27.737
Slaap met het donker, vrouw slaap met de nacht ons diepst omarmen heeft de droom omgebracht donker en zonder erbarmen zijn bloed en geslacht slaap met het donker, vrouw slaap met de nacht. -------------------------------------------------------- uit: Verzameld werk (1899-1940) Deel 1: Poëzie. Amsterdam/Bilthoven, 1938.…

Zinkend schip

poëzie
4.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 6.165
De avond daalt; een zinkend schip. de kiel slaat op een blinde klip. - o, hartstocht van dit kil vergaan, in koele nacht, in koele maan. "en gij, die eens dit leven prees met sterke stem en harde keel, is dan het glanzen van uw woord bestorven en voorgoed teloor?" - ik heb geleerd dat in de dood de ziel zal stijgen levensgroot…

Virgo *

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.654
Morgenmeren. uw omgrenzing ordent. bergen klimmen in het tinnen licht en uw stille, virginale lippen kuisen aan de sidderende beken zoete smetten van het groene duister en uw oof wordt licht. maar de nacht stort ruglings in de nacht en uw mond is in zichzelf besloten en uw bloed is door uw bloed omringd. -------------------------…

Vooruitzicht

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.523
Over enkele dagen zal het verleden zijn. om te vergeten zal ik mij overgeven aan de warme schijn van wijn en hartstocht; maar wat is wijn, wat kan de duiz'lende verrukking der liefde zijn naast het geluk van dertig woorden, stuk voor stuk gezuiverd van de tijd? laat er geen wrevel zijn, bewaar mijn mond voor de jaloerse smaad en het…

Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.769
"Ik die bij sterren sliep en 't haar der ruimten droeg als zilveren gewei, en 't stuifmeel der planeten over de melkweg blies en in de maan gezeten langs 't grondeloze blauw der zomernachten voer, ik ben beroofd en leeg, mijn schepen zijn verbrand, mijn stem verloor haar gloed en vindt geen weerklank meer in 't dode firmament, niets dan…

BLOEI

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 4.079
O, vrouw, bloeit schaduw waaierbloem en firmament, dat sterren schrijden in de gang mijns bloeds en nacht de weerklank van de roep der handen en uit de zoom van mijne donkerheden, onder de hemelbruggen mijner armen, het maanzeil tastend over dansend stroomlijf o, het zal stranden aan gifspelonk der ogen, vrouw…

Geen dragender, doodlijker wonde

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.795
Geen dragender, doodlijker wonde dan het knagend en slepend besef van een schuld, een erflijke zonde, bedreven voordat wij bestonden en waarmee ook het vlees is besmet. laat het lichaam allengs weer herrijzen in zijn trotse oorspronklijke staat laat de zon ook de huid weer genezen van de angst die de leden doorvaart als het lijf,…

ONTWAKEN

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.492
Ik lig nog te bed in de blinkende morgen en hoor in mijn hart en daarbuiten het ruisen der nieuwe zee, reuken en blijde geluiden en de bloeiende geuren der kruiden vervliegend als schuim in het zonlicht en op de wind drijft het mee. nu is er rust en een wijdheid vol nieuwe kracht; voor mijn vertwijfeling en mijn stoutmoedigste droom een onpeilbaar…

QUEL ÊTRE N'AIME PAS QU'ON SE SOUVIENNE DE LUI?

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.158
De wolken en het water gaan voorbij; oorlogen en gerichten, vluchtige bloesems en oude sterrebeelden, zij worden alle spoorloos weggewist. en wat, mijn hart, rest er van u en mij? een handvol verzen, niet langer dan de wind het vallend lover draagt en het getij hen als dood blad voorbij sleurt en laat verrotten in vergetelheid; en in het…
Meer laden...