Alle inzendingen over De rede

Jij bent de reden waarom ik die hartjes op mijn boek schrijf, Jij bent de reden waaom ik lach. Jij bent de zonnestraal die mijn dag verlicht. Jij bent de dief die mijn hart heeft gestolen...…

Zonder hoop is hopeloos zonder reden redeloos geen horloge, tijdloos zonder liefde liefdeloos geen emotie emotieloos zonder belang, belangeloos, maar er is nog nooit een mens geboren die emotieloos, zonder reden belangeloos in een tijdloos omhulsel, als hopeloos te boek stond.…

Ze reden in auto's en boften beslist niet: het ging goed verkeerd, daar overal files ontploften. Ze werden gebermbombardeerd. De reden hiertoe bleek de haat gekoesterd door treinrijders, want voor hen had een autofanaat een spoorboekje zichtbaar verbrand.…

Grijp in, schreeuwt je gevoel, en red dat land Want hels en hartverscheurend is het lijden Je zou het volk het liefst meteen bevrijden Maar in de landen hier wil niemand brand Er is maar één te volgen weg naar vrede Die van doordacht, beproefd beleid: de rede…

Natuurlijk met een reden vanaf het heden.…

Mijn kind, mijn alles, mijn zonneschijn Mijn liefde met mijn bloed Mijn alles op deze aarde Door het lot aan mij gegeven Een reden om echt te leven Een reden om te overleven Een reden om echt alles te geven Zo dat jij gelukkig kan leven Ik de verantwoording om jou je normen en waarden mee te geven Jou te vormen in dit leven Je te…

Soms zit ik hier gewoon maar wat en doe gewoon mijn ding Ongemerkt terwijl ik wegdroom zit ik te neurieën of zing De reden van mijn geluksgevoel dat me vrolijk maakt en blij Dat mag je gerust weten schat de reden daarvoor, dat ben jij…

De aarde scheurt open Alsof een landkaart Wordt uiteen gereten, Duisternis groeit Uit de diepte Waarin het leven Slechts sporadisch Nog voorkomt - Honden blaffen Alsof hun leven Er van afhangt Ze willen redden Wat er nog Te redden valt…

Het is flink zoeken als er weinig reden is om toch blij te zijn…

Nooit wordt er iemand in de rede gevallen -- als iedereen praat.…

Vrede, een prachtig woord, waar de "rede" inzit maar die is ver te zoeken op dit moment delen van de wereld worden geteisterd door armoede, aanslagen, landjepik, macht en geweld dat z'n weerga niet kent waar onschuldigen de dupe van zijn Er is veel onrecht en on-vrede verdriet en pijn Vrede, een prachtig woord maar waar blijft de "rede"…

Liefde is de reden dat ik ben, dat jij bent, dat wij zijn. Liefde is wat ons bij elkaar bracht en waarom we hier nog zijn. Liefde maakte leven. Liefde maakte alles. Liefde is de wereld.…

Ik zit in een diepe put en kan er even niet uit komen Er is ook niemand die me kan redden Ik moet even rustig blijven Terug naar mezelf Terug naar mijn innerlijke kracht om eruit te kruipen…

heb ik het gedaan waarom toch ik kan mezelf wel slaan onder andere reden ga ik het mezelf vergeven…

de waarheid draait en vraagt kromme tenen naar een reden maar stomme tenen zwijgen een steen ligt zelden alleen en net als een stomme teen kan hij geen reden bedenken de waarheid als een kromme op zoek naar bestaansrecht in een voortschrijdende waarschijnlijkheid van stenen en tenen…

De menigte stond haar weer toe te juichen, terwijl ze in haar koets reed door Den Haag. Haar rede bleef dit keer alleen wat vaag: ze sprak over de noodzaak om te buigen. Dat is iets voor het nieuwe kabinet, dus deze dag gooi ik maar in m’n hoed…uh, pet!…

Het is deze mens die met reden de rede uitdraagt met nadruk. Niet bij brood alleen voor het zout van de aarde dat heelt tot één stuk.…

reden tot vechten ? in broedseizoen tovert hij machtige kleuren…

De enige reden dat Mannen falen is,... Gebroken focus…

Heerlijk dromen vrijheid zonder schuld zonder zonde madeliefjes rijgen bomen beklimmen spellen spelen één tot zeven wie zal mij een kusje geven spel en nooit te oud hoepelen, tollen, verstoppen dropveters stelen er touwen van vlechten droptouw springen volwassen overgeven aan passie los van rede irrationeel zonder schuld.…

Zwanger van emotie Genavelstrengd Door rede Dronken Verdronken ziel Dwaalt Door de diepste dalen Van het lichaam…

Aan flarden geschoten humaniteit, Mens die zijn naam dreigt Te verliezen aan zijn eigen onmacht, Niet in staat zich te verweren Tegen het kwaad dat alles in Zijn vaart meeneemt, hartstochtelijk Op weg naar de hel - Met in het achterhoofd nog Een paar laatste flarden hemel, Waarnaar hij wanhopig op zoek is Om te redden wat er te redden…

De prins op het witte paard heeft me even aangestaard Toen reed hij verder…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

De witte vlinder beweegt, om hem te redden -- doof ik vlug de kaars.…

Ik zal raden naar het straks, het verder weg, en ergens in het midden de reden van dit bestaan.…

Jij ben degene die niet ziet, ik geef me over, aan jouw angsten voor het donker red mij niet.…

woorden zonder reden braken jou ons gevoel sloegen in met de kracht van een orkaan in de windstilte die volgde, verstilde de storm van gevoelens zonder woorden zonder bijna te spreken en zonder te begrijpen waarom bleef slechts schaamte en spijt over deze woorden zonder reden gedreven door angst en verleden…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…

Met een klein geweten zou ik als een kabouter bij je wil zijn en wachten op een moraal die nog iets kan redden van ons droevig liefdesverhaal.…